ละครหุ่นมือเพื่อพัฒนาทักษะการรับรู้และแสดงออกทางภาษา ของเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะการรับรู้และแสดงออกทางภาษาด้วยกิจกรรมละครหุ่นมือ ของเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระดับเล็กน้อย อายุระหว่าง 6 - 8 ปี และเป็นส่วนหนึ่งของปริญญานิพนธ์เรื่อง การพัฒนาทักษะการรับรู้และแสดงออกทางภาษาด้วยกิจกรรมละครหุ่นมือ ของเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระดับเล็กน้อย อายุระหว่าง 6 - 8 ปี ประชากรกลุ่มตัวอย่าง เป็นเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระดับเล็กน้อย อายุระหว่าง 6-8 ปี ที่มีระดับ IQ 50 - 70 ไม่มีความพิการซ้ำซ้อน ใช้วิธีการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง การดำเนินการวิจัยประกอบด้วยการออกแบบกิจกรรมตามแนวคิดทฤษฎี ดังนี้ 1) กระบวนการสร้างละครหุ่นมือ 2) แนวคิดทฤษฎีเรียนรู้จากตัวแบบ (Bandura) 3) ทฤษฎีการสอนแบบ 3R สำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา 4) ทฤษฎีการสื่อสาร SMCE (Daid K.Berlo) ผู้วิจัยได้ออกแบบกิจกรรม ดังนี้ 1) ศึกษาหลักสูตรตามหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560 วิธีการสอน ทฤษฎีการเรียนการสอนสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา 2) นำข้อมูลที่ได้จากการศึกษามาสร้างเป็นแผนการจัดกิจกรรมละครหุ่นมือ             3) เขียนแผนการจัดกิจกรรมละครหุ่นมือ 4) นำแผนการจัดกิจกรรมละครหุ่นมือไปให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบความเหมาะสมด้านเนื้อหาของการจัดกิจกรรมจำนวน 3 คน พบว่ากิจกรรมสามารถนำไปใช้ได้ ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน ขั้นนำ 10 นาที ขั้นสอน 10 นาที ขั้นสรุป 10 นาที ระยะเวลาในการดำเนินกิจกรรม 24 ครั้ง จำนวน 8 สัปดาห์ ๆ ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 40 นาที ประกอบไปด้วย 1) ข้อมูลเกี่ยวข้องกับตนเอง 2) ข้อมูลเกี่ยวกับครอบครัวและบุคคลรอบข้าง 3) ข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์และเสียงร้องของสัตว์ 4) ภาษาเพื่อสื่อสารในชีวิตประจำวัน