การนำนโยบายการศึกษาภาษาอังกฤษมาปฏิบัติ: การศึกษาจากสาระการเรียนเรียนรู้ที่มุ่งเน้นในห้องเรียนภาษาอังกฤษ
คำสำคัญ:
นโยบายทางภาษา, สาระการเรียนรู้, การนำหลักสูตรแกนกลางมาปฏิบัติ, อบรมครูบทคัดย่อ
เนื่องจากผลกระทบของโลกาภิวัฒน์และเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า หลายประเทศได้พัฒนาคุณภาพการศึกษาภาษาอังกฤษโดยการพัฒนาหลักสูตรการสอนแกนกลางของประเทศ อย่างไรก็ตามความสำเร็จของการพัฒนาการศึกษามิได้ขึ้นอยู่กับนโยบายแต่ขึ้นอยู่การการนำนโยบายมาปฏิบัติ งานวิจัยนี้จัดทำขึ้นโดยวิธีการเก็บข้อมูลบทสนทนาระหว่างครูและนักเรียนจำนวน 37 คน ในห้องเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนมัธยมศึกษา ประเทศไทย จำนวน 6 ชั่วโมง และวิเคราะห์การสนทนาเพื่อระบุสาระการเรียนรู้ที่ถูกเน้นย้ำในช่วงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ และวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างสาระการเรียนรู้ในห้องเรียนกับสาระการเรียนรู้ที่ระบุในหลักสูตรภาษาอังกฤษแกนกลาง ผลการวิจัยแสดงว่าการสอนที่เน้นโครงสร้างภาษาอังกฤษเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ในขณะที่การสอนที่เน้นการสื่อสารและเน้นทั้งการสื่อสารและโครงสร้างเกิดขึ้นน้อยครั้ง ถึงแม้ว่าในช่วงที่มีการสอนที่เน้นทั้งการสื่อสารและโครงสร้างนักเรียนจะมีโอกาสได้ใช้ภาษาอังกฤษในการแสดงความคิดเห็นส่วนตัว มิใช่แค่การฝึกภาษาอังกฤษ แต่ก็ยังมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างสาระการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นในห้องเรียนกับสาระการเรียนรู้ที่ระบุในหลักสูตรภาษาอังกฤษแกนกลาง เพื่อลดความแตกต่างครูผู้สอนควรได้รับการอบรมเพื่อเข้าใจว่าไม่ควรเน้นการสอนไวยากรณ์อย่างเดียวแต่ควรจะสอดแทรกความรู้ด้านวัฒนธรรมที่แตกต่างกันและทักษะจำเป็นที่สามารถนำไปใช้ร่วมกับการเรียนวิชาอื่นได้
เอกสารอ้างอิง
Batstone, R. (2012). Language form, task-based language teaching and the classroom context. ELT Journal, 66(4), 459-467.
Canh, L.V., & Barnard, R. (2009). Curricular innovation behind closed classroom doors: A Vietnamese case study. Prospect, 24(2), 20-33.
Carless, D. (1999). Factor affecting classroom implementation: Task-based curriculum renewal in Hong Kong. International Journal of Educational Reform, 8(4), 374-382.
Carless, D. (2001). A case study of curriculum umplemenetation in Hong Kong. In D.R. Hall & A Hewings (Eds.), Innovation in English language teaching: A reader (pp. 263-274). London: Routledge in association with Macquarie University and The Open University.
Clandinin, D.J., & Connelly, F.M. (1992). Teacher as curriculum maker. In P.W. Jackson (Ed.), Handbook of research on curriculum (pp. 363-401. New York: Macmillan.
Connelly, F.M., & Clandinin, D.J. (1988). Recovery of curriculum meaning. In F.M. Connelly & D.J. Clandinin, Teachers as curriculum planners (pp.81-112). Toronto: OISE Press.
Drew, P., & Herritage, J. (1992). Talk at work: Interaction in institutional settings (Eds.). Cambridge: Cambridge University Press.
Ellis, R. (1997). SLA research and language teaching. Oxford: Oxford University Press.
Ellis, R., Basturkmen, H., & Loewen, S. (2001). Pre-emptive focus on form in the ESL classroom, TESOL Quarterly, 35(3), 407-432.
Everard, K., & Morris, G. (1996). Effective school management (3rd ed.). London: Paul Chapman.
Fullan, M. (2001). The new meaning of educational change (3rd ed.) London: Teacher College Press.
Fullan, M.G., & Stiegelbauer, S. (1991). The new meaning of educational change (2nd ed.). New York: Teachers College Press.
Hall, J.K. (2010). Interaction as method and result of language learning. Language Teaching, 43(2), 202-215.
