การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอู่อารยธรรม ทางพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม

ผู้แต่ง

  • ธนะชัย สามล คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย นครปฐม
  • อัยรวี วีระพันธ์พงศ์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา กรุงเทพมหานคร
  • จินดา ธำรงอาจริยกุล คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา พระนครศรีอยุธยา
  • นฤมล เจริญใจ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล นครปฐม

คำสำคัญ:

การพัฒนา, ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยว, อู่อารยธรรมทางพระพุทธศาสนา, จังหวัดนครปฐม

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ วิเคราะห์ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอู่อารยธรรมทางพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม เป็นการศึกษาวิจัยเชิงปริมาณ โดยมีประชากรในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวทางศิลปะวิทยาการ ทางประวัติศาสตร์ และทางวัฒนธรรมในจังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวตามแหล่งท่องในจังหวัดนครปฐม ประจำปี 2563 ด้วยการคำนวณตามสูตรของ Yamane ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และการส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปทางสถิติเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอู่อารยธรรมทางพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม มีศักยภาพครบทุกด้าน และมีผลอยู่ในระดับมาก โดยมีด้านคุณค่าของแหล่งท่องเที่ยวเป็นด้านที่มีศักยภาพมากที่สุด และในส่วนที่น้อยที่สุดคือด้านศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ซึ่งมีผลอยู่ในระดับมาก จากการศึกษาได้ค้นพบองค์ความรู้ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญของการพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอู่อารยธรรมทางพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร ที่จำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาให้ครบทั้งองค์ประกอบ 7 ด้าน ซึ่งประกอบไปด้วย 1) คุณค่าของแหล่งท่องเที่ยว 2) ความปลอดภัยของแหล่งท่องเที่ยว 3) สิ่งอำนวยความสะดวก 4) สภาพแวดล้อมและภูมิทัศน์ของแหล่งท่องเที่ยว 5) ความพร้อมในการรองรับนักท่องเที่ยว 6) การจัดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว 7) การบริหารจัดการ เพื่อให้แหล่งท่องเที่ยวมีศักยภาพความพร้อมในการให้บริการนักท่องเที่ยวและส่งเสริมชุมชนให้มีการพัฒนาและมีความเข้มแข็งมากขึ้น ทั้งในแง่ของเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตที่มีความยั่งยืน

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). สรุปรายได้และค่าใช้จ่ายการท่องเที่ยวจากนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่เดินทางเข้าประเทศไทย ปี 2562. เรียกใช้เมื่อ 12 พฤศจิกายน 2563 จาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php ?cid=615

ญาณกร โท้ประยูร และคณะ. (2563). การวิเคราะห์ปัจจัยและเปรียบเทียบกลยุทธ์การท่องเที่ยวกับความเปลี่ยนแปลงของเมืองท่องเที่ยวในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว สิบสองปันนา สาธารณรัฐประชาชนจีน และประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(11), 90-108.

ธนกฤต ยอดอุดม และคณะ. (2564). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวของอําเภอพรหมคีรี อําเภอนบพิตํา และอําเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(3), 209-220.

นุชประวีณ์ ลิขิตศรัณย์. (2562). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดพิจิตร. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 14(1), 28-41.

พระครูปลัดประวิทย์ วรธมฺโม. (2563). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวเชิงศรัทธาที่ส่งผลต่อการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวในการเดินทางมาท่องเที่ยววัดไร่ขิงจังหวัดนครปฐม. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 389-404.

พัชรินทร์ จังประเวศน์. (2560). ความต้องการของชุมชนในการพัฒนาศักยภาพเพื่อการจัดการการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์: กรณีศึกษาตลาดคลองสวนร้อยปี อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 12(1), 36-49.

สำนักงานจังหวัดนครปฐม. (2560). บรรยายสรุปจังหวัดนครปฐม 2560. เรียกใช้เมื่อ 12 พฤศจิกายน 2563 จาก http://www.nakhonpathom.go.th/files/com_news_ describe/2017-11_d47c24414a18dec.pdf

Collier, A. & Harraway, S. (1997). Tourism Industry Principles of Tourism. Auckland: Longman Paul Ltd.

Kaplan, S. (1995). The restorative benefits of nature: Toward an integrative framework. Journal of environmental psychology, 15(3), 169-182.

Likert, R. A. (1932). Technique for the Measurement of Attitude. Archives Psychological, 3(1), 42-48.

Yamane, T. (1973). Statistics an Introductory Analysis. (3rd Edition). New York: Harper & Row Ltd.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

12/30/2020

รูปแบบการอ้างอิง

สามล ธ., วีระพันธ์พงศ์ อ., ธำรงอาจริยกุล จ., & เจริญใจ น. (2020). การพัฒนาศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวอู่อารยธรรม ทางพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม . วารสารมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(12), 586–600. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/262445

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย