Knowledge Management of Local Wisdom in Weaving and Crafting Reed for Community Enterprise Group of Handicrafts from Woven Reed Mat in Huay Tard Village, Village No. 4, Na Dok Kham Sub-District, Na Duang District, Loei Province
Main Article Content
Abstract
This article aimed to 1) study the context area of Huay Tard Village, Na Duang District, Loei Province, and 2) manage the knowledge of local wisdom in weaving and handicrafts from reed mats of the Community Enterprise group in Huay Tard Village, Loei Province. This research was qualitative, using the concept of knowledge management as a research framework and Huay Tard village as the research area. The key informants were purposefully selected from village headmen, community enterprise group members, local scholars, and development officers’ representatives, totaling 12 informants. There were 3 research tools: 1) an interview form; 2) a focus group discussion; and 3) a meeting. The obtained data was analyzed by content analysis and written as a descriptive narrative. The results were as follows:
1. Huay Tard is a village in Na Duang District, Loei Province. The villagers have a career in agriculture. Their local wisdom is weaving and handicrafts made from reed mats. A community enterprise group was established with 35 members to generate income for the villagers using their free time.
2. At the village, there is the local wisdom of weaving and handicrafts from reed mats inherited from ancestors by selecting reeds with appropriate age and length that are threaded, dried, dyed, and woven to make products. Some of the weavings and handicrafts made from reed mats are processed into products according to the needs of buyers and developed with the quality to be OTOP products.
In terms of the knowledge obtained from this research, Huay Tard village’s wisdom of weaving and handicrafts from reed mats is operated with systematic management. Therefore, there is information that helps the community and those who are interested in learning and driving local wisdom towards conservation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กรกฎ จำเนียร, เมธาวี จำเนียร, ทองพูล มุขรักษ์ และปรีชาพร เกตุแก้ว. (2566). ภูมิปัญญา ความเชื่อ เรื่องเล่าปลาดุกร้า ตำบลเคร็ง อำเภอชะอวดสู่การสื่อสารการตลาดสร้างมูลค่าผลิตภัณฑ์. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 272-288. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/262136/178601
กรกฎ แพทย์หลักฟ้า,วิภูษณะ ศุภนคร และพีรานุช เลิศวัฒนารักษ์. (2565). ปัจจัยการดำรงอยู่ของเสื่อกกจันทบูร. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(3), 1-16. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/255652
คณาทิพย์ ศรีวะรมย์. (2562). แนวคิดเรื่องการจัดการความรู้. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(4), 41-50. สืบค้นจาก
https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JAPDEAT/article/view/250855
ชุติพงศ์ คงสันเทียะ, ระพีพรรณ จันทรสา, กนิษฐา เรืองวรรณศักดิ์, ณัฏฐานุช เมฆรา และ จุรีรัตน์ ทวยสม. (2566). การจัดการองค์ความรู้เพื่อการเผยแพร่ภูมิปัญญาท้องถิ่นอีสาน: การประดิษฐ์พวงมโหตร (พวงมาลัยอีสาน). วารสารศิลปะและวัฒนธรรมลุ่มแม่น้ำมูล, 12(1), 1-15. สืบค้นจาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/acj/article/view/2154
ไทยโรจน์ พวงมณี, มาริษา ภิรมย์แทน เดอ เบลล์, จารุวัลย์ รักษ์มณี และคชสีห์ เจริญสุข. (2566). กระบวนการรื้อฟื้นวัฒนธรรมการทอผาล้อของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนบ้านวังอาบช้าง อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 6(1), 223-262. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/lajournal/article/view/260170/176010
สุกัญญา ดวงอุปมา และภัทรพร ภาระนาค. (2556). การถ่ายทอดองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นการทอเสื่อกก. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 1(3), 195-203. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JCDLQ/article/view/134029
สุวินัย เกิดทับทิม. (2558). การจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นการทำลูกแป้งข้าวหมากในเขตภาคกลางของประเทศไทย. Research Journal Phranakhon Rajabhat: Social Sciences and Humanity, 10(1), 57-75. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/PNRU_JHSS /article/view/42136
พฤทธิ์พงศ์ ไชยพหล และ อาแว มะแส. (2562). การประยุกต์ภูมิปัญญาท้องถิ่นเกี่ยวกับการดำรงชีพในการขับเคลื่อนการพัฒนาสู่ชุมชนเข้มแข็ง:กรณีศึกษาชุมชนคีรีวง อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช, วารสารพัฒนาสังคม, 22(1), 48-68. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsd/article/view/241651
พิมพ์พรรณ เทพสุเมธานนท์. (2560). การจัดการความรู้. วารสารรัชต์ภาคย์, 11(23), 79-86. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RJPJ/article/view/171885
สิทธิศักดิ์ ทองเกร็ด และ ชมภูนุช หุ่นนาค. (2564). การจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการทำน้ำตาลมะพร้าวของชุมชนตำบลบางกระบือ จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารนวัตกรรมธุรกิจ การจัดการและสังคมศาสตร์, 2(2), 67-91. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org /index.php/jibim/article/view/253111
ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง และ อรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2565). การพัฒนาหลักสูตรพหุวิทยาการและรูปแบบการจัดการเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านอาชีพเชิงรุกเพื่อส่งเสริมทักษะอาชีพและการเรียนรู้เชิงผลิตภาพของผู้เรียนในจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 739-759. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php /jmhs1_s/article/view/257895
ปรียศรี พรหมจินดา และ โสมฉาย บุญญานันต์. (2564). การพัฒนาศิลปหัตถกรรมจักสานไทยร่วมสมัยของวิสาหกิจชุมชนหัตถกรรมสู่ความยั่งยืน กรณีศึกษาพหุเทศะพื้นที่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(12), 576-590. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/249141