อิทธิพลของทัศนคติต่อพฤติกรรมการใช้พืชกระท่อม ของผู้บริโภคในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของทัศนคติต่อพฤติกรรมการใช้พืชกระท่อมโดยส่งผลทั้งทางตรงและทางอ้อม โดยทางอ้อมส่งผ่านการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้ถึงการควบคุมพฤติกรรมของตนเอง ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ ผู้บริโภคกระท่อมที่อยู่ในพื้นที่การดูแลของสถาบันสำรวจและติดตามการปลูกพืชเสพติด สำนักงานป้องกันและปราบปรามยาเสพติด (ป.ป.ส.) จำนวน 135 หมู่บ้าน/ชุมชน ที่กระจายในภาคใต้ 8 จังหวัด ได้แก่ จังหวัด นครศรีธรรมราช กระบี่ พังงา สุราษฎร์ธานี ระนอง ชุมพร ตรังและพัทลุง ภาคกลาง 2 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดนนทบุรี และปทุมธานี โดยตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป ที่เป็นผู้บริโภคหรือเคยบริโภคพืชกระท่อม จำนวน 255 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลได้แก่แบบสอบถาม ประมวลผลข้อมูลโดยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ วิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนาเพื่อหาค่าทางสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  และสถิติเชิงอนุมานเพื่อวิเคราะห์ความกลมกลืนและสอดคล้องของโมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model) โดยใช้ดัชนีต่างๆ เช่น ค่าดัชนีไคสแควร์สัมพันธ์ Adjusted Goodness of Fit Index (AGFI) และ Root Mean Square Error of Approximation (RMSEA) และวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์ถดถอยของตัวแปร ผลการศึกษาพบว่า ทัศนคติต่อการใช้พืชกระท่อมมีอิทธิพลทางตรงต่อพฤติกรรมการบริโภค การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้ถึงการควบคุมพฤติกรรมของตนเอง แต่ไม่ส่งผลทางอ้อมผ่านการคล้อยตามกลุ่มอ้างอิงและการรับรู้ถึงการควบคุมพฤติกรรมของตนเอง