A Comparative Study of Language Use between Literature Novel and Television Drama: A Case Study of Phu Di Isan
Keywords:
การใช้ภาษา นวนิยาย บทละครโทรทัศน์ ผู้ดีอีสานAbstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการใช้คำ โวหาร ภาพพจน์ในหนังสือนวนิยาย กับบทละครโทรทัศน์ เรื่อง ผู้ดีอีสาน ของ วรางคณา ที่แพร่ภาพออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ ผลการวิจัยพบว่า ในนวนิยายมีการใช้คำแสดงอารมณ์ความรู้สึก อาการเคลื่อนไหว การสัมผัส รส กลิ่น แสง สี โวหาร 5 ประเภท ได้แก่ บรรยายโวหาร พรรณนาโวหาร อุปมาโวหาร เทศนาโวหาร สาธกโวหาร ภาพพจน์ 5 ชนิด ได้แก่ อุปมา อุปลักษณ์ บุคลาธิษฐาน อติพจน์ นามนัย และมีข้อแตกต่างกับบทละครโทรทัศน์ คือ การใช้คำขยาย กลิ่น แสง และสี วัตถุบอกสี คำขยายบอกสี คำบอกสีโดยการซ้ำคำ พรรณนาโวหาร และนามนัย ไม่ปรากฏในบทละครโทรทัศน์ ส่วนใหญ่ลักษณะการใช้คำ โวหาร ภาพพจน์ที่ปรากฏในหนังสือนวนิยายและบทละครโทรทัศน์เหมือนกัน สิ่งที่ทำให้แตกต่างกัน ได้แก่ บทละครโทรทัศน์มีการเพิ่มเติมหรือตัดทอนเนื้อหาบางส่วน และมีการใช้เทคนิคของการใช้ภาพหรือสิ่งที่ปรากฏแก่สายตาผู้ชม
References
Lertjanyarak, Oranuch. (2556). Principle of TV Script-Writing. Bangkok: Thammasat University Press.
Samitsuwan, Uang-Arun. (2535). An Analysis of the Script Writing of the TV drama “Prisana”. Master of Communication Arts thesis, Chulalongkorn University.
Singlampong, Ong-Ard. (2557). The Production Process of TV Dramas. Bangkok: Samlada.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ทัศนคติ ความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารเกษมบัณฑิตฉบับนี้เป็นของผู้เขียน โดยเฉพาะ มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิตและบรรณาธิการ ไม่จำเป็นต้องมีความเห็นพ้องด้วย
