จาก ‘เฮฟวี่’ ถึง ‘เมทัล’: นักดนตรีเฮฟวี่เมทัลไทยจาก ‘วัยรุ่นมืออาชีพ’ สู่ ‘ผู้ใหญ่มือสมัครเล่น’, 1970-2010

Authors

  • อธิป จิตตฤกษ์ Faculty of Sociology and Anthropology Thammasat University

Keywords:

Heavy Metal, Rock Music, Popular Music, History of Music & Technology, Cultural Production, Political Economy of Music, Thailand

Abstract

This article seeks to find out the transformation of economic condition of heavy metal music making in Thailand. After the music first imported to Thailand since the beginning of the 1970’s, it created the first generation of Thai heavy metal, or more precisely underground, musicians existing to entertain the American soldiers by playing the exact cover of foreign songs in pubs near the camps. Through different factors in 1980’s, heavy metal musicians, or just heavy, had become part of newly established Thai music industry, though at the margin. The career prospect ceased in mid 1990’s when heavy metal losed popular appeal, both in Thailand and the USA where its popularity was imported. At the same time more and more heavy metal musicians in harder form, commonly called underground metal, extreme metal or just normally metal, started to released their self-produced albums or EPs and organize their own shows. In early 2000’s, some of them are lucky enough to finally get the record contract which is the only way to make money with this kind of music, since there is no venue hiring extreme metal musicians. However, due to economic pressure of the recording industry all heavy metal bands contracted end up in playing softer form of heavy metal, or mostly not heavy metal at all. Finally, late 2000’s is characterized by virtually lack of professional heavy metal bands of any kind, with some exceptions, and the existing heavy metal musicians nowadays are producing their own works organizing their own show as a serious hobby with no monetary motivation. These current relatively musical activities are possible due to development of various underground musical institutions and various technological developments that decrease the cost of musical production and distribution to the extent that it is affordable by individual producers, or more precisely bands.

References

ภาษาไทย
กมล สุโกศล แคลปป์ และ พีรภัทร โพธิสารัตนะ. 2550. Bakery & I. กรุงเทพฯ: a book.

กองบรรณาธิการนิตยสาร Overdrive และคนอื่นๆ. 2545a. Flash Back เจาะเวลาหาอดีตดนตรีร็อคเมืองไทย. Overdrive, (48). หน้า 28-36.

กองบรรณาธิการนิตยสาร Overdrive และคนอื่นๆ. 2545a. Flash Back เจาะเวลาหาอดีตดนตรีร็อคเมืองไทย. Overdrive, (49). หน้า 37-40.

ฉกาจ ราชบุรี. 2537. ประวัติศาสตร์ธุรกิจเพลงลูกทุ่งไทย พ.ศ. 2507-2535. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คณะศิลปะศาสตร์ ภาควิชาประวัติศาสตร์.

ชุมศักดิ์ นราวัตน์วงศ์. 2548. บุปผาในคีตกาลร็อค กิตติ กีต้าร์ปืน. กรุงเทพฯ: พิมพ์บูรพา.

รงค์ วงษ์สวรรค์. 2548. คำานิยม: กิตติ กาญจนสถิต THE PRICE OF ETERNITY. ใน บุปผาในคีตกาลร็อค กิตติ กีต้าร์ปืน. กรุงเทพฯ: พิมพ์บูรพา.

ริน เฮเรติค. 2540. เรื่องราวคอนเสิร์ต เดธ เมทัลในเมืองไทย และรายงาoคอนเสิร์ต “เปิดฝาโลง”. บันเทิงคดี, 9 (85), หน้า 28-33.

ลำเนา เอี่ยมสะอาด. 2539. การวิเคราะห์เพลงไทยสมัยนิยมแนวร็อค. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณะนิเทศศาสตร์ ภาควิชาการสื่อสารมวลชน.

วิฑูร วทัญญู. 2533. บทสัมภาษณ์ วิฑูร วทัญญู. บันเทิงคดี, 1 (6), หน้า 82-85.

