ผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์จากการพัฒนาเส้นใยดาหลา
คำสำคัญ:
การพัฒนาผลิตภัณฑ์, แฟชั่นไลฟ์สไตล์, นวัตกรรมสิ่งทอ, เส้นใยดาหลาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อหาแนวทางสร้างสรรค์นวัตกรรมสิ่งทอเส้นใยจาก ต้นดาหลาที่เหลือทิ้ง เพื่อไปสู่กระบวนการออกแบบและแปรรูปร่วมกับวัสดุเหลือใช้ในจังหวัดสงขลา ในรูปแบบของผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์ เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับขยะทางการเกษตรต้นดาหลาและสร้างคุณค่าแก่วัสดุในชุมชน โดยทำการวิจัยแบบเชิงคุณภาพ ด้วยการสร้างเครื่องมือวิจัยโดยใช้แบบสอบถามและการสัมภาษณ์จากผู้เชี่ยวชาญ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย กลุ่มผู้ประกอบการและนักออกแบบด้านสิ่งทอ พบว่า เส้นใยดาหลาจากลำต้นมีเนื้อเหนียวและยาว เมื่อตีใยแล้วจะกระด้างและขาดง่าย จึงนำเส้นใยดาหลาไปตีเกลียวร่วมกับใยฝ้าย อัตราส่วนดาหลากับฝ้าย 15 : 85 ใยฝ้ายช่วยให้นุ่มและยืดหยุ่นขึ้น การสกัดสีจากกลีบดอกดาหลาปั่นกับน้ำอัตราส่วน 1 : 1 นำน้ำสีที่ได้ต้มผสมเกลือ 200 กรัมต่อน้ำ 1 ลิตร ส่วนเส้นใยจะต้องแช่ด้วยสารช่วยติดสีก่อนและหลังย้อม 15 นาที โดยเส้นใยฝ้ายแช่น้ำจากใบฝรั่ง เส้นใยไหมแช่น้ำจากมะขามเปียก นำไปต้มกับน้ำสีที่สกัดไว้ประมาณ 1 ชั่วโมง แช่สารช่วยติดสีอีกครั้งจึงล้างน้ำและตากให้แห้ง เส้นใยดาหลาที่ตีเกลียวแล้วจะมีเนื้อหนาเหมาะแก่การทำผลิตภัณฑ์ของตกแต่งบ้าน ซึ่งผู้วิจัยได้สร้างสรรค์สิ่งทอร่วมกับวัสดุเหลือใช้คือไม้ตาลโตนดและเศษยางพารา ในรูปแบบของผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์ ประกอบด้วย เก้าอี้ โคมไฟจากผ้าทอดาหลาและไม้ตาลโตนด ไส้หมอนรองนั่งจากเศษยางพาราผสมใยดาหลาแห้ง เสื้อผ้า กระเป๋าและรองเท้า
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์. (2563). ความรู้เรื่องเนื้อผ้าและเส้นใย. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2564 จาก https://www.Ruedee.com/th/fabric/
กัญจิรา ส่งไพศาล. (2563). เส้นใยกัญชง แบรนด์ทักทาย. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2564 จาก https://www.taktaibrand.com/about-taktai/
คำนาย อภิปรัชญาสกุล. (2557). สินค้าและบรรจุภัณฑ์. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: โฟกัสมีเดียแอนด์ พับลิชชิ่ง.
ชุลีกร เทพบุรี และคณะ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บรรจุภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อมของผู้ประกอบการรายย่อย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(1), 50-58.
ดรุณี แวเด็ง. (11 พฤษภาคม 2561 ). ผู้ประกอบการด้านสิ่งทอในจังหวัดสงขลา. (นภท์ชนก ขวัญสง่า, ผู้สัมภาษณ์)
ดาริกา ดาวจันอัด และคณะ. (2558). การสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับดาหลาเชิงพาณิชย์ ด้วยการสกัดเส้นใยจากลำต้นดาหลาเพื่อใช้ในอุตสาหกรรมการทอผ้าในจังหวัดนราธิวาส. ใน รายงานการวิจัย. กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
ปิยาภรณ์ ประทุมมา และคณะ. (2559). สีธรรมชาติ กระบวนการและมาตรฐานการย้อม. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: กรมหม่อนไหม กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
ผู้จัดการออนไลน์. (2563). ขยะ+ไอเดีย=Upcycling. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2564 จาก https://mgronline.com/mutualfund/detail/9630000080801
พิทักษ์ อุปัญญ์ และคณะ. (2563). การพัฒนาผลิตภัณฑ์เส้นใยลูกตาลในเชิงอุตสาหกรรมสิ่งทอ. เรียกใช้เมื่อ 12 สิงหาคม 2564 จาก https://www.gotoknow.org/posts/408458
ไพโรจน์ บุตรชีวัน. (2559). การศึกษาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเพื่อสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันอย่างยั่งยืน. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 9(2), 85-97.
มติชนบทเทคโนโลยีชาวบ้าน. (2563). คิดเป็นเทคโน. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2564 จาก http://info.matichon.co.th/techno/techno.php?srctag=05089010158&srcday=&search=no
รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และกัญญากาญจน์ ไซเออร์ส. (2559). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่ตามทัศนะของนักท่องเที่ยวเพื่อความยั่งยืน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 10(22), 60-66.
สถาบันพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอ. (2561). แนวทางการออกแบบและพัฒนาผลิตภัณฑ์สิ่งทอ. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2564 จาก https://www.thaitextile.org/th/insign /downloadsrc.preview.35.html.
สถาบันพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอ. (2564). สถาบันพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอกับ BCG ECONOMY. ใน รายงานโครงการศูนย์สารสนเทศอัจฉริยะอุตสาหกรรมแฟชั่นปี 2564. สถาบันพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอ.
สุรวิช วรรณไกรโรจน์. (2563). การปลูกดาหลา. เรียกใช้เมื่อ 12 สิงหาคม 2564 จาก http://alangcity.blogspot.com/2014/01/blog-post_25.html
สุวิทย์ วงศ์รุจิราวาณิชย์. (2554). Sustainable Design ดีไซน์...เปลี่ยนโลก. กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพธุรกิจ.
เสาวนีย์ อารีจงเจริญ และคณะ. (2556). การพัฒนาผลิตภัณฑ์สิ่งทอจากเส้นใยตะไคร้. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




