นโยบายการสื่อสารเพื่อเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับ Low FODMAP เพื่อการควบคุมโรคของสมาคมนักกำหนดอาหารแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ:
นโยบาย, การสื่อสารโภชนาการ, อาหาร, โรคทางเดินอาหารบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งเน้นศึกษา 1) สภาพปัญหาและความต้องการการสื่อสาร 2) กระบวนการการสื่อสาร 3) กลยุทธ์การสื่อสาร 4) แนวทางการพัฒนานโยบายการสื่อสาร และ 5) จัดทำข้อเสนอเชิงนโยบายในการสื่อสารสำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เกี่ยวกับ Low FODMAP เพื่อการควบคุมโรคของสมาคมนักกำหนดอาหารแห่งประเทศไทย โดยการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลหลักได้แก่ (1) ผู้บริหารสมาคมนักกำหนดอาหารแห่งประเทศไทย หัวหน้าโครงการ และสมาชิกของสมาคมนักกำหนดอาหารแห่งประเทศไทย รวมจำนวน 5 คน (2) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านทางเดินอาหารจำนวน 5 คน (3) แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์ชะลอวัย จำนวน 5 คน (4) นักกำหนดอาหารวิชาชีพ จำนวน 5 คน (5) นักวิชาการการสื่อสาร จำนวน 5 คน โดยมีวิธีการเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงอุปนัย เพื่อหาข้อสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาและความต้องการ สมาคมฯและบุคลากรทางการแพทย์ต้องการข้อมูลที่เพิ่มขึ้น เพื่อจัดทำนโยบายขึ้นโดยร่วมมือกับภาคีเครือข่าย โดยปัจจุบันมีการสื่อสารผ่านงานประชุมวิชาการและวารสารสมาคม แต่ไม่มีความต่อเนื่อง และ 2) กระบวนการสื่อสาร เพื่อเกิดการยอมรับข่าวสาร ผู้รับสารต้องการได้รับข้อมูลที่มีความน่าเชื่อถือ แหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ เพื่อส่งผลต่อการประเมินใน ทดลอง และการยอมรับ 3) กลยุทธ์การสื่อสาร มีการสื่อสารผ่านงานประชุมวิชาการ และวารสารวิชาการ โดยผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งต้องมีแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ 4) แนวทางการพัฒนา สมาคมต้องมีการสร้างตัวตนขึ้น จัดตั้งคณะทำงาน และร่วมมือกับภาคีเครือข่าย 5) การจัดทำข้อเสนอเชิงนโยบายสำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จัดทำนโยบายการสื่อสารทั้งองค์กรภาครัฐและเอกชน นำเข้าไปในหลักสูตรการเรียน และจัดทำแนวทางปฏิบัติให้ชัดเจน
เอกสารอ้างอิง
กนกนาถ ลิขิตไพรวัลย์. (2563). กลยุทธ์การสื่อสารข้อมูลข่าวสารผ่านเฟซบุ๊กเพจในจังหวัดพิษณุโลก. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
กรมอนามัย สำนักโภชนาการ กระทรวงสาธารณสุข. (2562). แผนปฏิบัติการด้านโภชนาการระดับชาติ 5 ปี. เรียกใช้เมื่อ 25 ตุลาคม 2565 จาก https://e-meeting.anamai. moph.go.th/agenda_att/file_emeeting_agenda_ att_.
กิติยา วิสิฐพงศ์พันธุ์ และคณะ. (2565). ปัจจัยที่ส่งต่อการตระหนักรู้ถึงความปลอดภัยทางไซเบอร์ของนักศึกษามหาวิทยาลัย. วารสารวิชาการวิทยาศาสตร์, 32(1), 33-38.
จิตตินันทน์ ตั้งประเสริฐ และพิทักษ์ศักดิ์ ทิศาภาคย์. (2563). นโยบาย การบริหารจัดการ และการใช้สื่อในการสื่อสารเพื่อการประชาสัมพันธ์ ของกรมประชาสัมพันธ์ในบริบทประเทศไทย 4.0. วารสารศรีปทุมปริทัศน์ ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(1), 137-152.
นพพงศ์ เกิดเงิน และคณะ. (2564). ปัจจัยการยอมรับนวัตกรรมที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการสั่งซื้ออาหารแบบออนไลน์เดลิเวอรีของผู้ใช้บริการในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 3(2), 1-19.
