บทบาทนางงามในสังคมไทย

ปริศนา กัมพูสิริ; พฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ; กิตติกรณ์ นพอุดมพันธุ์

ผู้แต่ง

ปริศนา กัมพูสิริ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
พฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
กิตติกรณ์ นพอุดมพันธุ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

บทบาท, นางงาม, สังคมไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทนางงามในสังคมไทย ใช้ระเบียบวิธีการวิจัย เชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลจากเอกสาร หนังสือ ตำรา บทความ เอกสารอิเล็กทรอนิกส์ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องและการสัมภาษณ์เชิงลึกด้วยแบบสัมภาษณ์ แบบกึ่งโครงสร้างกับนางงามที่ชนะเลิศการประกวดในเวทีระดับประเทศ วิเคราะห์ข้อมูล โดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ความเที่ยงตรงของข้อมูลใช้ 2 วิธี คือ เทคนิคสามเส้าแบบวิธีการที่แตกต่างและการใช้เทคนิคสามเส้าของผู้ให้ข้อมูล ผลการวิจัย พบว่า บทบาทนางงาม ในสังคมไทย ประกอบด้วย บทบาททางครอบครัวคือ นางงามต้องปฏิบัติตนในบทบาทลูก บทบาทภรรยาและบทบาทแม่ให้สมบูรณ์แบบตลอดชีวิต บทบาททางการศึกษา คือ นางงามควรมีความรู้ทั้งที่เกิดจากการศึกษาในสถาบันการศึกษา ความรู้ที่มาจากประสบการณ์ ตลอดจนการศึกษาตามความถนัดของตนอย่างใดอย่างหนึ่ง อีกทั้งนางงามควรมีส่วนต่อการถ่ายทอดองค์ความรู้ในศาสตร์ที่ตนเองเชี่ยวชาญเพื่อการบริการสังคม บทบาททางศาสนา คือ นางงามมีส่วนในการทำนุบำรุงศาสนาของตนตามวาระและโอกาส รวมถึงมีส่วนในการเผยแพร่วัฒนธรรมของชาติโดยเฉพาะบนเวทีการประกวดในระดับนานาชาติ บทบาททางการประกอบอาชีพ คือ นางงามควรทำงานที่ไม่ขัดต่อกรอบกฎหมาย กรอบจริยธรรมที่สังคมหรือประเทศกำหนด บทบาททางสังคม คือ นางงามมีส่วนสำคัญต่อการขับเคลื่อนสังคมเนื่องจากภาพลักษณ์ของนางงามส่งผลต่อการตัดสินใจและมีอิทธิพลทางความคิดหรือการจูงใจ ของคนในสังคม บทบาททางการเมือง คือ นางงามมีภารกิจที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางการเมืองในฐานะพลเมือง และบทบาททางสื่อมวลชน คือ นางงามควรใช้สื่อเป็นช่องทางในการประชาสัมพันธ์หรือเผยแพร่ในประเด็นที่นางงามแต่ละบุคคลขับเคลื่อนบนพื้นฐาน การใช้สื่ออย่างมีจริยธรรมและอยู่ภายใต้กรอบกฎหมายของการใช้สื่อ

เอกสารอ้างอิง

กัญญภัค แมกกี้. (2562). เพศสภาพและบทบาทสตรีในฐานะอุบาสิกาตามทรรศนะ ทางพระพุทธศาสนา. วารสารพุทธมัคค์ศูนย์วิจัยธรรมศึกษาสำนักเรียนวัดอาวุธ วิกสิตาราม, 4(2), 54-60.

ชลิต เฉียบพิมาย และคณะ. (2563). บทบาทของอินเตอร์เน็ต เทคโนโลยีดิจิทัล และสื่อสังคมในช่วงการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่ (โควิด-19). ใน รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติเวทีวิจัยมนุษยศาสตร์ไทย ครั้งที่ 14 (น.13-25). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชาย โพธิสิตา. (2562). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง.

ธาราทิพย์ สุขดรุณพัฒน์ และศุภชาต เอี่ยมรัตนกูล. (2561). ภาพลักษณ์ของการประกวดนางงามต่อสังคม. วารสารเกษตรศาสตร์ธุรกิจประยุกต์, 11(14), 38-52.

ปิ่นศิริ ศิริปิ่น. (2556). วินทุกเว(ที). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ออฟเซ็ท พลัส จำกัด.

พชร คณะมะ และอลงกรณ์ อรรคแสง. (2563). ประสิทธิผลของกองทุนพัฒนาบทบาทสตรี ในการพัฒนาบทบาทสตรีจังหวัดมหาสารคาม. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 7(1), 153-162.

พรเพชร วิชิตชลชัย. (2561). บทบาทสตรีไทยในยุคไทยแลนด์ 4.0. ใน สารสภานิติบัญญัติแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักประชาสัมพันธ์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์.

รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุข และสุมิต อินทวงศ์. (2557). การประกวดนางงามดับระบบชายเป็นใหญ่ในพื้นที่สาธารณะ. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 3(1), 83-105.

วรพงษ์ ปลอดมูสิก และฐิตินัน บุญภาพ คอมมอน. (2561). การสื่อสารอัตลักษณ์ความงาม ผ่านกิจกรรมการประกวดมิสแกรนด์ไทยแลนด์. วารสารนิเทศศาสตร์, 36(2), 34-51.

วราวุฒิ องค์การ และชาญชัย จิวจินดา. (2563). ผลสำเร็จของกองทุนพัฒนาบทบาทสตรี กรณีศึกษา อำเภอขาณุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 8(2), 23-32.

วิภาพรรณ อุปนิสากร และคณะ. (2559). การพัฒนาบทบาท ทางการเมืองของสตรี. ธรรมทรรศน์, 16(3), 51-61.

สมศรี บัวทอง. (2551). บทบาทของสตรีในกิจกรรมการพัฒนาท้องถิ่น: ศึกษากรณีองค์การบริหารส่วนตำบลกระแสบน อำเภอแกลง จังหวัดระยอง. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สำนักงานกองทุนพัฒนาบทบาทสตรี. (2562). ยุทธศาสตร์กองทุนพัฒนาบทบาทสตรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนพัฒนาบทบาทสตรี กรมการพัฒนาชุมชน.

สิน พันธุ์พินิจ. (2554). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทจูน พับลิชชิ่ง จำกัด.

สุพัตรา กอบกิจสุขสกุล. (2531). การประกวดนางสาวไทย (พ.ศ. 2477-2530). ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

Biddle, J. (1986). Recent developments in role theory. Annual Review of Sociology, 12(1), 67-92.

Denzin, N. (1978). Sociological Methods: A Sourcebook. NY: McGraw Hill.

Mercer, T. & Ferketish, W. (1994). Maternal-infant attachment of experienced and inexperienced mothers during infancy. Nursing Research, 43(6), 344-351.

Nastasi, K. & Schensul, L. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of intervention research. Journal of School Psychology, 43(3), 177-195.

United Nations. (2015). Sustainable Development Goals. New York: United Nations Department of Economic and Social Affairs. Retrieved December 11, 2020, from https://sustainabledevelop ment.un.org/partnerships/