Hayes, D. (2010). Language learning, teaching and educational reform in rural Thailand: An English teacher's perspective. Asia Pacific Journal of Education, 30(3), 305-319.
Howatt, A. (1984). A history of English language teaching. Oxford: Oxford University Press.
Johnson, R. (1994). The second language curriculum. Cambridge: Cambridge University Press
Kirkpathrick, A. (2007). World Englishes: Implications for international communication and English language teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
Lamb, M., & Coleman, H. (2008). Literacy in English and the transformation of self and society in post-Soeharto Indonesia. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 11, 189-205.
Lee, Y. (2007). Third turn position in teacher talk: contingency and the work of teaching. Journal of Pragmatics, 39, 1204-1230.
Long, M. (1991). Focus on form: A design feature in language teaching methodology. In K. de Bot, D. Coste, R. Ginsberg, & C. Kramsch (Eds.), Foreign language research in cross-cultural perspective (pp. 39-52). Amsterdam: John Benjamins.
Long, M., & Robinson, P. (1998). Focus on form: Theory, research and practice. In C. Doughty & J. Williams (Eds.), Focus on form in classroom second language acquisition (pp. 15-41). Cambridge: Cambridge University Press.
Long, M. H., & Sato, C. (1983). Classroom foreigner talk discourse: Forms and functions of teachers' questions.” In H. Selinger and M.H. Long (Eds.), Classroom oriented research in second language acquisition. Rowley, MA: Newbury House.
Macbeth, D. (2004). The relevance of repair in classroom correction. Language in Society, 33, 703-736.
Mehan, H. (1979). Learning lesson: Social organization in the classroom. Massachusetts: Harvard University Press.
Morris, P. (1996). The Hong Kong school curriculum: Development, issues, and policies (2nd ed.). Hong Kong: Hong Kong University Press
Nassaji, H., & Wells, G. (2000). What’s the use of ‘Triadic dialogues?’ an investigation of teacher-student interaction. Applied Linguistics, 21, 376-406.
Nguyen, M.T.T. (2011). Learning to communicate in a globalized world: To what extend do school textbooks facilitate the development of intercultural pragmatic competence? RELC Journal, 42(1), 17-30.
Nomnian, N. (2013). Review of English language basic educational core curriculum: pedagogical implications for Thai primary level teachers of English. Kasetsart Journal of Social Sciences, 34, 583-589.
Nunan, D. (1993). Task-based syllabus design: Selecting, grading and sequencing tasks. In G. Crookes & S. Gass (E.), Tasks in a pedagogical context: Integrating theory and practice (pp. 55-56). Clevedon, England: Multilingual Matters.
Office of the basic Education Commission (OBEC), (2008). Basic education core curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). Bangkok: Ministry of Education.
Seedhouse, P. (2004). The interactional architecture of the language classroom: A conversation analysis perspective. Oxford: Blackwell.
Seliger, H.W., & Shohamy, E. (1989). Second language research methods. Oxford: Oxford University Press.
Sinclair, J.M. (1982). The structure of teacher talk. Birmingham: English Language Research.
Trilley, B., & Fadel, C. (2009). 21st Century skills learning for life in our times. San Francisco, CA: John Wiley & Sons.
Tudor, I. (2001). Learning to live with complexity: Towards an ecological perspective on language teaching. System, 31(2), 1-12.
Wang, H. (2008). Language policy implementation: a look at teachers’ perceptions. Asian EFL Journal, 38, 1-25.
Canh, L.V., & Barnard, R. (2009). Curricular innovation behind closed classroom doors: A Vietnamese case study. Prospect, 24(2), 20-33.
Carless, D. (1999). Factor affecting classroom implementation: Task-based curriculum renewal in Hong Kong. International Journal of Educational Reform, 8(4), 374-382.
Carless, D. (2001). A case study of curriculum umplemenetation in Hong Kong. In D.R. Hall & A Hewings (Eds.), Innovation in English language teaching: A reader (pp. 263-274). London: Routledge in association with Macquarie University and The Open University.
Clandinin, D.J., & Connelly, F.M. (1992). Teacher as curriculum maker. In P.W. Jackson (Ed.), Handbook of research on curriculum (pp. 363-401. New York: Macmillan.
Connelly, F.M., & Clandinin, D.J. (1988). Recovery of curriculum meaning. In F.M. Connelly & D.J. Clandinin, Teachers as curriculum planners (pp.81-112). Toronto: OISE Press.
Drew, P., & Herritage, J. (1992). Talk at work: Interaction in institutional settings (Eds.). Cambridge: Cambridge University Press.
