การวิเคราะห์ขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ทางการเงิน, การวิเคราะห์ขอบเขตเนื้อหา, นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงิน สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ด้วยการวิจัยเชิงบรรยาย เก็บรวบรวมข้อมูล เชิงคุณภาพจากผู้ให้ข้อมูลซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐศาสตร์และด้านการเงิน ด้านเศรษฐศาสตร์การศึกษา และผู้เชี่ยวชาญและครูผู้สอนด้านการวางแผนการเงินส่วนบุคคล จำนวน 5 คน ด้วยแบบสัมภาษณ์ที่ผ่านการตรวจสอบเครื่องมือด้วยผู้เชี่ยวชาญด้านวัดผล จำนวน 5 คน และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยอาศัยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ตามแนวคิดของไมล์และฮูเบอร์แมน (Miles & Huberman) ผลการศึกษา พบว่า ขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงิน ที่เหมาะสมนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายและกับบริบทของประเทศไทย ประกอบ ด้วย 5 หัวข้อ ดังนี้ 1) การวางแผนทางการเงิน ประกอบด้วย 3 ประเด็นย่อย ได้แก่ 1.1) การบริหารจัดการเงิน 1.2) การบริโภคที่จำเป็นและเหมาะสม 1.3) การออมและการลงทุน 2) การยืมและเครดิต ประกอบด้วย 3 ประเด็นย่อย ได้แก่ 2.1) หนี้ดีหนี้เสียรู้ก่อนกู้ยืม 2.2) เครดิตกับผลกระทบเมื่อไม่ชำระหนี้ 2.3) ใช้บัตรเครดิตเท่ากับก่อหนี้ 3) การทำธุรกรรมและผลิตภัณฑ์ทางการเงิน ประกอบด้วย 2 ประเด็นย่อย ได้แก่ 3.1) ธุรกรรมทางการเงิน และ 3.2) บรรลุเป้าหมายทางการเงินด้วยผลิตภัณฑ์ทางการเงิน 4) ความเสี่ยงและการป้องกันประกอบด้วย 2 ประเด็นย่อย คือ 4.1) บริหารความเสี่ยงด้วยประกัน 4.2) ภัยทางการเงิน และ 5) เศรษฐศาสตร์ในชีวิตประจำวัน ประกอบด้วย 2 ประเด็นย่อย คือ 5.1) ภาษีคือหน้าที่ 5.2) เศรษฐกิจส่งผลต่อการเงินส่วนบุคคล จากผลการศึกษาครั้งนี้ ก่อให้เกิดความเข้าใจเกี่ยวกับรายละเอียดและเนื้อหาของขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงิน และสามารถ นำขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงินไปใช้เป็นข้อมูลในการพัฒนาและส่งเสริมให้ นักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย มีความรอบรู้ทางการเงินที่สูงขึ้นได้
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
คณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปด้านเศรษฐกิจ. (2559). การปฏิรูประบบการให้ความรู้พื้นฐานทางการเงินแก่ประชาชน. เรียกใช้เมื่อ 20 มิถุนายน 2561 จาก https://library2.parliament.go.th/giventake/content_nrsa2558/d100359-01
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2556). รายงานผลการสำรวจทักษะทางการเงินของไทย ปี 2556. เรียกใช้เมื่อ 8 พฤษภาคม 2562 จาก https://www.1213.or.th/ th/aboutfcc/knownfcc/Documents/2013%20ThaiFLSurvey.pdf
ธนาคารแห่งประเทศไทย . (2559). BOT พระสยาม Magazine The Future of Payments. เรียกใช้เมื่อ 8 กันยายน 2562 จาก https://www.bot.or.th/ Thai/phrasiam/Documents /Phrasiam_2_2559/Phrasiam_2_2559.pdf
ผู้เชี่ยวชาญท่านที่ 1. (15 พฤษภาคม 2563). ขอบเขตเนื้อความความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ขวัญธิศศรา อภิสุขสกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้เชี่ยวชาญท่านที่ 2. (21 พฤษภาคม 2563). ขอบเขตเนื้อความความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ขวัญธิศศรา อภิสุขสกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้เชี่ยวชาญท่านที่ 3. (8 พฤษภาคม 2563). ขอบเขตเนื้อหาความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ขวัญธิศศรา อภิสุขสกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้เชี่ยวชาญท่านที่ 4. (10 พฤษภาคม 2563). ขอบเขตเนื้อความความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ขวัญธิศศรา อภิสุขสกุล, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้เชี่ยวชาญท่านที่ 5. (26 พฤษภาคม 2563). ขอบเขตเนื้อความความรอบรู้ทางการเงินสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ขวัญธิศศรา อภิสุขสกุล, ผู้สัมภาษณ์)
รัฐบาลไทย. (2564). สรุปข่าวการประชุมคณะรัฐมนตรี. เรียกใช้เมื่อ 3 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.thaigov.go.th/news/contents/details/38803
American Library Association’s Reference & User Services Association. (2014). Financial Education in Libraries: Guidelines and Best Practices for Service. Retrieved February 3, 2021, from http://www.ala.org/rusa/resources /guidelines
JumpStart Coalition for Personal Financial Literacy. (2017). National Standards in K-12 Personal Finance Education. (4rd ed.). Washington, DC: JumpStart Coalition for Personal Financial Literacy.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
OECD. (2017). PISA 2015 Results (Volume IV): Students’ Financial Literacy. Paris: PISA, OECD Publishing.
UNESCO. (2005). Education for All Global Monitoring Report. Paris: the United Nations Educational, Scientific and Culture Organization.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




