การใช้การสื่อสารระบบรวมเพื่อพัฒนาทักษะการตั้งคำถาม  ของกรณีศึกษาหูหนวกตาบอด

กิตติณัฏฐ์  เจียงใหม่; รัชนีกร  ทองสุขดี; สร้อยสุดา  วิทยากร; พิกุล  เลียวสิริพงศ์

ผู้แต่ง

กิตติณัฏฐ์ เจียงใหม่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
รัชนีกร ทองสุขดี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
สร้อยสุดา วิทยากร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
พิกุล เลียวสิริพงศ์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

การสื่อสารระบบรวม, การตั้งคำถาม, หูหนวกตาบอด

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้การสื่อสารระบบรวมในการพัฒนาทักษะการตั้งคำถาม “คุณชื่ออะไร” ของกรณีศึกษาหูหนวกตาบอดเพศหญิง อายุ 22 ปี ที่เลือกแบบเฉพาะเจาะจง 1 คน เครื่องมือ ในการวิจัยครั้งนี้ได้แก่ 1) แผนการสอนเฉพาะบุคคลที่เน้นการสื่อสารระบบรวมในการพัฒนาทักษะการตั้งคำถาม และ 2) แบบสังเกตพัฒนาการทักษะการตั้งคำถาม ในการสอนแต่ละครั้งผู้วิจัยใช้การสื่อสารระบบรวมตามขั้นตอนที่กำหนด 4 ขั้นตอน ได้แก่ สัมผัส/อ่านอักษรเบรลล์ ส่งบัตร ตั้งคำถามด้วยภาษามือ และตอบคำถาม โดยใช้เทคนิคการสอน 4 เทคนิค ได้แก่ การสอนจับมือทำ การสาธิตนำแบบมือใต้มือ การกระตุ้นเตือนทางกาย และการเสริมแรง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ได้แก่ การหาค่าความถี่ ค่ามัธยฐาน นำเสนอข้อมูลโดยใช้ตารางประกอบความเรียง ผลการวิจัยพบว่า จากการสอน 3 ครั้ง กรณีศึกษาฝึกการตั้งคำถามกับบุคคลต่าง ๆ ครั้งละ 6 คน รวม 18 คน ผลครั้งที่ 1 ผู้วิจัยสาธิตนำแบบมือใต้มือ 9 ครั้ง และสอนจับมือทำ 10 ครั้ง ค่ามัธยฐาน สัมผัส/อ่านอักษรเบรลล์ = 2 ส่งบัตร = 2 ตั้งคำถาม = 1 และตอบคำถาม = 3 ผลครั้งที่ 2 ผู้วิจัยสาธิตนำแบบมือใต้มือ 2 ครั้ง สอนจับมือทำ 8 ครั้ง ค่ามัธยฐาน สัมผัส/อ่านอักษรเบรลล์ = 3 ส่งบัตร = 3 ตั้งคำถาม = 2 และตอบคำถาม = 3 ผลครั้งที่ 3 กรณีศึกษาสามารถปฏิบัติตามขั้นตอนใช้การสื่อสารระบบรวมในการตั้งคำถามได้ด้วยตนเอง ค่ามัธยฐาน สัมผัส/อ่านอักษรเบรลล์ ส่งบัตร ตั้งคำถาม และตอบคำถาม = 3

เอกสารอ้างอิง

กุลยา ก่อสุวรรณ และยวุดี วิริยางกูร. (2560). การสอนและการช่วยเหลือบุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาและเรียนรู้ช้า (ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 2). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ทิศนา แขมมณี. (2551). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิทัศน์ วีระโพธิ์ประสิทธิ์. (2545). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการได้ยินด้วยวิธีการสื่อสารรวม. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ. (2552). กำหนดประเภทและหลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา 2552. ราชกิจจานุเบกษา. 126 (ตอนพิเศษ 80 ง) 47 (8 มิถุนายน 2552).

รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2553). ความหมายของ_คำทักทาย_. เรียกใช้เมื่อ 2 สิงหาคม 2565 จาก https://hahahailoveyou.wordpress.com/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87_%E0%B8%84%E0%B8%B3%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%A2_/

วิวัฒน์ มีสุวรรณ์. (2557). การตั้งคำถามเพื่อการเรียนรู้. พิษณุโลก: ภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อธิพงษ์ เพ็ชรเกิด. (2555). วัจนกรรมทักทายของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่. พะเยา: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา.

อัชรา เอิบสุขสิริ. (2557). จิตวิทยาสำหรับครู (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Aitken, S. et al. (2000). Teaching children who are deafblind. London: David Fulton Publishers.

Bruce, S. M. (1999). Communication intervention for children who are congenitally deafblind: the influence of an in-service with follow-up approach on teacher thinking and practice. In Doctor of Philosophy. Michigan State University.

Brum, C. (2016). Literacy supporting communication development for children with congenital deafblindness. In Doctoral dissertation. Boston College University.

Deasy, K. & Lyddy, F. . (2009). Exploring language and communication in an individual with congenital deafblindness: a case study. In Report to the National Council for Special Education Special Education Research Initiative . The National Council for Special Education Special Education Research Initiative.

Duquette, J. (2012). Communication between people with deafblindness: how could it be facilitated? Information monitoring summary. Longueuil : Institut Nazareth et Louis-Braille.

Helen Keller Institute for Deaf and Deafblind. (2020). What is multiple disability with visual Impairment (MDVI). Retrieved May 19, 2020, from http://www.hkidb- mumbai.org/what_is_mdvi.php

Hersh, M. (2013). Deafblind People, Communication, Independence, and Isolation. National Library of Medicine, 18(4), 446-63.

Milies, B. & Riggio, M. (1995). Remarkable conversation: a guide to developing meaningful communication with children and young adults who are deafblind. Watertown: MA: Perkins School for the Blind.

National Center on Deaf-Blindness. (2019). 2019 National Deaf-Blind Child Count Report. Retrieved August 12, 2021, from https://www.nationaldb.org/ products/national-child-count/report-2019/demographics/

Octave Speech and Hearing, Bangalore. (2020). Understanding prompting hierarchy. Retrieved May 27, 2020, from https://avazapp.com/blog/understanding-prompting-hierarchy/

Rowland, C. (1994). Communication matrix questions and answer options. Retrieved November 2, 2017, from http://www.gadoe.org/Curriculum-Instruction-and-Assessment/Special-Education-Services/Documents/Vision/VI%20 Consortia%205-8-15/Communication%20Matrix%20Questions.pdf

Sense International. (2019). Total communication. Retrieved December 18, 2020, from https://www.sense.org.uk/get-support/information-and-advice/com munication/total-communication/

The Northern School for The Blind under patronage of the Queen. (2020). Information system. Retrieved January 24, 2020, from https://www.cmblind. ac.th/th/information-system

The World Federation of the Deafblind. (2018). First global report on deafblindness. Retrieved August 12, 2021, from https://senseinternational.org.uk/about-deafblindness/first-global-report-deafblindness

Thorndike, E. L. (1923). Education a first book. New York: The Macmillan Company.

Webster, J. (2019). Hand over hand prompting for children with disabilities. Retrieved February 16, 2021, from https://www.thoughtco.com/hand-over-hand-prompting-3110838