ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุในเขตชุมชนเก้าเส้ง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
ความสุข, ผู้สูงอายุ, คุณภาพชีวิตบทคัดย่อ
การศึกษาเรื่องปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุในเขตชุมชนเก้าเส้ง อำเภอเมือง
จังหวัดสงขลา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพความเป็นอยู่ของผู้สูงอายุและเพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุ ในเขตชุมชนเก้าเส้ง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ ผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไป ที่อาศัยในเขตชุมชนเก้าเส้ง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา โดยวิธีการสุ่มแบบเจาะจง ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวน 167 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ แบบสอบถาม แบ่งการวิเคราะห์เป็น 2 ส่วน คือ การวิเคราะห์โดยใช้สถิติพรรณนา โดยการหาค่าเฉลี่ย
ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความถี่ และค่าร้อยละและการวิเคราะห์โดยใช้สถิติอนุมาน เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยโดยใช้สถิติทดสอบที (t-test) และวิเคราะห์ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุ โดยสมการถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุทั้ง 6 ด้าน
ภาพรวมพบว่า ผู้สูงอายุมีคุณภาพชีวิตในระดับมาก ( = 3.52) ด้านที่มากที่สุดเมื่อเปรียบเทียบจากคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุทุกด้าน คือด้านสภาพร่างกาย ( = 3.91) และผลการวิเคราะห์ข้อมูลด้านความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุ โดยภาพรวมพบว่า ผู้สูงอายุมีความสุขในชีวิตในระดับมาก ( = 3.82)และผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยปัจจัยส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุพบว่า ผู้สูงอายุที่มีปัจจัยส่วนบุคคลจำแนกตามความเพียงพอของรายได้ ภาวะการออม การเข้าร่วมกิจกรรม ที่แตกต่างกันส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และผลการวิเคราะห์ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุ พบว่าปัจจัยคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุที่ส่งผลต่อความสุขของผู้สูงอายุ คือ ปัจจัยด้านสภาพอารมณ์และปัจจัยด้านสภาพความเป็นอยู่ โดยทั้งสองปัจจัยมีอิทธิพลเชิงบวกต่อความสุขของผู้สูงอายุ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ข้อความ ข้อคิดเห็น ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ แผนภูมิ แผนผัง เป็นต้น ที่ปรากฏและแสดงในบทความต่างๆ ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่เป็นความรับผิดชอบใดๆ ของวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานครก่อนเท่านั้น