FACTORS AFFECTING DIGITAL LITERACY OF THE AVIATION LABOUR FORCE IN EASTERN ECONOMIC CORRIDOR

สริยาภา  คันธวัลย์; กุลทิพย์  ศาสตระรุจิ

ผู้แต่ง

สริยาภา คันธวัลย์ National Institute of Development Administration
กุลทิพย์ ศาสตระรุจิ National Institute of Development Administration

คำสำคัญ:

ทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล, กลุ่มอุตสาหกรรมการบิน, เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก, พฤติกรรมการใช้สื่อ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และหาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของแรงงานกลุ่มอุตสาหกรรมการบิน ในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย โดยประชากร คือ บุคคลที่ทำงานอยู่ในกลุ่มอุตสาหกรรมการบินในโครงการเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก จำนวน 4,618 คน และกลุ่มตัวอย่างที่ได้จากการสุ่มโดยบังเอิญ จำนวน 357 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงอนุมาน ประกอบด้วย การทดสอบสมมติฐาน เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของแรงงานกลุ่มอุตสาหกรรมการบิน ในโครงการเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ เพื่อหาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีผลต่อทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของแรงงานกลุ่มอุตสาหกรรมการบินในโครงการเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมการใช้สื่อ ความคาดหวังต่อผู้ปฏิบัติงานและการใช้นวัตกรรม อิทธิพลจากสังคม และสิ่งอำนวยความสะดวก มีความสัมพันธ์กับทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล อย่างมีนัยสำคัญที่ .05 2) ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณของทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล พบว่า พฤติกรรมการใช้สื่อ ความคาดหวังต่อผู้ปฏิบัติงานและการใช้นวัตกรรม และสิ่งอำนวยความสะดวก มีความสัมพันธ์กับทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล ที่ระดับนัยสำคัญ .05 โดยตัวแปรดังกล่าวสามารถอธิบายความผันแปรของทักษะความเข้าใจและการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล ได้ร้อยละ 44.8 ซึ่งตัวแปรที่มีผลมากที่สุด คือ ความคาดหวังต่อผู้ปฏิบัติงานและการใช้นวัตกรรม (.659) รองลงมาคือ พฤติกรรมการใช้สื่อ (.198) และสิ่งอำนวยความสะดวก (.129) ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงแรงงาน. (2560). สถานการณ์และการเตือนภัย ด้านแรงงาน ปี 2560 ( มกราคม - ธันวาคม 2560). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงแรงงาน.

กระทรวงแรงงาน. (2561). แผนแม่บทด้านแรงงาน (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงแรงงาน.

สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. (2561). โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจ พิเศษภาคตะวันออก (อีอีซี). เรียกใช้เมื่อ 19 มิถุนายน 2561 จาก https://www.eeco.or.th/

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ดัชนีความก้าวหน้าของคน ปี 2562. กรุงเทพมหานคร: กองพัฒนาข้อมูลและตัวชี้วัดสังคม สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ร่างยุทธศาสตร์ชาติ (ฉบับเสนอสภานิติบัญญัติแห่งชาติ). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

Abima, B. et al. (2021). Relevant local content, social influence, digital literacy, and attitude toward the use of digital technologies by women in Uganda. Gender, Technology and Development, 25(1), 87-111.

Chromjakova, F. (2018). Digital literacy of employees in production process–Analyze of production stability and productivity in INDUSTRY 4.0 concept. In AIP Conference Proceedings (Vol. 2044, No. 1, p. 020014). AIP Publishing LLC.

Galina, M. (2016). Media culture and digital generation. International journal of media and information literacy, 1(2), 116-121.

IFS. (2017). The route to perspective on digital change. Retrieved July 14, 2018, from http://www.ifsworld.com/corp/sitedore/medialibrary/assets/2017/06/21/ifs-digital-change-survey/

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.

Li, J. et al. (2018). Research on dynamic facility layout problem of manufacturing unit considering human factors. Retrieved April 29, 2020, from https://www. hindawi.com/journals/mpe/2018/6040561/

Venkatesh, V. et al. (2003). User acceptance of information technology: Toward a unified view. MIS quarterly, 27(3), 425-478.