ศมกมล ลิมปิชัย. 2532. บทบาทของระบบธุรกิจเทปเพลงไทยต่อการสร้างสรรค์ผลงานเพลง. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย คณนิเทศศาสตร์ ภาควิชาการสื่อสารมวลชน.

แหลม มอร์ริสัน. 2533. บทสัมภาษณ์ แหลม มอร์ริสัน. บันเทิงคดี, 1 (6), หน้า 86-89

อธิป จิตตฤกษ์. 2550. ความต่อเนื่องและการตัดขาด: ว่าด้วยความแตกต่างของ “พังค์” รุ่นแรกสุดในนิวยอร์ค และลอนดอน. รัฐศาสตร์ธรรมศาสตร์ 60 ปี / รัฐศาสตร์สาร 30 ปี (เล่ม 4), หน้า 257-316

อนันต์ ลือประดิษฐ์. 2545. Jazz: อิสระภาพทางดนตรีของมนุษยชาติ. กรุงเทพฯ: เนชั่น.

ภาษาอังกฤษ
Appadurai, Arjun. 1990. Disjuncture and Difference in the Global Cultural Economy. Public Culture, 2 (2), pp. 1-24.

Attali, Jacques. 1985 [1977]. Noise: The Political Economy of Music. Brian Massumi Trans. Minneapolis: University of Minnesota Press.

Carey, James W. 1995. Abolishing the Old Spirit World.Critical Studies in Mass Communication, 12 (1), pp. 82-89.

Dyer-Witheford, Nick. 2005. Cyber-Negri: General Intellect and Immaterial Labor.In Timothy S. Murphy and Abdul-Karim Mustapha (eds.), The Philosophy of Antonio Negri: Resistance in Practice, pp. 136-162. London: Pluto Press.

Erlmann, Veit. 1996. The Aesthetics of the Global Imagination: Reflections on World Music in the 1990’s, Public Culture, 8 (3), pp. 467-487

Fiske, John. 1989. Understanding Popular Culture. Boston: Unwin Hyman.

Frank, Thomas. 2002. New Consensus for Old: Cultural Studies from Left to Right. Chicago: Prickly Paradigm Press.

Garnham, Nicholas. 1995a. Political Economy and Cultural Studies: Reconciliation or Divorce?. Critical Studies in Mass Communication, 12 (1), pp 62-71.

Garnham, Nicholas. 1995b. Reply to Grossberg and Carey. Critical Studies in Mass Communication, 12 (1), pp. 95-100.

Lawrence Grossberg. 1995. Cultural Studies vs. Political Economy: Is Anybody Else Bored with this Debate?. Critical Studies in Mass Communication, 12
(1), pp. 72-81

Miller, Daniel and Slater, Don. 2000. The Internet: An Ethnographic Approach. Oxford: Berg.

Daniel Miller. 2005. “Materiality: An Introduction” in Daniel Miller (eds.), Materiality, pp., 1-50. Durham: Duke University Press.

Gantz, John and Rochester, Jack B. 2005. Pirates of the Digital Millennium: How the Intellectual Property Wars Damage Our Personal Freedoms, Our Jobs and the World Economy. New York: Pearson Education.

Hobsbawm, Eric J. 1995. The Age of Extreme. London: Abacus.

Jameson, Fredric. 1991. Postmodernism, or, the Cultural Logic of Late Capitalism. Durham: Duke University Press.

Kahn-Harris, Keith. 2007. Extreme Metal: Music and Culture on The Edge. New York: Berg.

Laing, Dave. 1985. One Chord Wonders: Power and Meaning in Punk Rock. Milton Keynes: Open University Press.

McNeil, Legs and McCain, Gillian. 1997.Please Kill Me: The Uncensored Oral History of Punk. London: Abacus.

Mojo. 2006. Punk: The Whole Story. New York: DK.

Mudrian, Albert. 2004. Choosing Death: The Improbable History of Death Metal & Grindcore. Los Angeles: Feral House.

Mudrian, Albert (ed.). 2009. Precious Metal: Decibel Presents The Stories Behind 25 Extreme Metal Masterpieces. Massachusetts: Da Capo Press.

