การส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ตามแนวพระพุทธศาสนา
คำสำคัญ:
การส่งเสริม, ศักยภาพเยาวชน, การดูแลผู้สูงอายุ, ตามแนวพระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีการส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ 2) ศึกษาหลักธรรมที่ส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนา 3) บูรณาการหลักธรรม การส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนา และ 4) เพื่อนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับ การส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพจากการศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 15 รูป/คน และการสนทนากลุ่ม จำนวน 11 รูป/คน โดยการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดและทฤษฎีในการส่งเสริมศักยภาพเยาวชน คือ สภาวะที่เป็นแรงขับในการขับเคลื่อนและผลักดันให้เยาวชนมีพฤติกรรมที่แสดงถึงความสามารถออกมา ได้แก่ ทัศนคติ ความรู้ และทักษะ 2) หลักธรรมที่ส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ประกอบด้วยความกตัญญูและบุญกิริยาวัตถุ 10 3) การบูรณาการหลักธรรมเป็นวิธีการนำเอาแนวคิดจากหลักวิทยาการสมัยใหม่และหลักธรรมทางพระพุทธมาประยุกต์เข้าด้วยกัน โดยพบวิธีการส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ได้แก่ 3.1) ด้านทัศนคติ เกิดขึ้นจากสิ่งเร้าภายใน และสิ่งเร้าภายนอก 3.2) ด้านความรู้ เกิดจากการสร้างความรู้ และ การถ่ายทอดความรู้ และ 3.3) ด้านทักษะ ก่อเกิดจากกายภาพ และพฤติภาพ และ 4) องค์ความรู้เกี่ยวกับการส่งเสริมศักยภาพเยาวชนเพื่อเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนา เป็นวิธีที่ก่อตัวและดำรงอยู่บนฐานของหลักธรรมอันประกอบด้วยหลักความกตัญญูกตเวที และหลักบุญกิริยาวัตถุ 10 ในรูปแบบของ “YAKSE MODEL”
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ. (2565). ผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 9 เมษายน 2565 จาก http://164.115.22.122/dsdw/index.php
ธีรโชติ เกิดแก้ว. (2547). บุญคือปัจจัยพื้นฐาน : บทวิเคราะห์จากปัญหาในสังคมไทย. วารสาร มฉก. วิชาการ, 7(14), 70-84.
ประทีป ทัตอัตตานนท์. (2562). สิทธิของผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ปณรัชช.
พระครูกันตธรรมาภิวัฒน์ (น้อย กนตสีโล). (2563). การสร้างความสัมพันธ์ผู้สูงอายุกับเยาวชนตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูศรีสุตโสภณ (เงิน ชาตเมธี). (2549). ความกตัญญูกตเวทีในฐานะคุณธรรมค้ำจุนสังคมจากมุมมองพระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: บ. สหธรรมิก.
พระแวงชัย ธมฺมกาโม (หล้าลี). (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยบุญกิริยาวัตถุ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสน์ศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย, มูลนิธิ. (2552). พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปลฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย (91 เล่ม). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
วนัญญา แก้วแก้วปาน. (2560). สัมพันธภาพครอบครัวกับปัญหาการกระทำความผิดในวัยรุ่น. วารสาร Veridian E-journal Silpakorn University, Vol. 10(1), 361-371.
ศุภวุฒิ สายเชื้อ. (2564). น่าเป็นห่วง “สังคมสูงวัย” แนวโน้มประชากรของไทย. เรียกใช้เมื่อ 7 เมษายน 2565 จาก https://www.prachachat.net/columns/news-786842
สมสุข นิธิอุทัย. (2554). การพัฒนาเยาวชนตามแนวพุทธในสังคมไทย. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักบริหารการทะเบียน. (2565). จำนวนประชากรไทย แบ่งตามช่วงอายุ รายจังหวัด ณ เดือน กุมภาพันธ์ 2565. เรียกใช้เมื่อ 9 เมษายน 2565 จาก https://www. bora.dopa.go.th/index.php/th/
สุภาภรณ์ สุดหนองบัว. (2564). การดูแลผู้สูงอายุ : สถานการณ์และคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




