Dการพัฒนาถาดรองไข่จากวัสดุชีวมวลทางการเกษตร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อผลิตถาดรองไข่จากวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรและศึกษาประสิทธิภาพถาดรองไข่ที่พัฒนาขึ้น ทำการทดสอบโดยการสร้างถาดรองไข่จากวัสดุชีวมวลทางการเกษตร ได้แก่ ชานอ้อย ใบอ้อยและเปลือกข้าวโพด ทำการสร้างและขึ้นรูปเป็นถาดรองไข่ด้วยวิธีการแตะหรือการหล่อขึ้นพิมจากนั้นนำไปตากแห้งเป็นเวลา 7 วัน การทดสอบประสิทธิภาพแบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ การรับแรงในแนวดิ่ง การรับแรงกระแทกฉับพลันด้วยวิธี Impact test และการรับแรงตกกระแทกต่ออัตราการแตกของไข่เมื่อห่อหุ้มด้วยถาดรองไข่ด้วยวิธี Drop test จากผลการทดลองพบว่า การรับแรงในแนวดิ่ง ถาดรองไข่จากเปลือกข้าวโพดสามารถรับแรงดึงได้สูง เนื่องจากโครงสร้างมีความหนาแน่นและการยึดเกาะกันเป็นเนื้อเดียวกัน จึงทำให้มีความแข็งแรงสามารถรับแรงดึงมากกว่าถาดรองไข่จากชานอ้อย การรับแรงกระแทกฉับพลันด้วยวิธี Impact test พบว่า ค่าพลังงานที่วัสดุจากเปลือกข้าวโพดดูดซับแรงมีค่ามากกว่า นั่นคือถาดรองไข่จากเปลือกข้าวโพดมีความแข็งมากกว่าถาดรองไข่จากชานอ้อย การรับแรงตกกระแทกต่ออัตราการแตกของไข่เมื่อห่อหุ้มด้วยถาดรองไข่ด้วยวิธี Drop test พบว่า เปอร์เซ็นการแตกของไข่ไก่ ถาดรองไข่จากชานอ้อยมีเปอร์เซ็นการแตกมากกว่าถาดรองไข่จากเปลือกข้าวโพดเมื่อปล่อยที่ระดับความสูงต่ำที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับการปล่อยที่ระดับความสูง สูงที่สุดเปอร์เซ็นการแตกของไข่มีค่าเท่ากัน ดังนั้นพอสรุปได้ว่าเปลือกข้าวโพดสามารถนำไปใช้เป็นถาดรองไข่ได้ดีที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัญญาณัฐ กิติวงค์ และกรรณิกา แซ่ลิ่ว. 2562. การผลิตและการตลาดไข่ไก่ในประเทศไทย. วารสารแก่นเกษตร 47, 1(1): 890-894.
จิราภา เหลืองอรุณเลิศ. 2548. บรรจุภัณฑ์. แหล่งที่มา: http://www.nfi.or.th/food-technology news/food, 14 มีนาคม 2565.
ธนากร แนวกลาง. 2557. การป้องกันความเสียหายเชิงกลของผลไม้โดยใช้วัสดุกันกระแทกฟางข้าว วิทยานิพนธ์ปริญญาวิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ธรรมลักษณ์ กัลปะ และคณินทร์ ผลาผล. 2565. ผลิตภัณฑ์บรรจุไข่ไก่ไม่ให้แตก. แหล่งที่มา: https://www.spvc.ac.th › project-basic, 6 มกราคม 2565.
บัณฑิต จริโมภาสิ และศุภกิตต์ สายสุนทร. 2549. การพัฒนาวัสดุดูดซับการกระแทกที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมป้องกันความเสียหาย แหล่งที่มา: http://www.tnrr.in.th/?page=result_search&record_id=73188, 14 มีนาคม 2565.
ประทุมทอง ไตรรัตน์. 2560. การพัฒนาบรรจุภัณฑ์จากวัสดุเหลือจากภาคการเกษตรและวัชพืชแบบเยื่อกระดาษขึ้นรูป. วารสารวิชาการ ศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 8(2) : 187-199.
พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์. 2564. วัสดุป้องกันการสั่นกระแทก. แหล่งที่มา: https://shorturl.asia/Fs2Hy, 14 มีนาคม 2565.
ภัทราวดี ธงงาม ปิยะนุช เจดีย์ยอด และวันชัยยุทธ วงษ์เทพ. 2559. กระดาษเปลือกข้าวโพดทำมือการสร้างบรรจุภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อม. แหล่งที่มา: https://kaewpanya.rmutl.ac, 10 มกราคม 2565.
วิวัฒน์ ตัณฑะพานิชกุล. 2546. การผลิตบรรจุภัณฑ์จากชานอ้อย. แหล่งที่มาhttp://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/13252, 14 มีนาคม 2565.
วีรกุล มีกลางแสน เพลงพิณ เพียงภูมิพงศ์ อนุวัธน นิสัยสุข และนิคม เรไร. 2559. ศึกษาความเป็นไปได้ในการผลิตถาดรองผลไม้โดยใช้ขุยมะพร้าว กากกาแฟ ผักตบชวา ด่างทับทิมและเยื่อกระดาษเป็นส่วนผสม. วารสารมทร.อีสานฉบับวิทยาศาสตรและเทคโนโลยี, 9(1): 62-170.
สุปิติ บูรณวัฒนาโชค. 2559. ฟิสิกส์ – โมเมนตัมและการดล. แหล่งที่มา: https://panyasociety.com/pages/, 23 มกราคม 2565
สถาบันไทยพัฒน์. 2554. การใช้ประโยชน์จากอ้อยและผลิตภัณฑ์จากอ้อย. แหล่งที่มา:
http://www.ocsb.go.th/upload/bioindustry/fileupload/9659-4776, 14 มีนาคม 2565.
สุภิญญา ธาราดล. 2559. การพัฒนาผลิตภัณฑ์ซังข้าวโพดอัดขึ้นรูปเพื่องานประดิษฐ์. แหล่งที่มา: http://www.repository.rmutt.ac.th, 5 มกราคม 2565.
สุวิมล เทียกทุม และหทัยนุช จัยทร์ชัยภูมิ. 2559. การพัฒนาวัสดุกันกระแทกจากแกลบผสมฟองนํ้ายางธรรมชาติเพื่อการขนส่งมะม่วงนํ้าดอกไม้, น. 352-360 ใน รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยรังสิต ประจำปี 2559. มหาวิทยาลัยรังสิต.
อัจฉรา โพธิ์ดี และจิตติมา กันตนามัลลกุล. 2559. การจัดการโลจิสติกส์ของธุรกิจไข่ไก่ในจังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารเกษตร, 32(2): 223-234.
อัญชลี กิจจะวัฒนะ วิมลพร งามสุทธิ และพิชิตพล เจริญทรัพยานันท์. 2554. การศึกษาความเป็นไปได้ในการผลิตแผ่นกันกระแทกจากชานอ้อย. วารสารวิชาการและวิจัย 3(5): 141-146.
อรรถพล ตะเระ. 2565. การทดสอบการกระแทก (Impact Testing). MY18, 1(1): 219-223.
Agro-indstry. 2022. ชานอ้อยคืออะไร ประโยชน์ที่ได้จากชานอ้อย. แหล่งที่มา: https://www.csdlabservices.com/2021,1 กุมภาพันธ์ 2564.