Prit Patarasuk. 2004. Rewat Buddhinan’s Influence on Thai Popular Music (1983-1996). MA Theses, Chulalongkorn University, Southeast Asian Studies Program.

Robb, John. 2006. Punk Rock: An Oral History. Oliver Craske ed. London: Ebury Press.

Savage, Jon. 2002. England’s Dreaming: Anarchy, Sex Pistols, Punk Rock, And Beyond. New York: St. Martin’s Griffin.

Siwat Auampradit. 2007. The Effect of Music Piracy on CDs Purchases. MA Thesis, Thammasat University, Faculty of Economics

Vaidhyanathan, Siva. 2001. Copyrights and Copywrongs: The Rise of Intellectual Property and How It Threatens Creativity. New York: New York University Press.

Waksman, Steve. 2001 [1999]. Instrument of Desire: The Electric Guitar and The Shaping of Musical Experience. Massachusetts: Harvard University Press.

Waksman, Steve. 2009. This Ain’t The Summer of Love: Conflict And Crossover in Heavy Metal and Punk. California: University of California Press.

Tronti, Mario. 1980 [1965]. The Strategy of Refusal. In Sylvere Lotringer andChristian Marazzi (eds), Italy: Autonomia. Post-Political Politics, pp. 28-35.York: Semiotext(e).

Weinstein, Deena. 2000 [1991]. Heavy Metal: The Music and Its Culture. Revised Edition. Cambridge: Da Capo Press.

Wong, Deborah. 1990. Thai Cassettes and Their Covers: Two Case Histories. Asian Music, 21 (1), pp. 78-104.

รายการวิทยุ
มาโนช พุฒตาล. 2010a. รายการคนกรุงเก่าเล่าเรื่อง: “เอกมันต์เล่า ตอนที่1”. ออกอากาศครั้งแรกวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ฟังย้อนหลังทางhttp://radio.mcot.net/listRadioClip.php?page=3&order=id&rID=220 ในวันที่ 28 ส.ค. 2010

มาโนช พุฒตาล. 2010b. รายการคนกรุงเก่าเล่าเรื่อง: “เอกมันต์เล่า ตอนที่2”. ออกอากาศครั้งแรกวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ฟังย้อนหลังทางhttp://radio.mcot.net/listRadioClip.php?page=3&order=id&rID=220 ในวันที่ 28 ส.ค. 2010

สัมภาษณ์
ตุ่ม ร็อคผับ (เจ้าของร็อคผับ). 2010. วันที่ 17 ก.ค. ที่ร้านขายเครื่องดนตรี Bank Music, Hollywood Street, ราชเทวี, กรุงเทพฯ

บุญเกิด แซ่หรือ (อดีตมือเบสวง Snow White และอดีตโปรดิวเซอร์ค่ายเพลง Real & Sureและ Darkside). 2010. วันที่ 10 ก.ย. ที่สถาบันดนตรี Licks, ประตูน้ำาพลาซ่า, ประตูน้ำ, กรุงเทพฯ

อนุสรณ์ สถิรรัตน์ (อดีตบรรณาธิการนิตยสาร Music Express, Crossroads และ Metal Mag). 2010. วันที่ 30 ก.ค. ที่ร้านขายแผ่นเสียง Records Hunter, Century The Movie Plaza, พญาไท, กรุงเทพฯ

อิทธิชัย บัวแก้ว (อดีตมือกลองวง Heretic Angels และวงเมทัลอีกจำานวนหนึ่ง). 2010. วันที่ 19 ส.ค. ที่โรงเรียนสอนกลอง Drum Zone, ประตูน้ำาพลาซ่า, ประตูน้ำ, กรุงเทพฯ

Downloads

Published

2019-02-17

How to Cite

จิตตฤกษ์ อธิป. 2019. “จาก ‘เฮฟวี่’ ถึง ‘เมทัล’: นักดนตรีเฮฟวี่เมทัลไทยจาก ‘วัยรุ่นมืออาชีพ’ สู่ ‘ผู้ใหญ่มือสมัครเล่น’, 1970-2010”. Social Sciences Academic Journal, Faculty of Social Sciences, Chiang Mai University 22 (1):231-74. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jss/article/view/172913.