ปัจจัยที่เอื้อประโยชน์ต่อการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เป็นวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมตามพระราชบัญญัติล้มละลาย (ฉบับที่ 9) พ.ศ. 2559

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เป็นวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม และ 2) ศึกษาปัจจัยที่เอื้อประโยชน์ต่อ         การฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เป็นวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสาร เครื่องมือที่ใช้ เป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 20 คน ได้แก่ 1) ผู้ที่ปฏิบัติงานในศาลล้มละลายกลางและกรมบังคับคดี 2) นักวิชาการ และ 3) ผู้มีส่วนได้เสีย และ การประชุมกลุ่มย่อยที่คัดเลือกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 10 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาในรูปแบบพรรณนาและสรุปภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัญหาและอุปสรรคการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เป็นวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ได้แก่ 1.1) คำนิยามของลูกหนี้ 1.2) การกำหนดจำนวนหนี้ขั้นต่ำและขั้นสูง 1.3) การกำหนดให้ผู้ยื่นคำร้องขอให้ฟื้นฟูกิจการต้องแนบแผน 1.4) การเข้าสู่กระบวนการฟื้นฟูกิจการ ช้าเกินไป 1.5) ลูกหนี้ไม่มีช่องทางในการฟื้นฟูกิจการ 1.6) การฟื้นฟูกิจการเป็นกระบวนการที่ยุ่งยากและ เสียค่าใช้จ่ายมาก 1.7) กระบวนการฟื้นฟูกิจการไม่มีมาตรการจูงใจเจ้าหนี้ 2) ปัจจัยที่เอื้อประโยชน์ต่อการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เป็นวิสาหกิจขนาดกลาง และขนาดย่อม ได้แก่ 2.1) กำหนดคำนิยามของลูกหนี้ใหม่ 2.2) ยกเลิกการกำหนดจำนวนหนี้ขั้นต่ำและขั้นสูง 2.3) กำหนดทางเลือกให้ลูกหนี้สามารถยื่นภายหลังศาล มีคำสั่งให้ฟื้นฟูกิจการได้ด้วย 2.4) ควรมีหน่วยงานหรือบุคคลที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญเป็นกลไกช่วยเหลือลูกหนี้ 2.5) แก้ไขกฎหมายกรณีที่การฟื้นฟูกิจการไม่เป็นผลสำเร็จ ศาลอาจมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์ลูกหนี้เด็ดขาด 2.6) ควรมีการประชาสัมพันธ์กฎหมายฟื้นฟูกิจการ