การจัดการการสื่อสารตราสินค้าและสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาด ขององค์กรสื่อภาพและเสียง
คำสำคัญ:
การสื่อสารตราสินค้า, การบริหารจัดการสื่อ, อุตสาหกรรมสื่อ, การส่งเสริมการตลาด, สื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “การจัดการการสื่อสารตราสินค้าและสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดขององค์กรสื่อภาพและเสียง” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบและกลยุทธ์การนำเสนอสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดและการสื่อสารตราสินค้าขององค์กรสื่อภาพและเสียง และเพื่อศึกษาแนวทางการบริหารจัดการสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดและการสื่อสารตราสินค้าขององค์กรสื่อภาพและเสียง การศึกษาครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์กลุ่มผู้ให้ข้อมูลที่มีประสบการณ์ทำงานด้านสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดในองค์กรสื่อภาพและเสียงที่ดำเนินธุรกิจมาแล้วอย่างน้อย 5 ปี โดยแบ่งออกเป็นผู้ให้ข้อมูลระดับผู้บริหาร 10 คน และระดับปฏิบัติการ 10 คน รวมทั้งสิ้นจำนวน 20 คน ผลการศึกษาพบว่า องค์กรสื่อภาพและเสียงในการศึกษาครั้งนี้ให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาด (Promotional Media) และการใช้ตราสินค้า (Brand) ในการสื่อสารผ่านสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาด โดยสปอตส่งเสริมเนื้อหาหรือสปอตโปรโมท (Promotional Spot) เป็นเครื่องมือการส่งเสริมการตลาดที่นิยมใช้มากที่สุด องค์ประกอบหลักของสปอตส่งเสริมเนื้อหามักเน้นการนำเสนอเรื่องราว (Story) รูปแบบประเภทของเนื้อหา (Genre) ดารานักแสดงเด่น (Stars) เพื่อสื่อสารโน้มน้าวใจและเป็นเครื่องนำทางให้กลุ่มเป้าหมายทางการตลาดเข้าถึงเนื้อหาผลิตภัณฑ์สื่อที่เสนอขาย ในด้านการสื่อสารตราสินค้าผ่านสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดพบว่า องค์กรสื่อภาพและเสียงที่ศึกษาครั้งนี้ยังขาดกลยุทธ์ที่ชัดเจน มีเพียงแนวทางและหลักการกว้าง ๆ โดยเน้นองค์ประกอบการใช้สีสันและเส้นสายที่สามารถเชื่อมโยงกลับมายังตราสินค้าขององค์กรได้และให้ผู้ปฏิบัติงานพิจารณานำไปประยุกต์ใช้เองในทางปฏิบัติ ทั้งนี้ การจัดการและการออกแบบสร้างสรรค์สื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดต้องอาศัยการประสานมุมมองการตลาด
การสื่อสารองค์กร และศิลปะในการสร้างสรรค์สื่อเข้าไว้ด้วยกัน การเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยีภายใต้ภูมิทัศน์สื่อหลอมรวมนั้น สื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดและการสื่อสารตราสินค้าขององค์กรสื่อภาพและเสียงต้องมีความสอดคล้องกับช่องทางและแพลตฟอร์มที่เผยแพร่ โดยสื่อเพื่อส่งเสริมการตลาดที่ดีที่สุดคือสื่อที่เหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมายทางการตลาดขององค์กรมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
Bellamy, R. V. and Traudt, P.J. 2014. Television Branding as Promotion. In Research in Media Promotion. S.T. Eastman. New York: Routledge.
Borchers, T. 2012. Persuasion in the Media Age. New York: Waveland Press.
Caldwell, J. T. 2008. Production Culture: Industrial Self-reflexivity and Critical Practice in Film and Television. Durham: Duke University Press.
Chan-Olmsted, S. 2006. Competitive Strategy for Media Firms: Strategic and Brand Management in Changing Media Markets. London: Routledge.
Chan-Olmsted, S. M. and Shay, R. 2015. Media Branding 3.0: From Media Brands to Branded Entertainment and Information. In Siegert, G., Förster, K., Chan- Olmsted, S. M. and M. Ots. Handbook of Media Branding. Cham: Springer.
Davis, A. 2013. Promotional Cultures. Cambridge: Polity.
Gad, T. 2016. 4-D Branding: Cracking the Corporate Code of the Network Economy. New York: Financial Times Prentice Hall.
Grainge, P. and Johnson, C. 2015. Promotional Screen Industries. London: Routledge.
Gray, J. 2010. Show Sold Separately: Promos, Spoilers, and Other Media Paratexts.
New York: NYU Press.
Kernan, L. 2004. Coming Attractions: Reading American Movie Trailers. Austin: University of Texas Press.
Kotler, P. and Armstrong, G. 2010. Principle of Marketing. Upper Saddle River: New Jersey: Prentice-Hall.
McAllister, M. P. and West, E. 2013. The Routledge Companion to Advertising and Promotional Culture. London: Routledge.
Mohr, J.J., Sengupta, S. and Slater, S. 2009. Marketing of High-Technology Products and Innovations. New Jersey: Prentice Hall.
Powell, H. 2013. Promotional Culture and Convergence: Markets, Method and Media. London: Routledge.
ไฟล์ประกอบ
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความ ข้อคิดเห็น ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ แผนภูมิ แผนผัง เป็นต้น ที่ปรากฏและแสดงในบทความต่างๆ ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่เป็นความรับผิดชอบใดๆ ของวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับการอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากคณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานครก่อนเท่านั้น
