รูปแบบการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคเหนือ
คำสำคัญ:
รูปแบบการพัฒนา, โรงเรียนคุณธรรมบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคเหนือ โดยใช้การวิจัยและพัฒนา แบ่งการวิจัยออกเป็น 3 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาแนวทางการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคเหนือ แหล่งข้อมูล ได้แก่ เอกสารและโรงเรียนที่มีวิธีการปฏิบัติที่ดี จำนวน 3 โรงเรียน 2) สร้างและตรวจสอบรูปแบบ การพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม กลุ่มผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้ทรงคุณวุฒิที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับการขับเคลื่อนโรงเรียนคุณธรรม จำนวน 9 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง และ 3) ประเมินรูปแบบการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม เกี่ยวกับด้านความเป็นไปได้และความเป็นประโยชน์ จากกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น จากผู้บริหารโรงเรียน จำนวน 254 คน เครื่องมือที่ใช้ในศึกษา ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบสอบถาม โดยผ่านผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 คน ตรวจความตรงเชิงเนื้อหา และการใช้ภาษา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคเหนือ มี 6 องค์ประกอบ และเงื่อนไขความสำเร็จ ได้แก่ องค์ประกอบที่ 1 วัตถุประสงค์ของรูปแบบ องค์ประกอบที่ 2 หลักการของรูปแบบ องค์ประกอบที่ 3 ปัจจัยนำเข้า ประกอบด้วยคณะกรรมการ และวิธีการพัฒนาคุณธรรม องค์ประกอบที่ 4 กระบวนการ มี 4 ขั้นตอนคือ ขั้นตอนที่ 1 การเตรียมการ ขั้นตอนที่ 2 การกำหนดคุณธรรมเป้าหมาย ขั้นตอนที่ 3 ดำเนินการพัฒนา และขั้นตอนที่ 4 การประเมินผล องค์ประกอบที่ 5 ผลลัพธ์ ประกอบด้วย ผลที่เกิดกับครู และผลที่เกิดกับผู้เรียน องค์ประกอบที่ 6 แนวทางการประเมิน และเงื่อนไขความสำเร็จ และผลการประเมินรูปแบบการพัฒนาการบริหารโรงเรียนคุณธรรม ด้านความเป็นไปได้อยู่ในระดับมาก และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ. (2560). 20 ปี กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ (พ.ศ. 2540 - 2560). กรุงเทพมหานคร: กองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ.
จันทิรา ทวีพลายนต์. (2558). การจัดการศึกษาแบบคุณธรรมนำความรู้ : กรณีศึกษาโรงเรียนสัตยาไส. ใน หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน.
ฐิตาภา เบ็ยจาธิกุล. (2557). รูปแบบการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ประภัทร์ กุดหอม. (2560). การพัฒนาหลักสูตรเสริมตามแนวคิดเมตาคอกนิชัน และการเรียนรู้โดยใช้บริบทเป็นฐาน เพื่อเสริมสร้างทักษะ และกระบวนการทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
มนตา ตุลย์เมธาการ และคณะ. (2560). การสังเคราะห์องค์ความรู้กระบวนการขยายผลโรงเรียน คุณธรรม จริยธรรมในส่วนภูมิภาค และการประเมินผลการพัฒนาโรงเรียนคุณธรรม จริยธรรม. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน.
รัตนะ บัวสนธ์. (2562). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมกการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศูนย์คุณธรรม (องค์การมหาชน) และศูนย์สำรวจความคิดเห็น “นิด้าโพล” สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์ (นิด้า). (2559). โครงการสำรวจสถานการณ์คุณธรรมของสังคมไทยภาคกลาง. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์คุณธรรม(องค์การมหาชน).
ศูนย์โรงเรียนคุณธรรม มูลนิธิยุวสถิรคุณ. (2560). บทเส้นทางสร้างคนดี. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง จำกัด.
ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม. (2555). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่าง ๆ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
ล
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานปีงบประมาณ พ.ศ. 2559. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
Lunenburg, F. C. & Ornstein, A. C. (2012). Educational Administration: Concepts and Practices. (6th Edition) United States of America, Ohio: Wadsworth.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




