การพัฒนาการบริหารจัดการโรงงานด้วยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ ในเขตภาคตะวันออก

น้ำฝน ใจดี; วทัญญู  รอดประพัฒน์; ขัตติยะ  สมดี; สิทธิชัย  ด้วงแก้ว

ผู้แต่ง

น้ำฝน ใจดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก ชลบุรี
วทัญญู รอดประพัฒน์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก ชลบุรี
ขัตติยะ สมดี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก ชลบุรี
สิทธิชัย ด้วงแก้ว คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก ชลบุรี

คำสำคัญ:

บริหารจัดการ, ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ, การพัฒนาระบบ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาระบบบริหารจัดการโรงงานน้ำแข็งด้วยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ และ 2) ถ่ายทอดองค์ความรู้ที่ได้จากโครงการวิจัยสู่ผู้ประกอบการโรงงานน้ำแข็งขนาดย่อมในเขตภาคตะวันออกหรือกลุ่มอื่นที่สนใจ การวิจัยครั้งนี้ใช้รูปแบบ การวิจัยและพัฒนา โดยการวิเคราะห์ ออกแบบ และพัฒนาระบบบริหารจัดการโรงงานน้ำแข็งด้วยระบบเทคโนโลยีสารสนเทศตามกระบวนการ SDLC ผลการวิจัยพบว่า ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศที่พัฒนาขึ้น สามารถช่วยให้การบริหารจัดการโรงงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น การจัดเก็บข้อมูลมีความถูกต้อง แม่นยำ การเรียกดูข้อมูลสะดวก รวดเร็ว และสามารถเข้าถึงข้อมูลได้หลากหลายมิติ ลดขั้นตอนการดำเนินงานลง ลดจำนวนพนักงานลง สามารถลดต้นทุนได้ สารสนเทศที่ได้จะผ่านไปถึงมือผู้บริหารได้อย่างรวดเร็ว และที่สำคัญ คือ เป็นสารสนเทศที่ดีและมีประโยชน์ต่อการตัดสินใจของผู้บริหารในการกำหนดนโยบายต่อไปได้ ในส่วนผลการวิเคราะห์การยอมรับเทคโนโลยี รวมทั้งการรับรู้ความเสี่ยง พบว่า ผู้ใช้งานระบบมีความคิดเห็นต่อปัจจัยด้านการรับรู้การใช้งานง่าย ด้านคุณภาพของข้อมูล ด้านคุณภาพของการบริการ ด้านการรับรู้ถึงประโยชน์ ด้านการยอมรับอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านการรับรู้ความเสี่ยงอยู่ในระดับน้อย นอกจากนี้ผลการถ่ายทอดองค์ความรู้จากการวิจัยให้กับผู้ประกอบการโรงงานน้ำแข็งขนาดย่อมในเขตภาคตะวันออก และกลุ่มอื่นที่สนใจ พบว่า สามารถนำไปใช้งานได้จริง นำไปสู่การพัฒนาโรงงานให้มีความทันสมัย เพิ่มศักยภาพการแข่งขันของผู้ประกอบการ เป็นแนวทางพัฒนาให้ผู้ประกอบการโรงงานน้ำแข็งขนาดย่อมในเขตภาคตะวันออกของไทยมีความเข้มแข็งสามารถแข่งขันได้ในระดับสากล ตลอดจนเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในการสนับสนุนส่งเสริมให้เกิดแนวทางในการพัฒนา Smart SMEs ของประเทศต่อไป

เอกสารอ้างอิง

จารุกิตติ์ สายสิงห์. (2563). การพัฒนาระบบสนับสนุนและบริหารจัดการผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร. วารสารเกษตรพระวรุณ, 17(2), 299-310.

วิทวัฒน์ พัฒนา. (2553). การวิเคราะห์และออกแบบระบบ. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สานิตย์ กายาผาด และคณะ. (2542). เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อชีวิต. กรุงเทพมหานคร: เธิร์ดเวฟเอ็ดดูเคชั่น.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สุขาดา กีระนันท์. (2541). เทคโนโลยีสารสนเทศทางสถิติ: ข้อมูลในระบบสารสนเทศ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Al-Jabri, I. M. & Sohail, M. S. (2012). Mobile banking adoption: application of diffusion of innovation theory. Journal of Electronic Commerce Research, 13(4), 379-391.

Davis, F. D. (1989). Perceived Usefulness, Perceived Ease of Use, and User Acceptance of Information Technology. MIS Quarterly, 13(3), 319-339.

Delone, W. H. & McLean, E. R. (2013). The Delone and Mclean model of information systems success: A ten-year update. Journal of Management Information Systems, 19(4), 9-30.

Jiabao, L. et al. (2011). Predicting and Explaining the Adoption of Mobile Banking. Retrieved October 2, 2020, from https://www.semanticscholar.org/paper/ Predicting-and-Explaining-the-Adoption-of-Mobile-Lin-Xiao/2f411493fd7c 814d461595bd737c67cdbafe91f1#references

Kowalski, T. J. (2003). Contemporary School Administration: an Introduction. (2nd ed.). Boston: Pearson Education.

Lockard, J. & Abrams, P. D. . (2004). Computers for Twenty-First Century Education (6th ed.). Boston: Pearson Education.

Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovation (5th ed.). New York: The Free Press.