วัฒนธรรมการบรรเลงดนตรีไทใหญ่ประเภทกลองก้นยาว กลองมองเซิง และเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในรัฐชาน สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา (เมืองสีป่อ) วัฒนธรรมการบรรเลงดนตรีไทยใหญ่ประเภทกลองก้นยาว กลองมองเซิง และเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในรัฐชาน สาธารณรัญแห่งสหภาพเมียมา (เมืองสีป่อ)

Article Sidebar

PDF
เผยแพร่แล้ว: พ.ย. 12, 2018
คำสำคัญ:
Performing Culture Tai Yai Music Hsipaw City Shan State The Republic of the Union of Myanmar

Main Article Content

Kumkom Pornprasit
Faculty of Fine and Applied Arts, Chulalongkorn University.

บทคัดย่อ

งานวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะทางกายภาพ ลักษณะเสียง ระเบียบวิธีการบรรเลง กลวิธีการบรรเลง และทำนองกลองก้นยาว กลองมองเซิงและเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายของไทใหญ่ เมืองสีป่อ รัฐชาน ผลการวิจัยไม่พบกลองมองเซิง วิธีการบรรเลงกลองก้นยาวเริ่มจากโหม่ง ตามด้วยกลองก้นยาวและฉาบใหญ่ ทำนองกลองแตกต่างกันตามโอกาสที่ใช้ รูปแบบแรก ตีในขบวนแห่งานบุญ  มีการตีลักจังหวะร่วมกับมอง  มักตีด้วยเสียงเปิ้งหรือเปิดมือเป็นส่วนใหญ่ รูปแบบที่สองตีประกอบฟ้อนนก ส่วนใหญ่ใช้เสียงเปิ้ง การตีเสียงปิด “ปุ๊บ” ปรากฏเล็กน้อย  รูปแบบที่สามตีประกอบฟ้อนโต พบการตัดทอนทำนอง รูปแบบสุดท้ายตีประกอบการรำก๋าปั่นกลองใช้กลวิธีการตีซอยพยางค์ถี่และทอนทำนอง


ตอยอฮอร์น มี 5 กลวิธีการบรรเลง ได้แก่การสีเสียงตรง ขย่มนิ้ว เลื่อนไหลนิ้วหรือรูดนิ้ว สีขยี้นิ้วและพรมนิ้วพร้อมกับการสะบัดนิ้ว 3 พยางค์  ทำนองเพลงตอยอฮอร์นใช้เสียงครบ 7 เสียง และใช้ช่วงเสียงสูงเพิ่มขึ้นไปอีก 3 เสียง ทำหน้าที่สีคลอร้อง สีรับสลับกับร้องและรวมวง รูปแบบทำนองพบการลักจังหวะ ทำนองตรงจังหวะ มักตกแต่งทำนองร้องมากกว่าทำนองการสี ทำนองรับมักมีการเพิ่ม 2 ห้องโน้ตเพลงเพื่อย้ำเสียงลูกตก  ส่วนการตัดหัวแถมท้ายพบมากเช่นกัน


 


 

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Pornprasit, K. (2018). วัฒนธรรมการบรรเลงดนตรีไทใหญ่ประเภทกลองก้นยาว กลองมองเซิง และเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในรัฐชาน สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา (เมืองสีป่อ): วัฒนธรรมการบรรเลงดนตรีไทยใหญ่ประเภทกลองก้นยาว กลองมองเซิง และเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายในรัฐชาน สาธารณรัญแห่งสหภาพเมียมา (เมืองสีป่อ). โขง-สาละวิน, 9(2), 50–71. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jnuks/article/view/116301
ฉบับ
ปีที่ 9 ฉบับที่ 2 (2018): กรกฎาคม - ธันวาคม
ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Article)
ประวัติผู้แต่ง

Kumkom Pornprasit, Faculty of Fine and Applied Arts, Chulalongkorn University.

Head of Thai Music Department

เอกสารอ้างอิง

Jangyod, S. (2005). Shan Ginnara & Ginnaree Dance. Chiang Mai: Nopburee Press Company.

Jangyod, S. Interviewed on March 14, 2014.

Jangyod, S. Interviewed on March 15, 2014.

Mulmek, A. (2005). Shan State History and Revolution. Bangkok: Matichon Press.

Poolsuwan, S. (2017). Shan State (Tai) Bangkok: Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Center.

Sao Yawd Serk, Peng Keaw, N. and Burapawat, N. (2012). The Horizon Shan. Bangkok: Siam Parithas Press.

Sangjing. Interviewed on March 13, 2014.

Sangtorn. Interviewed on March 11, 2014.

Sang-A. Interviewed on July 17, 2014.