การเมืองของการถ่ายโอนภารกิจของกรมทางหลวงชนบท ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาการทางการเมืองที่มีผลต่อนโยบาย                 การถ่ายโอนภารกิจของกรมทางหลวงชนบท 2) บทบาทความสัมพันธ์ของนักการเมือง ข้าราชการ กลุ่มธุรกิจ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีผลประโยชน์ทับซ้อนเกื้อหนุนกันต่อการถ่ายโอนภารกิจของกรมทางหลวงชนบท 3) บทบาทอำนาจหน้าที่ของกรมทางหลวงชนบทต่อการถ่ายโอนภารกิจในกรณีต้องสิ้นสุดสภาพตาม มาตรา 54 ตามที่กฎหมายกำหนด และ              4) ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะการถ่ายโอนภารกิจของกรมทางหลวงชนบท การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 16 คน ได้มาโดยการคัดเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการศึกษาพบว่า 1) พัฒนาการของ             การถ่ายโอนภารกิจล่าช้าเกิดจากกระแสปัญหา กระแสการเมืองและกระแสนโยบายภายใต้รัฐธรรมนูญและพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 2) บทบาทความสัมพันธ์เชิงอำนาจของนักการเมืองระดับชาติต่อกลไกภายในระบบราชการอาศัยบทบาทนักวิชาการที่เป็นนักคิดเสนอแนะแต่ไม่มีพลังอำนาจในการขับเคลื่อนได้ ส่วนฐานทางการเมืองของกลุ่มธุรกิจเป็นผู้ที่มีส่วนได้เสียได้เข้ามาใช้พื้นที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสร้างอำนาจต่อรองภายใต้ความสัมพันธ์ของคนกลุ่มต่าง ๆ              3) บทบาท อำนาจหน้าที่ของกรมทางหลวงชนบทกรณีสิ้นสุดสถานะคงอยู่แห่งกฎหมายตามมาตรา 54 ยังคงอยู่มีความซ้ำซ้อนอำนาจหน้าที่ไม่ชัดเจน 4) ข้อจำกัดของกลไกรัฐราชการมี   ผลต่อประสิทธิภาพและความเป็นอิสระในการแก้ไขปัญหาความปลอดภัยด้านถนน ต้องสร้างการมีส่วนร่วมภาคีเครือข่ายโดยส่วนกลางคิด ภูมิภาคประสาน ท้องถิ่นปฏิบัติ เพื่อเป้าหมาย             3 D ตามเจตนารมณ์แห่งรัฐธรรมนูญและกฎหมายกำหนด