Ellis, R. (1997). SLA research and language teaching. Oxford: Oxford University Press.
Ellis, R., Basturkmen, H., & Loewen, S. (2001). Pre-emptive focus on form in the ESL classroom, TESOL Quarterly, 35(3), 407-432.
Everard, K., & Morris, G. (1996). Effective school management (3rd ed.). London: Paul Chapman.
Fullan, M. (2001). The new meaning of educational change (3rd ed.) London: Teacher College Press.
Fullan, M.G., & Stiegelbauer, S. (1991). The new meaning of educational change (2nd ed.). New York: Teachers College Press.
Hall, J.K. (2010). Interaction as method and result of language learning. Language Teaching, 43(2), 202-215.
Hayes, D. (2010). Language learning, teaching and educational reform in rural Thailand: An English teacher's perspective. Asia Pacific Journal of Education, 30(3), 305-319.
Howatt, A. (1984). A history of English language teaching. Oxford: Oxford University Press.
Johnson, R. (1994). The second language curriculum. Cambridge: Cambridge University Press
Kirkpathrick, A. (2007). World Englishes: Implications for international communication and English language teaching. Cambridge: Cambridge University Press.
Lamb, M., & Coleman, H. (2008). Literacy in English and the transformation of self and society in post-Soeharto Indonesia. International Journal of Bilingual Education and Bilingualism, 11, 189-205.
Lee, Y. (2007). Third turn position in teacher talk: contingency and the work of teaching. Journal of Pragmatics, 39, 1204-1230.
Long, M. (1991). Focus on form: A design feature in language teaching methodology. In K. de Bot, D. Coste, R. Ginsberg, & C. Kramsch (Eds.), Foreign language research in cross-cultural perspective (pp. 39-52). Amsterdam: John Benjamins.
Long, M., & Robinson, P. (1998). Focus on form: Theory, research and practice. In C. Doughty & J. Williams (Eds.), Focus on form in classroom second language acquisition (pp. 15-41). Cambridge: Cambridge University Press.
Long, M. H., & Sato, C. (1983). Classroom foreigner talk discourse: Forms and functions of teachers' questions.” In H. Selinger and M.H. Long (Eds.), Classroom oriented research in second language acquisition. Rowley, MA: Newbury House.
Macbeth, D. (2004). The relevance of repair in classroom correction. Language in Society, 33, 703-736.
Mehan, H. (1979). Learning lesson: Social organization in the classroom. Massachusetts: Harvard University Press.
Morris, P. (1996). The Hong Kong school curriculum: Development, issues, and policies (2nd ed.). Hong Kong: Hong Kong University Press
Nassaji, H., & Wells, G. (2000). What’s the use of ‘Triadic dialogues?’ an investigation of teacher-student interaction. Applied Linguistics, 21, 376-406.
Nguyen, M.T.T. (2011). Learning to communicate in a globalized world: To what extend do school textbooks facilitate the development of intercultural pragmatic competence? RELC Journal, 42(1), 17-30.
Nomnian, N. (2013). Review of English language basic educational core curriculum: pedagogical implications for Thai primary level teachers of English. Kasetsart Journal of Social Sciences, 34, 583-589.
Nunan, D. (1993). Task-based syllabus design: Selecting, grading and sequencing tasks. In G. Crookes & S. Gass (E.), Tasks in a pedagogical context: Integrating theory and practice (pp. 55-56). Clevedon, England: Multilingual Matters.
Office of the basic Education Commission (OBEC), (2008). Basic education core curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). Bangkok: Ministry of Education.
Seedhouse, P. (2004). The interactional architecture of the language classroom: A conversation analysis perspective. Oxford: Blackwell.
Seliger, H.W., & Shohamy, E. (1989). Second language research methods. Oxford: Oxford University Press.
Sinclair, J.M. (1982). The structure of teacher talk. Birmingham: English Language Research.
Trilley, B., & Fadel, C. (2009). 21st Century skills learning for life in our times. San Francisco, CA: John Wiley & Sons.
Tudor, I. (2001). Learning to live with complexity: Towards an ecological perspective on language teaching. System, 31(2), 1-12.
Wang, H. (2008). Language policy implementation: a look at teachers’ perceptions. Asian EFL Journal, 38, 1-25.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
31-03-2019
รูปแบบการอ้างอิง
Abhakorn, J. (2019). การนำนโยบายการศึกษาภาษาอังกฤษมาปฏิบัติ: การศึกษาจากสาระการเรียนเรียนรู้ที่มุ่งเน้นในห้องเรียนภาษาอังกฤษ. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 59(1). สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NDJ/article/view/229824
ฉบับ
ประเภทบทความ
Articles