น้ำทิพย์ พรมสูตร. (2563). การยอมรับนวัตกรรมทางการเงินของผู้สูงอายุในเขตอำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ปิยะ พละปัญญา. (2562). การยอมรับแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของเกษตรกร บ้านแม่สาใหม่ ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร, 36(3), 96-101.
พระครูปลัดประวิทย์ วรธมฺโม และคณะ. (2565). การกําหนดนโยบายสาธารณะของรัฐบาลไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(3), 29-43.
พิชญาภา ชินคำ และ จุรีวัลย์ ภักดีวุฒิ. (2561) กลยุทธ์การจูงใจที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกบริษัทประกันชีวิตของตัวแทนประกันชีวิตในจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 12(1), 11-12.
พิมพ์กมล เกษแก้ว และพัด ลวางกูร. (2563). การกำหนดนโยบายการพัฒนายางพาราประเทศไทย. วารสารรัชต์ภาคย์, 14(32), 12-22.
เพียงกมล เกิดสมศรี และ ปรีชา พันธุ์แน่น. (2563). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์การสื่อสารการประชาสัมพันธ์ ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของ “ตลาดชุมชนเพื่อธุรกิจท้องถิ่น” ประเทศไทย. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 38(1), 22-33.
มณี วิเศษพาณิช. (2561). การศึกษาสภาพการสื่อสารภายในองค์กร กรณีศึกษา บริษัท คาสิโอ ประเทศไทย จำกัด. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มุจลินท์ ม่วงยาน และปรเมศร์ อัศวเรืองพิภพ. (2561). ปัจจัยความสนใจที่มีอิทธิพลต่อการเลือกกิจกรรมเสริมประสนการณ์ต่างประเทศของนักศึกษาปริญญาตรี. วารสารวิทยาการจัดการ, 5(1), 108-124.
ยิ่งขวัญ กิตติโชติพันธุ์. (2563). แนวทางการพัฒนากระบวนการสื่อสารเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในงานจัดซื้อ กรณีศึกษา บริษัทผลิตเครื่องดื่มสำเร็จรูปแห่งหนึ่งในจังหวัดนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รุ่งฤดี แก้วชลคราม. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพในระดับพื้นที่ในเขตสุขภาพที่ 11 ปี 2562. เรียกใช้เมื่อ 25 ตุลาคม 2565 จากhttp://www.stpho.go.th/Research/%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A4%E0%B8%94%E0%B8%B5%20%E0%B9%81%E0%B8%81%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%8A%E0%B8%A5%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1.pdf.
วรรณภรณ์ รัตนโกสุม. (2564). การศึกษาทัศนคติ สภาพปัญหาและพฤติกรรมการใช้งานในการรับ-ส่งหนังสือราชการ ด้วยระบบสำนักงานอิเล็กทรอนิกส์ (e-Office) ของบุคลากรคณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. เรียกใช้เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2565 จาก http://www.repository.rmutt.ac.th /dspace/bitstream/123456789/3860/3/20220524-Research-Wannaporn %20R..pdf.
สุภัทรชัย รินสาย และวจี ปัญญาใส, (2564). แนวทางการบริหารภาคีเครือข่ายในการจัดการการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอปัว จังหวัดน่าน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(8): 283-296.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2563). ทฤษฎีการสื่อสาร. (พิมพ์ครั้งที่ 4). ปทุมธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อดิพล เอื้อจรัสพันธุ์ และณัชนิชา กรกิ่งมาลา. (2561). กลยุทธ์และเครือข่ายการสื่อสารเพื่อสารชุมชนเข้มแข็ง กรณีศึกษาชุมชนหัวเข้ เขตลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 12(2), 221-247
Aziz, I. et al. (2017). Small intestinal bacterial overgrowth as a cause for irritable bowel syndrome: guilty or not guilty?. Current opinion in gastroenterology. 33(3), 196-202.
Dukowicz, A. C. et al. (2007). Small intestinal bacterial overgrowth: a comprehensive review. Gastroenterology & hepatology, 3(2), 112–122.
Vargas, P. et al. (2017). A Practical Guide to Experimental Advertising Research. Journal of Advertising, 46(1): 101-114.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
