การประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน  โรงเรียนบ้านคลองขุด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล

เทียนชัย  พิสิฐธาดา

ผู้แต่ง

เทียนชัย พิสิฐธาดา โรงเรียนบ้านคลองขุด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล

คำสำคัญ:

การประเมินโครงการ, ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน, รูปแบบบการประเมินแบบซิปโมเดล, ประถมศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ด้านบริบท ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิตของนักเรียน โรงเรียนบ้านคลองขุด โดยใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ รองผู้อำนวยการ ครู คณะกรรมการสถานศึกษา ผู้ปกครองและนักเรียน ปีการศึกษา 2563 จำนวน 780 คน โดยการคัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้การวิจัย คือ แบบประเมิน สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านบริบท โดยรวมมีความสอดคล้องอยู่ในระดับมากที่สุด ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.94, S.D. = 0.18) 2) ด้านปัจจัยนำเข้า ได้แก่ บุคลากร งบประมาณ สื่อการเรียนรู้และแหล่งเรียนรู้ การบริหารจัดการ โดยรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.87, S.D. = 0.23) 3) ด้านกระบวนการ พบว่า โดยรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมากที่สุด ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.88, S.D. = 0.22) ด้านผลผลิต พบว่า 1) โรงเรียนได้รับการประเมินและคัดเลือกสถานศึกษาดีเด่นเพื่อรับรางวัลระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) ผลการคัดกรองนักเรียน พบว่า กลุ่มปกติ 501 คน กลุ่มเสี่ยง 94 คน กลุ่มมีปัญหา 1 คน 3) ผลการจัดกิจกรรมดูแลความปลอดภัยนักเรียน พบว่า เกิดอุบัติเหตุในโรงเรียน 10 ครั้ง 4) นักเรียนที่มีปัญหาด้านภาวะทุพโภชนาการ 10 คน และ ได้ส่งเสริมให้นักเรียนตระหนักและมีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพที่เหมาะสม 5) นักเรียนได้รับทุนการศึกษา 109 ทุน 6) นักเรียนศึกษาต่อและไม่มีนักเรียนที่ออกกลางคัน 7) นักเรียนมีคุณลักษณะอันพึงประสงค์ระดับดีมากและดี คิดเป็นร้อยละ 79.99 และ 16.48 8) นักเรียนมีความสามารถการใช้ทักษะชีวิตในระดับดีมากและดี คิดเป็นร้อยละ 91.85 และ 8.16 และ 9) ผู้เกี่ยวข้องมีความพึงพอใจต่อโครงการโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( $gif.latex?\bar{x}$ = 4.76, S.D. = 0.10)

เอกสารอ้างอิง

กรมสามัญศึกษา. (2544). ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา. กรุงเทพมหานคร: การศาสนา.

เชิงยุทธ มุลเอก. (2560). ผลการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนห้องสอนศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารบัณฑิตวิจัย, 6(1), 37-48.

โชคดี อิ้ววังโส. (2559). การประเมินโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนมัธยมเทศบาลวัดท่าแพ เทศบาลเมืองทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: โรงเรียนมัธยมเทศบาลวัดท่าแพ.

พัฒนา พรหมณี และคนอื่น. (2563). แนวคิดเกี่ยวกับความพึงพอใจและการสร้างแบบสอบถามความพึงพอใจในงาน. วารสารวิชาการสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.), 26(1), 59-66.

มนตรา ฟักมงคล. (2563). การประเมินผลโครงการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนราชานุบาล สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาน่าน เขต 1. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(4), 81-95.

โรงเรียนบ้านคลองขุด. (2562). รายงานประจำปีของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2562. สตูล: โรงเรียนบ้านคลองขุด.

วชิระ อาจเอื้อม. (2559). การประเมินโครงการพัฒนาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน ปีการศึกษา 2559 โรงเรียนสกลวิสุทธิ. สมุทรสงคราม : โรงเรียนสกลวิสุทธิ.

สมคิด พรมจุ้ย. (2563). เทคนิคการประเมินโครงการ. (พิมพ์ครั้งที่ 7). นนทบุรี : จตุพร ดีไซน์.

สฤษดิ์ วิวาสุขุ. (2563). การประเมินโครงการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนจอมพระประชาสรรค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 33. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 8(8), 296-310.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2547). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). การพัฒนาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำราญ มีแจ้ง. (2558). การประเมินโครงการทางการศึกษา: ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Nkechi, E.E. (2016). The Role of Guidance and Counselling in Effective Teaching and Learning in Schools. RAY: International Journal of Multidisciplinary Studies, 1(2), 36-48.

Sibley, E. et al. (2017). The Impact of Comprehensive Student Support on Teachers: Knowledge of the Whole Child, Classroom Practice, and Teacher Support. Teaching and Teacher Education, 65(1), 145-156.