นวัตกรรมเชิงชุมชนสำหรับดูแลสุขภาวะผู้สูงอายุโดยใช้ครอบครัว และวัดเป็นฐานในจังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทสภาพนวัตกรรมเชิงชุมชน สำหรับดูแลสุขภาวะผู้สูงอายุโดยใช้ครอบครัวและวัดเป็นฐานในจังหวัดเชียงใหม่ 2) ศึกษานวัตกรรมเชิงชุมชนฯ เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี เชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ คณะทำงานโรงเรียนผู้สูงอายุ และแกนนำผู้สูงอายุโรงเรียนผู้สูงอายุ จำนวน 187 รูป/คน และเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้บริหารโรงเรียนผู้สูงอายุ นายกองค์การบริหารส่วนตำบลเชิงดอย คณะทำงานโรงเรียนผู้สูงอายุ และแกนนำผู้สูงอายุโรงเรียนผู้สูงอายุ จำนวน 12 รูป/คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้สูงอายุส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุมากกว่า 60 ปี ศึกษาระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษาตอนต้น มีอาชีพรับจ้างและทำการเกษตร บริบทสภาพและนวัตกรรมเชิงชุมชนฯ โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 4.41 มีความ                      พึงพอใจในระดับมาก และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.05 ทั้งนี้เมื่อพิจารณาสัดส่วนของนวัตกรรมสรุปได้ว่า ผู้สูงอายุให้ความพึงพอใจในนวัตกรรมด้านสุขภาพ มาเป็นที่สุด รองลงมาคือนวัตกรรมด้านส่งเสริมการออม นวัตกรรมสวัสดิการชุมชน นวัตกรรมสร้างรายได้ นวัตกรรมภูมิปัญญาท้องถิ่น นวัตกรรมสิ่งแวดล้อม และที่อยู่อาศัยตามลำดับ 2) นวัตกรรมเชิงชุมชนฯ พบว่า โรงเรียนผู้สูงอายุมีครอบครัวและวัดเป็นฐานในการมุ่งเน้นการดูแลสุขภาพทางกายและจิตใจ มีภาคีเครือข่ายให้ความช่วยเหลือและสนับสนุนส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีแสวงหาความรู้ ความเข้าใจ ตัดสินใจ ปฏิบัติ เข้าถึงบริการจนสามารถพึ่งพาตนเองได้อย่างเต็มศักยภาพ และนวัตกรรม                      เชิงชุมชนเกิดผลลัพธ์ คือ ผู้สูงอายุที่ได้รับการพัฒนามีรายได้ อาชีพ มีเงินออม และการดูแลสุขภาพด้วยตนเอง ทำให้ผู้สูงอายุมีสุขภาวะที่ดีนำไปสู่นวัตกรรมใหม่ โดยเปิดเป็นวิทยาลัยสามวัย หรือ “วิทยาลัยพุทธิวัฒนาประชาสุขสันต์”