การพัฒนากลยุทธ์การตลาดของวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี

ผู้แต่ง

  • วันทนา รอดประเสริฐ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก
  • กฤตยชล ทองธรรมสถิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก

คำสำคัญ:

กลยุทธ์ทางการตลาด, แป้งข้าวไรซ์เบอร์รี่, วิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี, การวิเคราะห์สภาพแวดล้อม, ทาวซ์เมททริกซ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพการตลาดของวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรีและนำข้อมูลที่ได้มาจัดทำแผนกลยุทธ์การตลาดของวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกและการเก็บแบบสอบถามจาก           กลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผลการศึกษาพบว่า 1) วิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี มีศักยภาพในการดำเนินงานด้านการตลาดของผลิตภัณฑ์แป้งข้าวไรซ์เบอร์รี่                 ความคิดเห็นของผู้บริโภคโดยใช้ Marketing Mix (4P) พบว่า P1 ด้านผลิตภัณฑ์ มีค่าเฉลี่ยรวมของทุกปัจจัยอยู่ที่ 4.87 อยู่ในระดับมากที่สุด P2 ด้านราคา มีค่าเฉลี่ยรวมของทุกปัจจัยอยู่ที่ 4.45 อยู่ในระดับมาก P3 ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย มีค่าเฉลี่ยรวมของทุกปัจจัยอยู่ที่ 3.85 อยู่ในระดับมาก และ P4 ด้านการส่งเสริมการตลาด มีค่าเฉลี่ยรวมของทุกปัจจัยอยู่ที่ 3.58 อยู่ในระดับมากเช่นเดียวกัน และ 2) การสร้างแผนกลยุทธ์การตลาดของวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี ได้ทั้งหมด 5 แผน ดังนี้ แผนที่ 1 กลยุทธ์การพัฒนาผลิตภัณฑ์ โดยมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มยอดขายร้อยละ 10 ในทุกไตรมาส แผนที่ 2 กลยุทธ์การพัฒนาช่องทางการตลาด                  มีเป้าหมายเพื่อเพิ่มช่องทางการตลาดให้มากขึ้น แผนที่ 3 กลยุทธ์การส่งเสริมการตลาด             มีเป้าหมายเพื่อเพิ่มยอดการติดตามทาง Social Network ร้อยละ 20 ในทุกไตรมาส แผนที่ 4 กลยุทธ์การจัดโปรโมชั่นเพื่อส่งเสริมการขาย มีเป้าหมายเพื่อเพิ่มยอดขายให้ได้ ร้อยละ 10 ในทุกไตรมาส และแผนที่ 5 กลยุทธ์การจัดทำสื่อโฆษณาประชาสัมพันธ์ มีเป้าหมายเพื่อสร้างการรับรู้แบรนด์ของผู้บริโภคให้มากกว่าร้อยละ 50

เอกสารอ้างอิง

ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2555). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.

ธีรารัตน์ รัตนวิสุทธิ์อมร และปิยวรรณ สิริประเสริฐศิลป์. (2565). องค์ประกอบสมรรถนะของสมาร์ทฟาร์มเมอร์ข้าวอินทรีย์ในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(2), 223-240.

นวลอนงค์ บุญฤทธิพงศ์. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุดทอง.

ปรียศรี พรหมจินดา และโสมฉาย บุญญานันต์. (2564). การพัฒนาศิลปหัตถกรรมจักสานไทยร่วมสมัยของวิสาหกิจชุมชนหัตถกรรมสู่ความยั่งยืน กรณีศึกษาพหุเทศะพื้นที่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(12), 576-590.

ปัณณธร คำแก้ว. (2564). ข้อมูลทั่วไปวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี. ชลบุรี: วิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2553). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: มีน เซอร์วิสซัพพลาย.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2554). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มีสท์.

วิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี. (2564). สถิติรายการซื้อสินค้าจากวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี. ชลบุรี: วิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี.

เอกชัย บุญยาทิษฐาน. (2557). คู่มือวิเคราะห์ SWOT อย่างมืออาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ปัญญาชน.

Kotler, P. & Armstrong, G. (2007). Principles of marketing. (10th ed.). New Jersey : Pearson Prentice Hall.

Thom, M. (2016). Crucial Skills for the Entrepreneurial Success of Fine Artists. Artivate, 5(1), 3-24.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/30/2022

รูปแบบการอ้างอิง

รอดประเสริฐ ว. . ., & ทองธรรมสถิต ก. . . (2022). การพัฒนากลยุทธ์การตลาดของวิสาหกิจชุมชนข้าวคนเมืองชลบุรี . วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(6), 317–333. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/259295

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย