การศึกษาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ผู้แต่ง

  • พิชญา สิงยะเมือง มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • นวัตกร หอมสิน มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี
  • ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี

คำสำคัญ:

ตัวบ่งชี้, ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม, ผู้บริหารสถานศึกษา

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ​เพื่อ​ศึกษา​ตัวบ่งชี้​ภาวะ​ผู้​นำเชิง​นวัตกรรม​ของ​ผู้​บริหาร​โรงเรียน​ขนาดเล็ก​สังกัดสำ​นักงาน​เขต​พื้นที่​การศึกษา​ประถมศึกษา​ใน​ภาค​ตะวันออก​เฉียง​เหนือ วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีการดำเนินการวิจัยมี 2 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาวิเคราะห์และสังเคราะห์ เอกสาร ตำรา หลักการ แนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และ 2) การสัมภาษณ์เชิงลึก สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลหลักได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียน ผู้บริหารการศึกษา และนักวิชาการ จำนวน 9 คน ใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง โดยนำข้อมูลมาวิเคราะห์และสังเคราะห์โดยใช้หลักการ ไมเลส และ ฮูเบอร์แมน ผลการวิจัยพบว่า การศึกษา ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบหลัก 18 องค์ประกอบย่อย และ 98 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ 1) การมีวิสัยทัศน์เชิงนวัตกรรม 3 องค์ประกอบย่อย และ 22 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย การสร้างวิสัยทัศน์และกลยุทธ์ การปฏิบัติตามวิสัยทัศน์ และการเผยแพร่วิสัยทัศน์ 2) ทักษะการคิดสร้างสรรค์เชิงนวัตกรรม 3 องค์ประกอบย่อย และ 16 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย การคิดริเริ่ม ความคิดยืดหยุ่น และการจินตนาการ 3) การใช้เทคโนโลยีและการสื่อสาร 4 องค์ประกอบย่อย และ 20 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย การใช้เทคโนโลยีในการจัดการเรียนรู้ จริยธรรมในการใช้เทคโนโลยี การใช้เทคโนโลยีในการบริหารงาน และการใช้เทคโนโลยีในการวัดผลและการประเมินผล 4) การทำงานเป็นทีมและมีส่วนร่วม 4 องค์ประกอบย่อย และ 20 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย การวางแผนและกำหนดเป้าหมายร่วม การติดต่อสื่อสาร การมีส่วนร่วมและการสร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกัน และ 5) การสร้างบรรยากาศเชิงนวัตกรรม 4 องค์ประกอบย่อย และ 20 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย การจูงใจ การส่งเสริมและสนับสนุน โครงสร้างองค์การที่เหมาะสม และวัฒนธรรมองค์กรเชิงนวัตกรรม

เอกสารอ้างอิง

กนกอร สมปราชญ์. (2559). ภาวะผู้นำและภาวะผู้นำการเรียนรู้สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.

จุรีวรรณ จันพลา. (2559). การเสริมสร้างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้ประกอบการในธุรกิจแปรรูปอาหาร. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 9(1), 53-60.

ชวลิตร เกิดทรัพย์ และคณะ. (2552). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีการศึกษาสำหรับผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคใต้. วารสารสงขลานครินทร์ (ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษย์ศาสตร์), 15(1), 141-160.

ชาย โพสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง.

ฐิตินันท์ นันทะศรี. (2562). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(3), 93-106.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2559). ก้าวข้ามขีดจำกัด สู่สหัสวรรษแห่งคุณภาพ สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). (ร่าง) กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2575. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2560). แนวคิดเชิงนวัตกรรมสำหรับการบริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 14(2), 117-128.

อนุสรา สุวรรณวงศ์. (2562). คุณลักษณะของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในบริบทการศึกษาไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 5(2), 180-190.

อาภารัตน์ ราชพัฒน์. (2554). โมเดลสมการการพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

Boerner, S. et al. (2007). Follower behavior and organizational performance: the impact of transformational leaders. J Leaderh Org Stud, 13(3), 15-26.

Deschamps, J. & Nelson, B. (2014). Innovation Governance : How Top Management Organizes and Mobilizes for Innovation. USA: John Wiley & Sons.

Gliddon, D. G. (2006). Forecasting a competency model for innovation leaders using a modified delphi technique. In Doctoral dissertation. The Pennsylvania State University.

His - Chi, H. & Jen - Chia, C. (2011). The Role of organizational learning transformational leadership and organizational innovation. Asia Pacific Education Review, 12(4), 621-631.

Homan, M. & Miller, L. J. (2008). Critical Leadership Skills Key Traits That Can Make or Break Today’s Leaders. New Jersey: John Wiley & Sons.

Horth, D. & Buchner, D. (2014). Innovation leadership: How to use innovation to lead effectively, work collaboratively and drive results. Brussels Belgium: BNCC.

Jimenez - Jimenez, D. & Sanz - Valle, R. (2011). Innovation, organizational learning, and performance. J Bus Res, 64(4), 408-417.

Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1984). Qualitative Data Analysis: A Sourcebook of New Methods. Beverly Hills: CA: Sage.

Oyvind, N. (2005). A beginner's guide to circuits : Nine simple projects with lights, sounds, and more / A. Bruce Carlson. San Francisco: No Starch.

Sashkin, M. (1988). Visionary leadership. In J. Conger, R. (ed.). Kananga and associates charismatic leadership: The elusive factor in organizational effectiveness (pp. 57-63). San Francisco: CA: Jossey - Bass.

Stillman, P. E. (2013). Emotional states from affective dynamics. Emotion Review, 5(4), 344-355.

Tidd, J. & Bessant, J. (2014). Strategic Innovation Management. United Kingdom: Wiley.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

10/21/2021

รูปแบบการอ้างอิง

สิงยะเมือง พ., หอมสิน น. ., & อุปไมยอธิชัย ธ. (2021). การศึกษาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(10), 473–487. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/254234

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย