การจัดการองค์ความรู้ภูมิปัญญาพื้นบ้านล้านนาประเภทผ้าทอของกลุ่มผู้ผลิตผ้าทอยกดอก ตำบลเวียงยอง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบและขั้นตอนการทอผ้ายกดอกลำพนู ศึกษารูปแบบลกัษณะลวดลายและ วิวัฒนาการของผ้าทอยกดอกลำพูน ตลอดจนการจัดการองค์ความรู้ของการทอผ้ายกดอกของกลุ่มทอผ้าตำบลเวียงยอง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน ผลการศึกษาพบว่า ขั้นตอนการทอผ้าเริ่มตั้งแต่การออกแบบลายกราฟ การกรอไหม การกวักฝ้าย การโว้นหูก การ เข้าหัวม้วนแล้วนำหัวม้วนขึ้นกี่ทอผ้า การเก็บตะกอเหยียบ การคัดลาย การเก็บตะกอดอกและการทอผ้ายก ซึ่งอุปกรณ์ที่ ใช้ประกอบด้วย กี่ ฝ้ายเครือ กวัก ม้าเดินด้าย ตะกอ กระสวย เขาดอก เขาย้ำ ฟันหวี ไม้หลาบ ไม้กระแทก ไม้เหยียบ ไม้ คิ้วและไม้เภา ลวดลายผ้าไหมยกดอกได้ปรับเปลี่ยนมาจากลวดลายไทยซึ่งต่อมาได้มีการประยุกต์ลวดลายตามที่ผู้ทอ ต้องการ สีของผ้าเป็นสีธรรมชาติ ในอดีตออกแบบลวดลายบนกระดาษกราฟซึ่งภายหลังได้มีการนำคอมพิวเตอร์มาใช้เพื่อ ให้ออกแบบง่ายขึ้น ผลการจัดการองค์ความรู้ เป็นความรู้อยู่ในตัวบุคคล สมาชิกทำการผลิตผ้าทอลายต่างๆ ตามความต้องการของ ตนเอง แสวงหาความรู้จากบรรพบุรุษ โดยการสังเกต จดจำและนำมาฝึกปฏิบัติเพื่อให้เกิดความชำนาญ การประมวล ความรู้ยังไม่ชัดเจนและเป็นหมวดหมู่ แลกเปลี่ยนความรู้แบบไม่เป็นทางการผ่านการพูดคุยระหว่างสมาชิกด้วยกันและ ลงมือปฏิบัติจริง ถ่ายทอดความรู้โดยการสาธิตและอธิบายถึงขั้นตอนการทอผ้าให้แก่ลูกหลานและผู้สนใจ จัดเก็บความรู้ ในตัวบุคคล ซึ่งจดจำจากบรรพบุรุษและจัดเก็บในรูปแบบเอกสารเป็นคู่มือแสดงรายละเอียดขั้นตอนการทอผ้าเบื้องต้น
Article Details
บทความที่ปรากฏในวารสารนี้ เป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งสมาคมนักวิจัยไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป การนำเสนอผลงานวิจัยและบทความในวารสารนี้ไปเผยแพร่สามารถกระทำได้ โดยระบุแหล่งอ้างอิงจาก "วารสารสมาคมนักวิจัย"
เอกสารอ้างอิง
เครือมาศ วุฒิกาศ. (2537). ชีวิต ศรัทธา และผืนผ้า: การสืบทอดความรู้เรื่องผ้าทอ อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. รายงานผลการวิจัย กรมส่งเสริมวัฒนธรรม.
ณัฐพร ศรีกัณทา. (2547). ผ้าไหมยกดอกภูมิปัญญาพื้นบ้านจังหวัดลำพูนในสัมมนาศิลปะไทย. เชียงใหม่: คณะวิจิตรศิลป์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดวงฤทัย อรรคแสง. (2552). กระบวนการจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ย้อมสีธรรมชาติ. บริหารธุรกิจมหา บัณฑิต วิทยาลัยศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทัศวรรณ ทิคำมา. (2557). ภูมิปัญญาท้องถิ่นล้านนา การทอผ้าฝ้ายยกดอกลำพูน. รายงานการวิจัย สถาบันวิจัยและ พัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ธนากร สังเขป. (2556). การพัฒนาที่ยั่งยืน.กรุงเทพ :จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นฤมล ศรีกิจการ. (2536). การทอผ้าไหมที่บ้านกาดอำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่: ประวัติและพัฒนาการตั้งแต่ พ.ศ. 245– 2524.
งานวิจัยวัฒนธรรมสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.
น้ำทิพย์ วิภาวิน. (2547). การจัดการความรู้กับคลังความรู้. กรุงเทพฯ: เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์.
นพพร พวงสมบัติ. (2547). กระบวนการเรียนรู้ของผู้ผลิตผ้าทอซิ่นตีนจก อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
บุญดี บุญญากิจ. (2549). การจัดการความรู้จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.
รจนา ชื่นศิริกุลชัย. (2542). การศึกษาผ้าไหมยกดอกลำพูน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วิบูลย ์ลิ้สุวรรณ. (2530). ผ้าไทย: พัฒนาการทางอุตสาหกรรมและสังคม. กรงุเทพฯ: บรรษัทเงินทุนอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย.
วรรณดี สุทธินรากร. (2557). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมและกระบวนการทางสำนึก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ สยาม.
ศิราภรณ์ กุลจิตติวิรัช. (2556). การจัดการความรู้การทอผ้าย้อมครามบ้านโนนสะอาด ตำบลนางัว อำเภอนาหว้า จังหวัด นครพนม. วิทยานิพนธ์เกษตรศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาเกษตรและสหกรณ์ คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมธิราช.
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2547). การจัดการความรู้จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด.
สุภางค์ จันทวานิช. (2547). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุธัญญา สุวรรณมงคล. (2544). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอาชีพการทอผ้ายกดอกจังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหา บัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมชาย นำประเสริฐชัย. (2558). การจัดการความรู้ : knowledge Management. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ด ยูเคชั่น.
References
Alavi, M.&Leidner, D. (2009). Knowledge Management and Management System: Conceptual Foundations and Research Issues. Retrieved October,27 , 2009, from https:// knowledge.emory.edu/paper/1005.pdf.
Awad, E. M. &Ghaziri. (2004). Knowledge Management. Upper Saddle River: Pearson Bank of Thailand Museum.Northern Region Office. (n.d). Brocade: Yok Din. Retrieved.
Conway, S. (1990). Thailand: Weaving & the Rice Cycle. Carlton: Ruth Bean. Conway, S. (1992). Thai Textiles. Bangkok: Asia Book.
Creswell, J. W. (2009). Research Design: Qualitative, Quantitative, and mixed methods approach. Thousand Oaks, CA: Sage.
Dalkir, K. (2005). Knowledge Management in Theory and Practice. Burlington, MA: Elsevier ButterworthHeinemann: Classic and Contemporary work. Cambridge: MIT Press.
Elia. A. & Hasson, G. (2004). Knowledge Management. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education. Martin White. (2011). Book Review: Knowledge Management Lessons Learned. Ariadne Issue.