การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการ เพื่อส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1

ผู้แต่ง

  • สายสวลี วิทยาภัค สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานที่จำเป็นในการพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1 2) สร้างและตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมทักษะการจัด        การเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย 4) ประเมินความพึงพอใจของครูที่มีต่อรูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย ใช้รูปแบบการวิจัยและพัฒนา รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์ แบบทดสอบ และแบบประเมิน กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ทรงคุณวุฒิ 9 คน ครูภาษาไทย 30 คน ได้มาโดยเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test ผลวิจัย พบว่า 1) เป็นรูปแบบการนิเทศที่สร้างโดยการบูรณาการการนิเทศแบบคลินิก การนิเทศแบบชี้แนะทางปัญญา และการนิเทศแบบพี่เลี้ยงช่วยเหลือ แนะนำ ส่งเสริม ปรับปรุงการสอนให้เป็นการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ให้ข้อมูลย้อนกลับจนสำเร็จตามจุดหมาย 2) ได้รูปแบบการนิเทศ 3 ขั้นตอน คือ ขั้นการวางแผนกำหนดทิศทาง ขั้นการปฏิบัติการนิเทศ และขั้นการเรียนรู้เพื่อพัฒนา โดยรูปแบบการนิเทศและคู่มือมีความเหมาะสมในระดับมาก 3) ครูมีความรู้เรื่องการจัดการเรียนรู้เชิงรุก หลังการใช้รูปแบบสูงกว่าก่อนการใช้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เขียนแผนการจัดการเรียนรู้ และจัดการเรียนรู้เชิงรุกระดับมากที่สุด มีเจตคติที่ดีต่อการจัดการเรียนรู้เชิงรุก 4) ครูพึงพอใจมากที่สุดต่อรูปแบบการนิเทศที่สร้างขึ้น

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ สังข์ชัย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการสอนครูวิทยาศาสตร์ เพื่อพัฒนาศักยภาพนักเรียนที่มีแววความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

บุญเรียง ขจรศิลป์. (2543). วิธีวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: พี.เอ็น.การพิมพ์.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.

มาเรียม นิลพันธุ์. (2554). การประเมินโครงการยกระดับคุณภาพครูทั้งระบบ กิจกรรมการพัฒนานิเทศแนวใหม่. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 31(2), 149-166.

วชิรา เครือคำอ้าย. (2552). การพัฒนารูปแบบการนิเทศนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูเพื่อพัฒนสมรรถภาพการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดของนักเรียนประถมศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วรรณวดี ม้าลำพอง. (2551). การสร้างนวัตกรรมทางการศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2550). การนิเทศการสอน. นครปฐม: ภาควิชาหลักสูตรและวิธีสอนคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วัชรา เล่าเรียนดี และคณะ. (2560). กลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อพัฒนาการคิดและยกระดับคุณภาพการศึกษา สำหรับศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 12). นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้ง กรุ๊ปจำกัด.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1. (2561). รายงานผลการนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา ปีงบประมาณ 2561. เชียงราย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การพัฒนาศึกษานิเทศก์แนวใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). สภาพปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการจัดการเรียนการสอนที่ส่งผลต่อการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. (2563). ข้อเสนอ เชิงนโยบายเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพการศึกษาเชิงระบบ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพัฒนากฎหมายการศึกษา.

สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.). (2557). กิจกรรมภายนอกชั้นเรียนที่กระทบต่อการจัดการเรียนการสอนของครู. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.

Cogan, M. (1973). Clinical Supervision. Boston: Houghton Mefflin.

Costa, A. L. & Garmston, R. J. (2002). Cognitive coaching foundation seminar learning guide. (5th ed). Highlands Ranch, CO: Center for Cognitive Coaching.

Herzberg, F. (2001). Work and the nature of man. New York: World.

Risso, J. F. (2016). Teacher's and supervisor's perception of current and experiences. Retrieved January 16, 2016, from http://wwwlib.umi.com/ dissertations/fulleit/3118327

Rovinelli, R. J. & Ambleton, R. K. (1997). On the use of content Specialists in the assessment of Criterion-referenced test item validity. Dutch Journal for Education Research, 2(1997), 49-60.

Thomas, W. & Smith, A. (2009). Coaching Solutions: Practical Ways to Improve Performance in Education. Mooreabin, Victoria, Australia: Hawker Brownlow Education.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

09/30/2022

รูปแบบการอ้างอิง

วิทยาภัค ส. . (2022). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการ เพื่อส่งเสริมทักษะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูภาษาไทย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 1. วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(9), 299–313. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/261344

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย