การส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืนในการบรรเทามล ภาวะฝุ่นละออง เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในจังหวัดปทุมธานี

เบญยาศิริ งามสะอาด

ผู้แต่ง

เบญยาศิริ งามสะอาด มหาวิทยาลัยปทุมธานี

คำสำคัญ:

การส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียว, มลภาวะฝุ่นละออง, คุณภาพชีวิตประชาชน

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืนในการบรรเทามลภาวะฝุ่นละอองเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนและ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืนในการบรรเทามลภาวะฝุ่นละอองเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในจังหวัดปทุมธานี เป็นการวิจัยเป็นแบบผสมผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ
สุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 คน ใช้สถิตเชิงพรรณนา และ
เชิงอนุมาน โดยใช้การวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ และการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่มเฉพาะจำนวน 11 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย
เชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า การส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืนในการบรรเทามลภาวะฝุ่นละอองเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในจังหวัดปทุมธานี พบว่า ผู้บริหารส่วนราชการมีความตระหนักถึงความจำเป็นในการส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียว แต่เนื่องจากการขยายตัวของชุมชนเมือง โครงการบ้านจัดสรรทำให้พื้นที่สีเขียวลดลง และประชาชนมีความนิยมใช้พื้นที่สีเขียวน้อยลง นิยมใช้บริการในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ เพื่อการพักผ่อนและเพื่อการค้าขายทางเศรษฐกิจ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการส่งเสริมการเพิ่มพื้นที่สีเขียวอย่างยั่งยืนในการบรรเทามลภาวะฝุ่นละอองเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในจังหวัดปทุมธานี พบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดปทุมธานีโดยภาพรวม คือ ด้านพื้นที่ธรรมชาติ ด้านพื้นที่สีเขียวเพื่อบริการ และด้านพื้นที่สีเขียวเพื่อเศรษฐกิจชุมชน โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ถดถอย 0.429 0.512 และ 0.642 ตามลำดับ ค่าสัมประสิทธิ์ในการทำนายเท่ากับ 0.892 หรือ สามารถทำนายผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดปทุมธานีในภาพรวม ได้ร้อยละ 89.2

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2544). หลักสถิติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์

มหาวิทยาลัย.

จุติชัย ด้วงลาพันธ์ และสุริยา เรียบร้อย. (2556). ศึกษาการพัฒนาพื้นที่สีเขียวภายใต้แนวคิดชุมชนนิเวศ กรณีศึกษาเทศบาลเมืองแม่โจ้ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ . กรุงเทพมหานคร: คลังความรู้ดิจิตอล.

ชรัยย์รัชฏ์ บวรวัฒนะ. (2558). แนวทางการออกแบบและจัดการพื้นที่สีเขียวภายในมหาวิทยาลัยพายัพ. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการออกแบบและ

วางแผนสิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2544). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: เทพเนรมิตรการพิมพ์.

ธนพร สีนาคล้วน. (2560). การประเมินศักยภาพการเป็นพื้นที่สาธารณะสีเขียวในพื้นที่เขตพระนครเขตป้อมปราบศัตรูพ่ายและเขตสัมพันธ์วงศ์. ใน วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตร์มหาบัณฑิตศิลปากร. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ประกาศ กระทรวงอุตสาหกรรม พ.ศ. 2547. (2547). เรื่อง กำหนดค่าปริมาณสารเจือปนในอากาศที่ระบายออกจาก โรงงานผลิต ส่งหรือจำหน่ายพลังงานไฟฟ้า. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 123 ตอนพิเศษ 125 ง หน้า 18-20 (15 มกราคม 2553).

ประกาศกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสงแวดล้อม. (2553). เรื่อง กำหนดมาตรฐาน ควบคุมการปล่อยทิ้งอากาศเสียจากโรงไฟฟ้าใหม่ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 127 ตอนพิเศษ 7 ง หน้า7-11 (7 ธันวาคม 2549) .

ผู้จัดการออนไลน์. (2562). พื้นที่สีเขียวในเขตเมืองของไทย มีมากพอหรือยัง. เรียกใช้เมื่อ 30 เมษายน 2562 จาก https://mgronline.com

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, คณะวนศาสตร์, ศูนย์วิจัยป่าไม้. (2558). โครงการศึกษาการท่องเที่ยวเพื่อการศึกษาระบบนิเวศ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิเชียร เกตุสิงห์. (2541). การวิจัยเชิงปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.

สมาคมเพื่อนชุมชน. (2561). พื้นที่สีเขียวมีประโยชน์อย่างไร. เรียกใช้เมื่อ 5 มิถุนายน 2561 จาก https://www.community.or.th/knowledge/

สุนีย์ มัลลิกะมาลย์ และ พราวพรรณราย มัลลิกะมาลย์. (2560). แนวทางการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชนในการเพิ่มพื้นที่สีเขียวในชุมชนเมืองเพื่อลดภาวะโลกร้อน. เรียกใช้เมื่อ 19 เมษายน 2560 จาก http: //rc.nida.ac.th

สุวิมล ติรกานันท์. (2543). การประเมินโครงการ: แนวทางสู่การปฏิบัติ/สุวิมล ติรกานันท์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Bryman, A. (2001). Social Research Methods. Oxford UK: Oxford University Press.

Steven, D. E. (2006). The leveraging effects of knowledge management concepts in the deployment of Six Sigma in a health care company. In Doctor of Philosophy Dissertation. Walden University.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introduction Analysis 3rd ed. New York: Harper& Rows Publishers.

Bryman, A. (2001). Social Research Methods. Oxford UK: Oxford University

Press.

Steven, D. E. (2006). The leveraging effects of knowledge management concepts in the deployment of Six Sigma in a health care company. In Doctor of Philosophy Dissertation. Walden University.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introduction Analysis 3rd ed. New York: Harper& Rows Publishers.