การศึกษาพื้นที่ว่างสาธารณะในกรุงเทพมหานครเพื่อพัฒนาเป็นพื้นที่ จัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์วิสาหกิจชุมชนภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์

ผู้แต่ง

  • จารุวรรณ ขำเพชร มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

พื้นที่ว่างสาธารณะ, ผลิตภัณฑ์วิสาหกิจชุมชน, ไนท์มาร์เก็ต

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ดังนี้ 1) เพื่อสำรวจพื้นที่ว่างสาธารณะในกรุงเทพมหานครเพื่อพัฒนาเป็นพื้นที่จัดจำหน่ายสินค้าวิสาหกิจชุมชนภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ 2) เพื่อประเมินคุณภาพของพื้นที่ว่างสาธารณะเพื่อพัฒนาเป็นพื้นที่จัดจำหน่ายสินค้าวิสาหกิจชุมชนภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ โดยมีวิธีการศึกษา คือ 1) เอกสารเกี่ยวกับพื้นที่ของกรุงเทพมหานคร สินค้าวิสาหกิจชุมชน แนวคิดและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการเมืองและพื้นที่สาธารณะ 2) การศึกษาภาคสนาม การลงพื้นที่สำนักงานเขต และลงพื้นที่ที่ได้รับการเสนอชื่อจากสำนักงานเขตให้เป็นตัวแทนกลุ่มโซนและเขต การใช้แบบสำรวจและแบบประเมินในการคัดสรรพื้นที่ว่างตามแนวคิดทฤษฎี การสัมภาษณ์เจาะลึกกับผู้ที่เกี่ยวข้อง ผู้อำนวยการเขตหรือผู้แทนของสำนักงานเขตรวม 10 เขต ผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนจำนวน 10 กลุ่ม การประชุมเชิงปฎิบัติการร่วมกับกรุงเทพมหานครจำนวน 150 คนเพื่อเสนอปัญหาและทางออกของสินค้าชุมชน ผลการวิจัยพบว่า 1) สถานะของพื้นที่ประกอบด้วยพื้นที่ของกรมธนารักษ์ พื้นที่การรถไฟแห่งประเทศไทย พื้นที่การทางพิเศษแห่งประเทศไทยและพื้นที่เอกชน การได้มาของพื้นที่ว่างสาธารณะ การนำพื้นที่มาต่อยอดเพื่อสร้างรายได้ตามแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ได้ผ่านกระบวนการประเมินตามแนวคิดเรื่องพื้นที่ วิสาหกิจชุมชนและเศรษฐกิจสร้างสรรค์ พื้นที่อยู่ในเขตกรุงเทพชั้นในที่ได้รับการรับรองเป็นเขตพาณิชยกรรมและส่งเสริมการลงทุน 2) การ ประเมินคุณภาพของพื้นที่ว่างสาธารณะ จากการคัดสรรพื้นที่ผ่านแบบประเมิน ร่วมกับเขต การประชุมเชิงปฎิบัติการ การลงสำรวจพื้นที่เป้าหมาย ได้ข้อสรุปเสนอพื้นที่ของ มศว เพื่อจำหน่ายสินค้าวิสาหกิจชุมชนที่มีชื่อว่า Night Market การวิเคราะห์ข้อมูลโดยการการพรรณนาความจากเนื้อหาร่วมกับแนวคิดทฤษฎี และข้อมูลภาคสนาม

เอกสารอ้างอิง

กองนโยบายและแผนงาน สำนักผังเมือง กรุงเทพมหานคร. (2559). รายงาน : การเปรียบเทียบพื้นที่ว่างเปล่าในเขตกรุงเทพมหานครระหว่างพ.ศ.2549 และ2558. เรียกใช้เมื่อ 30 มีนาคม 2565 จาก https://docs.google.com/gview?embedded=true&url= http://cmc.bangkok.go.th/bmaitev/web/uploads/57.pdf

นิรมล กุลศรีสมบัติ และยุวดี ศิริ. (2552). พื้นที่ทิ้งร้างกับการฟื้นฟูเมือง : กรณีพื้นที่ใต้ทางพิเศษยกระดับในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 58(2), 77-92.

สันติ เศวตวิมล. (2544). ตำนานตลาดไทย. กรุงเทพมหานคร: ประพันธ์สาสน์.

สุดสวาท ดิศโรจน์ เเละคณะ. (2539). รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ เรื่อง การศึกษาปรากฏการณ์อาคารสูงในเขตชั้นในและชั้นกลางของกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร: สำนักผังเมืองกรุงเทพ.

อาคม เติมพิทยาไพสิฐ. (2554). เศรษฐกิจสร้างสรรค์ของไทย. เรียกใช้เมื่อ 20 มิถุนายน 2560 จาก http://www.thaiembassy.org/seoul/contents/files/business-20130905 -090903755759.pdf

Foucault, M. (1967). Space, knowledge, and power, in Paul Rabinow, ed..The Foucault reader. New York: Pantheon Books.

Lynch, K. & Southworth, M. (1990). Wasting Away. San Francisco: Sierra Club Books.

Mumford, L. (1961). The City in History: Its Origin, Its Transformations, and Its Prospects, The Harvest Book. New York: Harcourt Brace & Company.

Perera, L. A. S. R. (1994). Accommodating Informal Sector Enterprises in the Urban Built Environment. Bangkok: Asian Institute of Technology, HSD Monograph no.36.

Transik, R. (1986). Finding Lost Space: Theories of Urban Design. New York: Van Nostrand Reinhold.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

07/31/2022

รูปแบบการอ้างอิง

ขำเพชร จ. (2022). การศึกษาพื้นที่ว่างสาธารณะในกรุงเทพมหานครเพื่อพัฒนาเป็นพื้นที่ จัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์วิสาหกิจชุมชนภายใต้แนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(7), 441–457. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/260022

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย