การปรับปรุงกฎหมายของประเทศไทยเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจแบ่งปัน: กรณีศึกษา Airbnb

บทคัดย่อ

เศรษฐกิจแบ่งปัน (Sharing Economy) หรือระบบเศรษฐกิจที่เปิดโอกาสให้ผู้คนสามารถหารายได้จากสินทรัพย์ที่ตนเองมี ผ่านการให้บริการผ่านแพลตฟอร์มต่าง ๆ กำลังเป็นที่นิยมและเติบโตอย่างมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา รูปแบบเศรษฐกิจใหม่นี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนรูปแบบการทำธุรกิจในหลาย ๆ ภาคส่วนเท่านั้น แต่ยังได้เปลี่ยนวิถีการบริโภคของผู้บริโภคในหลากหลายมิติด้วยตัวอย่างของธุรกิจในระบบเศรษฐกิจแบ่งปันนั่นคือ Airbnb หนึ่งในแพลตฟอร์มเศรษฐกิจแบ่งปันที่เปิดโอกาสให้มีการปล่อยเช่าบ้านและห้องพักออนไลน์ ได้เปลี่ยนพฤติกรรมของธุรกิจที่พักและธุรกิจท่องเที่ยว ตลอดจนพฤติกรรมการท่องเที่ยวของผู้บริโภคอย่างมาก อย่างไรก็ตามกฎระเบียบต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจเหล่านี้ยังไม่ปรับตัวและพัฒนาตามการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวเท่าที่ควรจนอาจเกิดผลกระทบเชิงลบต่อสังคมและเศรษฐกิจนำไปสู่ความตึงเครียดและความขัดแย้งในสังคมได้ บทความนี้จึงมุ่งศึกษาผลกระทบต่อสังคมทั้งเชิงบวกและเชิงลบที่เกิดขึ้นจาก Airbnb วิเคราะห์ผู้ได้ผู้เสียประโยชน์ รวมถึงศึกษาวิธีคิดและวิธีการจัดการธุรกิจ Airbnb ในไทย นอกจากนี้จะมีการศึกษาจากประสบการณ์ในต่างประเทศ คือ ญี่ปุ่นและอังกฤษ ซึ่งเป็นประเทศมีการเติบโตของธุรกิจนี้อย่างมากและโดดเด่นในเรื่องการออกกฎระเบียบและกฎหมายควบคุมธุรกิจดังกล่าว ตลอดจนเสนอแนวทางการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายและกฎระเบียบต่าง ๆ ในไทย เพื่อเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยว การเก็บภาษีเพื่อเป็นรายได้แก่รัฐบาลท้องถิ่นและสร้างความเป็นธรรมให้ธุรกิจโรงแรมถูกกฎหมาย คุ้มครองความปลอดภัยของผู้บริโภคและเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจท้องถิ่น