การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

ผู้แต่ง

  • มหาชาติ อินทโชติ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี

คำสำคัญ:

ยูบิควิตัส, การเรียนรู้แบบนำตนเอง, ทักษะปฏิบัติ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้เรียน           2) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนที่เรียนด้วยรูปแบบการเรียนการสอนแบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง และ 3) ศึกษาทักษะปฏิบัติของผู้เรียนที่เรียนด้วยการเรียนการสอนยูบิควิตัสเลิร์นนิง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำนวน 30 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือการวิจัยได้แก่ 1) การเรียนการสอนแบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเอง                 2) แบบประเมินคุณภาพการเรียนการสอน 3) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 4) แบบประเมินทักษะการปฏิบัติ ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการเรียนการสอนแบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง           ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้เรียน มีคุณภาพดีมาก ( gif.latex?\bar{x}= 3.37) 2.ประสิทธิภาพของการเรียนการสอนแบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะ การปฏิบัติด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้เรียน มีผลคะแนนการทำแบบฝึกหัดระหว่างเรียน (E1) คิดเป็นคะแนนร้อยละ 81.17 และผลคะแนนจากแบบทดสอบหลังเรียน (E2) คิดเป็นคะแนนร้อยละ 81.39 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนมีค่าสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 4) ทักษะปฏิบัติของผู้เรียนที่เรียนด้วยบทเรียนออนไลน์แบบยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้เรียนอยู่ที่ ระดับดี มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.24

เอกสารอ้างอิง

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากร ศึกษาศาสตร์, 5(3), 7-20.

นพดล ผู้มีจรรยา. (2556). การพัฒนารูปแบบการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบยูบิควิตัสโดยใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 4(1), 104-114.

ส.วาสนา ประวาลพฤกษ์. (2544). หลักการและเทคนิคการประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: เดอะ มาสเตอร์กรุ๊ฟ.

สิทธิชัย ลายเสมา. (2556). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ร่วมกันโดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ในสภาพแวดล้อมการเรียนแบบยูบิควิตัสเพื่อพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีบัณฑิต. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 4(1), 93-103.

Alsheail, A. (2010). Teaching English as a Second/Foreign Language in a Ubiquitous Learning Environment : a Guide for ESL/EFL Instructors. Chico: California State University.

Hiemstra, R. (1991). Creating Environments for Effective Adult Learning (New Directions for Adult and Continuing Education. San Francisco, California: Jossey-Bass Publishers.

Junqi, W. et al. (2010). Study of Instructional design in Ubiquitous Learning. In Second International Workshop on Education Technology and Computer Science. China: IEEE.

Ogata, H. & Yano, Y. (2004). Context-Aware Support for Computer-Supported Ubiquitous Learning. In Proceeding of The 2nd IEEE International Workshop on Wireless and Mobile Technology, Workshop on Wireless and Mobile Technology in Education (pp. 27-34). Taiwan: IEEE.

Qi. & Liu. (2011). A real-time EEG-based BCI system for attention recognition in ubiquitous environment. In Proceedings of 2011 international workshop on Ubiquitous affective awareness and intelligent interaction (pp. 33-40). New York: United States: Association for Computing Machinery.

Seel B. & Glasgow Z. (1990). Exercise in Instructional Design. Columblus: Merrill Publishing Company Bell & Howell Information Company.

Weiser, M. et al. (1999). The Original of Ubiquitous Computing. Research at PARC in the late 1980s: IBM Systems Journal, 7(36), 693-696.

Yahya, S. et al. (2010). The Definition and Characteristics of Ubiquitous Learning. International Journal of Education and Development using Information and Communication Technology(IJEDICT), 6(1), 117-127.

Zacarías, F. et al. (2008). u-Teacher: Ubiquitous Learning Approach. In International Conference on Technologies for E-Learning and Digital Entertainment Edutainment: Technologies for E-Learning and Digital Entertainment (pp. 9-20). Heidelberg: Springer.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/30/2022

รูปแบบการอ้างอิง

อินทโชติ ม. . . (2022). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนยูบิควิตัสเลิร์นนิง ที่สนับสนุนทักษะการปฏิบัติด้วยการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี . วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(6), 131–145. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/255084

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย