Student Bullying Behavior in Thailand through a Criminological Perspective

Main Article Content

Natthapon Sokantat
Sunee Kanyajit
Phongthon Thanyasiri
Suppakorn Poonyarith

Abstract

             The research of bullying behavior of students in Thailand through a criminology perspective aims to study of bullying behavior from different perspectives on social bond theory and differential association theory. These are considered as criminological theories that relate the youth deviance behavior. Although bullying behavior is currently not an illegal act, deviant behavior can turn into criminal behavior without research study in all aspects along with the lack of apparent prevention guidelines. Therefore, this study is specific to the criminology perspective and focuses on relevant criminological theories by conducting a qualitative research study, in-depth interviews with 3 key informants, psychologists, academics on bullying behavior. and criminologist. The results showed that bullying behaviors are related to these two criminological theories which can be explained in terms of the causes and the social bond that are the main social institutions of great importance for children and young people If children and youth are highly socially engaged, they are less likely to exhibit deviant or criminal behavior, but those with low levels of social bonding or less social bonding tend to be highly deviant. In addition, if there is an association with friends who have bullying habits or behavior earlier, this will result in behavior learning and lead to their own behaviors. From the results of the study, it can lead to a preventive approach in the future.

Article Details

How to Cite
Sokantat, N., Kanyajit, S., Thanyasiri, P., & Poonyarith, S. (2023). Student Bullying Behavior in Thailand through a Criminological Perspective. Journal of Thai Justice System, 16(3), 35–50. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JTJS/article/view/260830
Section
Research Articles

References

จิรพัฒน์ พรหมสิทธิการ. (2543). ปัจจัยที่มีผลต่อการทะเลาะวิวาทของนักเรียนอาชีวศึกษา : ศึกษากรณีเฉพาะในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล.

วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย- เกษตรศาสตร์.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2560). เทคนิคการสร้างเครื่องมือวิจัย: แนวทางการนำไปใช้อย่างมืออาชีพ. กรุงเทพฯ:อมรการพิมพ์.

ปองกมล สุรัตน์. (2561). การรังแกผ่านโลกไซเบอร์ในมิติสังคมวัฒนธรรม: กรณีศึกษาเยาวชนไทยเจเนอเรชั่น Z. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัย

ศรีนครินทร์วิโรฒ.

มูลนิธิยุวพัฒน์. (2562). การกลั่นแกล้ง (Bullying) ความรุนแรงในสังคม. ค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2566,

จาก https://www.yuvabadhanafoundation .org/th/ข่าวสาร/บทความทั่วไป/การกลั่นแกล้ง-bullying-วัยรุ่น/

วรพงษ์ วิไล และเสริมศิริ นิลดำ. (2561). พฤติกรรมการรังแกกันผ่านโลกไซเบอร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดเชียงราย: กรณีศึกษาโรงเรียน

เทศบาล 6 นครเชียงราย. CRRU Journal of Communication Chiangrai Rajabhat University, 1(2), 1-24.

Hindelang, M. J. (1973). Causes of delinquency: A partial replication and extension. Social Problems, 20(4), 471-487.

Hirschi, T. (1969). Causes of delinquency. Berkeley, University of California Press.

Krisda Saengcharoensap and Veenunkarn Rujiprak. (2564). Cyberbullying among University Students in Thailand. Thammasat

Review, 24(2), 41-58.

Sutherland, E., & Cressey, D. R. (1987). Criminology. New York: Harper and Row.

Victim Support Finland. (2014). WHAT TO DO IN SCHOOL BULLYING SITUATIONS. Retrieved May 20, 2023, from

https://www.riku.fi/en/guides-and-instructions/what-to-do-in-school-bullying-situations/