การพัฒนามาตรฐานการผลิตเพื่อการส่งเสริมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่ง ในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนของไทย
คำสำคัญ:
การพัฒนามาตรฐานการผลิต, การส่งเสริมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่ง, สัตว์น้ำชายฝั่งในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพทั่วไป บริบททางสังคม เศรษฐกิจ และสภาพการผลิตของเกษตรกรผู้เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่งในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนของไทย 2) ศึกษาความต้องการความรู้ในมาตรฐานการผลิต ความต้องการช่องทางการส่งเสริม และวิธีการส่งเสริมการผลิตเพื่อพัฒนามาตรฐานการผลิตสัตว์น้ำชายฝั่งของเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนของไทย 3) พัฒนาโมเดลการส่งเสริมการผลิตสัตว์น้ำชายฝั่งเพื่อพัฒนามาตรฐานการผลิตในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนของไทย 4) ศึกษาความคิดเห็นของผู้ที่เกี่ยวข้องกับโมเดลวิธีการวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสม ประกอบด้วย 2 ขั้นตอน คือ 1) ใช้แบบสัมภาษณ์เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณเชิงคุณภาพ ใช้สถิติเชิงพรรณนาและเชิงความสัมพันธ์ ได้แก่ สหสัมพันธ์ การทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวน การวิเคราะห์ปัจจัย และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ 2) ใช้แบบสอบถามความคิดเห็นของผู้เกี่ยวข้องในการใช้โมเดล ผลการวิจัย พบว่า 1) เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีการศึกษาในระดับปริญญาตรี มีประสบการณ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 3 - 5 ปี และมาตรฐานการผลิตที่เกี่ยวข้องกับการผลิตสัตว์น้ำชายฝั่งของเกษตรกร คือ GAP 2) เกษตรกรมีความต้องการความรู้ในมาตรฐานการผลิตทั้งหมด 49 ประเด็น มีความต้องการช่องทางการส่งเสริมผ่านสื่อราชการ/เอกชน คู่มือ และอินเตอร์เน็ต และต้องการวิธีการส่งเสริมการผลิต แบบอบรมเชิงปฏิบัติการ 3) โมเดลการส่งเสริมการผลิตสัตว์น้ำชายฝั่งเพื่อพัฒนามาตรฐานการผลิต เริ่มต้นจากกำหนดวัตถุประสงค์ มีแนวคิดการบริหาร 4M เป็นปัจจัยนำเข้า โดยใช้กระบวนการสื่อสาร Communication model เพื่อทำให้การผลิตสัตว์น้ำมีมาตรฐานดีขึ้น มีอาชีพที่มั่นคง และมีรายได้เพิ่มขึ้นจากการจำหน่ายผลผลิตสัตว์น้ำที่ได้มาตรฐาน และ 4) มีความเห็นด้วยมากที่สุดกับโมเดล ด้านความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความสอดคล้องกับบริบทและการนำไปใช้ประโยชน์ได้จริงจากผู้ที่เกี่ยวข้อง
เอกสารอ้างอิง
กรมประมง. (2553). แผนแม่บทการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของไทย ระหว่างปี 2556-2558. ใน เอกสารวิชาการแผนแม่บทการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของไทย. สำนักพิมพ์กรมประมง.
กรมประมง. (2563). สถิติการประมงแห่งประเทศไทย 2561. ใน เอกสารวิชาการสถิติการประมงแห่งประเทศไทย. สำนักพิมพ์กรมประมง.
กลุ่มวิจัยและวิเคราะห์สถิติการประมง. (2553). สถิติการประมงแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2553. ใน เอกสารวิชาการสถิติการประมงแห่งประเทศไทย. สำนักพิมพ์กรมประมง.
กองพัฒนาระบบมาตรฐานสินค้าประมง. (2558). การรับรองมาตรฐานฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ 2557. ใน เอกสารการรับรองมาตรฐานฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ. สำนักพิมพ์กรมประมง.
ทิบดี ทัฬหกรณ์ และธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของผู้ประกอบการเชิงสร้างสรรค์ในยุคเศรษฐกิจสร้างสรรค์. วารสาร Veridian E-Journal, ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(1), 396- 410.
นิภาพร ทับหุ่น และภัณฑิรา เจริญพิพัฒน์พิมพา. (2559). ระเบิดเวลา “ทะเลไทย”. เรียกใช้เมื่อ 1 ตุลาคม 2564 จาก https://www.bangkokbiznews.com/lifestyle/709347
มงคล คงเสน. (2561). โมเดลการส่งเสริมการผลิตไก่เบตงเชิงธุรกิจในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาส่งเสริมและพัฒนาการเกษตร. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
มธุรส อ่อนไทย และคณะ. (2562). การพัฒนาศักยภาพการเลี้ยงปลาสลิดบางบ่อจังหวัดสมุทรปราการเพื่อยกระดับให้ได้มาตรฐาน GAP. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper Collins.
Likert, R. (1990). The human organization: its management and values. New York: McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper and RowPublication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




