รูปแบบและกลไกการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศเพื่อเสริมสร้างพลังทางสังคมในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษาเขต 33 จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาทัศนคติเกี่ยวกับความเสมอภาคระหว่างเพศของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา 2) เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างปัจจัยต่าง ๆ กับทัศนคติดังกล่าว 3) ศึกษาสภาพการดำเนินงานและปัญหาการเลือกปฏิบัติระหว่างเพศ           ในโรงเรียน และ 4) เสนอรูปแบบและกลไกการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศในโรงเรียน โดยทำการศึกษาแบบผสานวิธีในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา            เขต 33 จังหวัดสุรินทร์ การวิจัยเชิงปริมาณมีกลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 400 คน ใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน มีเครื่องมือ คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test และ F-test ส่วนการวิจัย        เชิงคุณภาพ เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 55 คน ใช้เครื่องมือ คือ แบบสัมภาษณ์        กึ่งโครงสร้าง ผลการศึกษา พบว่า นักเรียนมีทัศนคติระดับต่ำในประเด็นที่ว่า 1) ผู้หญิงมีความละเอียดอ่อนมากกว่าผู้ชาย ( = 2.29) 2) ลูกสาวต้องระวังเรื่องการมีเพศสัมพันธ์มากกว่า        ลูกชายเพราะลูกชายตั้งท้องไม่ได้ ( = 2.29) และ3) ผู้ที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBTQ) มักเป็นคนกล้าแสดงออกและตลก ( = 2.35) ปัจจัยส่วนบุคคล ครอบครัวและสิ่งแวดล้อม     ในโรงเรียนมีความสัมพันธ์กับทัศนคติความเสมอภาคระหว่างเพศ (p < .05) ส่วนการดำเนินการ พบว่า โรงเรียนมีการจัดสถานที่และการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ สภาพปัญหา พบว่า มีการกลั่นแกล้งทางวาจาด้วยเหตุแห่งเพศมากที่สุด (ร้อยละ 91.25) และควรมีรูปแบบการให้คำปรึกษา การสร้างพื้นที่ปลอดภัย กฎระเบียบ รวมถึง       การเรียนการสอนที่เป็นธรรมระหว่างเพศ โดยใช้กลไกการมีส่วนร่วมของนักเรียน ครู บุคลากรในโรงเรียนและเขตพื้นที่การศึกษา