การศึการศึกษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือกษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ผู้แต่ง

  • พินัย ปรีชาภรณ์ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
  • คมกริช การินทร์ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

คำสำคัญ:

สภาพเครื่องดนตรี, การดูแลรักษา, วงดุริยางค์นักเรียน, โรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพเครื่องดนตรีและวิธีดูแลรักษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสารทางวิชาการและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 5 คน และนักเรียนผู้ปฏิบัติ จำนวน 10 คน โดยใช้วิธีคัดเลือกแบบเจาะจง จากโรงเรียนมัธยมศึกษาประจำจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือจำนวน 5 โรงเรียน โดยเป็นโรงเรียนที่มีวงดุริยางค์และเคยเข้าร่วมประกวดแข่งขันในระดับชาติ วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า        1) สภาพเครื่องดนตรีในวงดุริยางนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ      มีวงดุริยางค์โรงเรียนจำนวน 4 โรงเรียน ที่เครื่องดนตรีมีสภาพค่อนข้างเก่าและมีอายุการใช้งานในการเรียนการสอนประมาณ 9-10 ปี เครื่องดนตรีบางชิ้นชำรุดไม่สามารถใช้การได้ ต้องเก็บเพื่อรอการส่งให้ช่างผู้ชำนาญตรวจสอบและทำการซ่อม และพบว่าขาดงบประมาณในการจัดซ่อม รวมทั้งงบประมาณในการจัดซื้อเครื่องดนตรีใหม่มาทดแทนเครื่องดนตรีเก่าที่ชำรุด มีเพียงโรงเรียนเดียวที่เครื่องดนตรีมีสภาพสมบูรณ์ค่อนข้างใหม่ พร้อมใช้ในการเรียนการสอน        การบรรเลง และการแข่งขัน 2) วิธีการดูแลรักษาเครื่องดนตรี มีจำนวน 4 โรงเรียน ที่มีการดูแลรักษาเครื่องดนตรีไม่ถูกต้องครบตามกระบวนการ และมีเพียง 1 โรงเรียนที่มีการดูแลรักษาเครื่องดนตรีอย่างถูกต้องครบถ้วนตามกระบวนการ เพราะกระบวนการดูแลรักษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนนั้น มีความสำคัญอย่างมาก เพราะจะทำให้เครื่องดนตรีมีสภาพใหม่ สมบูรณ์พร้อมใช้ในการเรียนการสอน การบรรเลง และการแข่งขัน อีกทั้งช่วยประหยัดงบประมาณในการจัดซื้อใหม่

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพเครื่องดนตรีและวิธีดูแลรักษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสารทางวิชาการและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 5 คน และนักเรียนผู้ปฏิบัติ จำนวน 10 คน โดยใช้วิธีคัดเลือกแบบเจาะจง จากโรงเรียนมัธยมศึกษาประจำจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือจำนวน 5 โรงเรียน โดยเป็นโรงเรียนที่มีวงดุริยางค์และเคยเข้าร่วมประกวดแข่งขันในระดับชาติ วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า        1) สภาพเครื่องดนตรีในวงดุริยางนักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ      มีวงดุริยางค์โรงเรียนจำนวน 4 โรงเรียน ที่เครื่องดนตรีมีสภาพค่อนข้างเก่าและมีอายุการใช้งานในการเรียนการสอนประมาณ 9-10 ปี เครื่องดนตรีบางชิ้นชำรุดไม่สามารถใช้การได้ ต้องเก็บเพื่อรอการส่งให้ช่างผู้ชำนาญตรวจสอบและทำการซ่อม และพบว่าขาดงบประมาณในการจัดซ่อม รวมทั้งงบประมาณในการจัดซื้อเครื่องดนตรีใหม่มาทดแทนเครื่องดนตรีเก่าที่ชำรุด มีเพียงโรงเรียนเดียวที่เครื่องดนตรีมีสภาพสมบูรณ์ค่อนข้างใหม่ พร้อมใช้ในการเรียนการสอน        การบรรเลง และการแข่งขัน 2) วิธีการดูแลรักษาเครื่องดนตรี มีจำนวน 4 โรงเรียน ที่มีการดูแลรักษาเครื่องดนตรีไม่ถูกต้องครบตามกระบวนการ และมีเพียง 1 โรงเรียนที่มีการดูแลรักษาเครื่องดนตรีอย่างถูกต้องครบถ้วนตามกระบวนการ เพราะกระบวนการดูแลรักษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนนั้น มีความสำคัญอย่างมาก เพราะจะทำให้เครื่องดนตรีมีสภาพใหม่ สมบูรณ์พร้อมใช้ในการเรียนการสอน การบรรเลง และการแข่งขัน อีกทั้งช่วยประหยัดงบประมาณในการจัดซื้อใหม่

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564) . กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

ไขแสง ศุขะวัฒนะ. (2541). เครื่องดนตรีของวงดุริยางค์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิชจำกัด.

ธนาคาร แพทย์วงษ์. (2533). คู่มือครูการจัดกิจกรรมวงโยธวาฑิตในสถานศึกษา.กรุงเทพมหานคร: (มปท).

ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิไชย. (2553). การบริหารวิชาการดนตรี. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนโสตร์.

พูนพิศ อมาตยกุล. (2559). สังเขปกำเนิแตรวงในยุโรป สหรัฐอเมริกา และกำเนิดแตรวงทหารในประเทศไทย ใน พูนพิศ อมาตยกุล และณัฐชยา นัจจนาวากุล (บรรณาธิการ), แตรสยาม (หน้า 37-46). กรุงเทพมหานคร: อมรินพรินติ้งแอนพลับลิชชิ่งจำกัด.

วรรณะ ศาลางาม และคณะ. (2561). การศึกษาสมรรถนะของครูดนตรีความสามารถทาง ดนตรีใน โรงเรียนระดับมัธยมศึกษา จังหวัดบุรีรัมย์. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 2. มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

สวัสดิ์ เงินแย้ม. (2542). คู่มือการจัดการวงโยธวาทิตในสถาศึกษา. กรุงเทพมหานคร: (ม.ป.ท).

สุกรี เจริญสุข. (2542). เอกสารงานประกอบการสัมมนาเชิงวิชาการ กำพวด. กรุงเทพมหานคร: มปท.

Foster, R. (1978). Multiple option, Marchaing band Techniques. USA: Alfred Publishing Company, Inc.

Horng-Jiun Lin. M. Mus. (2008). An Illustrated Basic Flute Repair Manual for Professionals. USA: The Ohio State University.

Kenneth A. Mueller. (2003). Complete Guide to The Maintenance and epair of Band Instruments. West Nyack. New York: Parker: Publishing Company.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

02/07/2022

รูปแบบการอ้างอิง

ปรีชาภรณ์ พ. ., & การินทร์ ค. . (2022). การศึการศึกษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือกษาเครื่องดนตรีในวงดุริยางค์นักเรียนโรงเรียนมัธยมศึกษา ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(1), 357–370. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/255764

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย