Influences of Green Consumer and Public Consciousness on Purchase Intention

Main Article Content

Kansita Konphatphonsakul
Phiphat Nonthanathorn

Abstract

The objectives of this research were 1) to study the relationship among green consumer, public consciousness and purchase intention, 2) to study the influence of green consumer on purchase intention of green consumer both direct and indirect via public consciousness. The samples consisted of 400 green consumer. The data were analyzed through ; descriptive statistics, correlation coefficient analysis and path analysis. The results of 1) green consumer to positive relationship in higher with public consciousness and purchase intention at the statistical significance 0.858 and 0.769 (p < 0.01) and public consciousness to positive relationship in higher with purchase intention at the statistical significance 0.789 ( p < 0.01) 2) green consumer have direct effect to public consciousness in higher at the statistical significance (GCgPC, γ = 0.858, p< 0.01) and public consciousness have direct effect to purchase intention in medium at the statistical significance (PCgPI, β = 0.488, p< 0.01) 3) green consumer have effect to purchase intention lower at the statistical significance (GCgPI, γ = 0.350, p< 0.01) and green consumer have direct and indirect effect to purchase intention via public consciousness in medium at the statistical significance (GCgPCgPI,γβ(0.858X0.488) = 0.419, p< 0.01) and 65.40 percent of variability in purchase intention can be explain and predict by green consumer (R2 = 0.654)

Article Details

Section
Research Articles

References

กุหลาบ กิมศรี. (2557). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารที่ยั่งยืน. วิทยานิพนธ์ปริญญา บรหิารธรุกจิมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นันทนา สุทธิประภา. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริโภคที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

วิศัลย์ โฆษิตานนท์. (2549). การพัฒนาสำนึกสาธารณะของประชาชนในชุมชนเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์. วิทยานิพนธ์ พัฒนาสังคมดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อนุวัต สงสม. (2555). การตลาดสีเขียว : มโนทัศน์ และพฤติกรรมผู้บริโภค. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์.

References
Ajzen, I., and M. Fishbein. (1980). Understanding Attitudes and Predicting Social Behavior. Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice-Hall.

Blackwell, R.D., Miniard, P.W., & Engel, J.F. (2001). Consumer behavior. Australia: South-western Thomson learning.

Kotler, P. (2009). Marketing management. 13th ed. London: Pearson Education Ltd. Leech, N.L., Barrett, K.C., & Morgan, G.A. 2005. SPSS for Intermediate Statistics: use

Anuwat Songsom. (2012) Green marketing: concepts and consumer behavior. Journal of Humanities and Social Sciences.

Kularb Kimsri. (2014) Causal Factors Influencing Purchase Intention of Sustainable Food Products. Master of Business Administration: Kasetsart University. (in Thai)

Nanthaporn Sutthiphapa. (2014) Development of Friendly Environment Consumption Behavior Model. Doctor of Philosophy: Mahasarakham University. (in Thai)

Wison Kositanont. (2006) The Development of Public Consciousness of the People In Urban Communities in Phetchabun. Ph.D. thesis in Social development: Naresuan University. (in Thai)