การประเมินความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างนิสัยอุตสาหกรรม ของนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี เขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก
คำสำคัญ:
การประเมินความต้องการจำเป็น, นิสัยอุตสาหกรรม, นักเรียนอาชีวศึกษา, ระบบทวิภาคี, เขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออกบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินและวิเคราะห์เมทริกซ์ความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างนิสัยอุตสาหกรรมของนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบ ทวิภาคี กลุ่มตัวอย่าง ที่ใช้ในการตอบแบบสอบถาม ได้แก่ นักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี เขตระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาที่กำลังฝึกประสบการณ์วิชาชีพในสถานประกอบการ จำนวน 350 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบประเมินความต้องการจำเป็น ประกอบด้วยข้อคำถาม 10 ด้าน จำนวน 30 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ค่าดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น (Modified Priority Needs Index: PNIModified) และการวิเคราะห์เมทริกซ์ (Matrix Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการประเมินความต้องการจำเป็นโดยการวิเคราะห์ค่าดัชนี PNI Modified ในภาพรวมมีค่าเท่ากับ .643 เมื่อจัดลำดับความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างนิสัยอุตสาหกรรม พบว่า นักศึกษามีความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างด้านความมีระเบียบวินัยและตรงต่อเวลามากที่สุด (PNIModified = .784) รองลงมาคือด้านความรับผิดชอบ (PNIModified = .741) ด้านความขยันและอดทน (PNIModified = .721) และด้านการใฝ่เรียนรู้ (PNIModified = .651) ตามลำดับ 2) ผลการวิเคราะห์เมทริกซ์ พบว่า สภาพความต้องการจำเป็นที่ตกอยู่ในจตุภาคที่ 3 ซึ่งอยู่ในระดับที่ต้องได้รับการแก้ไขปรับปรุงอย่างยิ่ง ได้แก่ ด้านความมีระเบียบวินัยและตรงต่อเวลา ด้านความรับผิดชอบ ด้านความขยันและอดทน และด้านการใฝ่เรียนรู้ จากผลการศึกษาครั้งนี้ ก่อให้เกิดองค์ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับนิสัยอุตสาหกรรม และนำไปใช้เป็นข้อมูลในการจัดกิจกรรมการสร้างเสริมนิสัยอุตสาหกรรมให้นักศึกษาเกิดคุณลักษณะอันพึงประสงค์
เอกสารอ้างอิง
เกียรติอนันต์ ล้วนแก้ว. (2561). ช่องว่างทักษะกับนัยยะที่มีต่อการพัฒนากำลังคนของประเทศไทย. เรียกใช้เมื่อ 19 กันยายน 2561 จาก http://www.econ.tu.ac.th/sym posium40/paper/00 3_Symposium40-เกียรติอนันต์.pdf
ชัยพฤกษ์ เสรีรักษ์. (2555). ปัญหาแรงงานไทย. เรียกใช้เมื่อ 24 พฤษภาคม 2562 จาก http://www.dailynews co.th/content/edu/22515
ณัฐพงษ์ โตมั่น. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบนิสัยอุตสาหกรรม สำหรับนักศึกษาครุศาสตร์อุตสาหกรรมเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา, 30(105), 82-88.
ดวงนภา มกรานุรักษ์. (2554). อนาคตภาพการอาชีวศึกษาไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2554 - 2564). ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บุญสืบ โพธิ์ศรี และคณะ. (2559). การบริหารหลักสูตรเพื่อสร้างคุณลักษณะแรงงานฝีมืออาชีพในระดับอาชีวศึกษา. วารสารสาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 9(1), 1268-1287.
พละกริท คอนซัลแทนท์. (2564). เรื่อง Soft Skills คืออะไร? เรียกใช้เมื่อ 3 ธันวาคม 2564 จาก https://www.palagrit.com/what-is-soft-skills/
วิสุทธิ์ จิราธิยุต. (2552). คุณสมบัติอันพึงประสงค์ของนักเรียนอาชีวศึกษาสำหรับการทำงานในภาคอุตสาหกรรม. เอกสารประกอบการประชุมสัมมนาการอาชีวศึกษาไทยภายในปี 2030. กรุงเทพมหานคร: กรมอาชีวศึกษา.
ศูนย์ข้อมูลแรงงานแห่งชาติ. (2562). ฐานข้อมูลแรงงานและประมาณการความต้องการแรงงานของอุตสาหกรรมเป้าหมายในพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก. เรียกใช้เมื่อ 5 สิงหาคม 2562 จาก http://nlic.mol.go.th/
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ ฉบับปรับปรุง (พ.ศ. 2560 - 2579). เรียกใช้เมื่อ 19 สิงหาคม 2562 จาก http://www.onec.go. th/index.php/book/ BookView/ 1540
สุวิมล ว่องวานิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Hodges, D. & Burchell, N. (2003). Business graduate competencies: Employers’ views on importance and performance. Asia-Pacific Journal of Cooperative Education, 4(2), 16-22.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




