นวัตกรรมการสื่อสารอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยว เมืองอู่อารยธรรม แดนพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม
คำสำคัญ:
นวัตกรรม, การสื่อสารอัตลักษณ์, ตำนานแหล่งท่องเที่ยวเมืองอู่อารยธรรม, พระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยวทางพระพุทธศาสนา และ 2) สร้างนวัตกรรมการสื่อสารอัตลักษณ์ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 20 รูป/คน และการสนทนากลุ่มกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท ผลการวิจัยพบว่า 1) อัตลักษณ์และตำนาน 1.1) นครปฐมเป็นเมืองโบราณแห่งหนึ่งที่มีความสำคัญ 1.2) สถานการณ์ยังคงเป็นที่น่าสนใจของคนไทยและต่างชาติ 1.3) ยุทธศาสตร์ นโยบาย แผนงาน โครงการ ควรต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการขับเคลื่อน 1.4) ผลการดำเนินการต้องวางแผนเรื่องการเตรียมความพร้อมรับมือกับความเสี่ยง 1.5) ภาคีเครือข่ายการมีส่วนร่วม ยังคงต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วน 1.6) ปัญหา อุปสรรค จุดอ่อน จุดแข็ง นำมาพิจารณาสภาพปัญหาที่เกิดขึ้น และ 1.7) นวัตกรรมที่สร้างมูลค่าด้านการท่องเที่ยวที่ตอบสนองกระแสสังคมวิถีใหม่ และ 2) นวัตกรรมการสื่อสารอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยวเมืองอู่อารยธรรม แดนพระพุทธศาสนาแบบครบวงจร จังหวัดนครปฐม มีดังนี้ รูปแบบที่ 1 รูปแบบนวัตกรรมการออกแบบสื่อสารอัตลักษณ์และตำนาน ได้แก่ 1) การค้นหาอัตลักษณ์ 2) การออกแบบกิจกรรม 3) การออกแบบผังอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยว รูปแบบที่ 2 รูปแบบนวัตกรรมการบริหารจัดการ ได้แก่ 1) การบริหารจัดการแบบภาคีเครือข่ายการมีส่วนร่วม 2) การบริหารจัดการทรัพยากรการท่องเที่ยว 3) การบริหารจัดการการสื่อสารอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยว รูปแบบที่ 3 รูปแบบนวัตกรรมการเพิ่มมูลค่า ได้แก่ 1) การเสริมสร้างศักยภาพอัตลักษณ์ 2) การส่งเสริมและพัฒนาเรื่องราวที่บ่งบอกอัตลักษณ์ 3) การสื่อสารการตลาด และ 4) การส่งเสริมการเพิ่มมูลค่าการสื่อสารอัตลักษณ์และตำนานแหล่งท่องเที่ยวเมืองอู่อารยธรรม
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565). เปิดเส้นทางท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์สร้างสรรค์ มุ่งสร้างเศรษฐกิจรายได้สูงแก่พื้นที่. เรียกใช้เมื่อ 11 มีนาคม 2565 จาก https://www.ops.go.th/th/all-news/news-executive/item/7379-2022-09-15-07-17-39
ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว. (2556). แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. เรียกใช้เมื่อ 13 กันยายน 2565 จาก http://tourismdan1.blogspot.com/
นิษฐา หรุ่นเกษม. (2549). การสื่อสารกับปฏิบัติการสร้างภาพตัวแทน ผ่านสื่อพิพิธภัณฑสถานในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภัทรสุภา ลีลานภาพรรณ. (2551). การท่องเที่ยวเชิงพุทธ: กรณีศึกษาแหล่งวัฒนธรรมในกรุงเทพมหานคร. ใน สารนิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธศาสน์ศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
วัชราภรณ์ ระยับศรี. (2551). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงพุทธของนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างชาติที่มาเที่ยววัดในบริเวณเกาะรัตนโกสินทร์กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวางแผนและการจัดการการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สำนักงานจังหวัดนครปฐม. (2561). แผนพัฒนาจังหวัดนครปฐม 4 ปี พ.ศ. 2561 - 2564. นครปฐม: กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนา จังหวัดนครปฐม.
สินธุ์ สโรบล. (2551). ชุมชนท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: ข้อเสนอเพื่อการปรับตัวของชุมชนดีเด่น ด้านการท่องเที่ยวไทย. กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
สุปรีดี สุวรรณบูรณ์. (2555). การสื่อสาร. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2555 จาก http://www. ipesp.ac.th/learning/thaichapter1-1.html
อภิญญา เฟื่องฟูสกุล. (2546). อัตลักษณ์: การทบทวนทฤษฎีและกรอบแนวคิด. กรุงเทพมหานคร: คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ สาขาสังคมวิทยา.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.




