คุณลักษณะของผู้มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมบนสื่อออนไลน์ของผู้บริโภคกลุ่มเจเนอเรชั่นวาย
คำสำคัญ:
ผู้มีอิทธิพลบนสื่อออนไลน์, ความตั้งใจซื้อ, ผลิตภัณฑ์อาหารเสริม, ผู้บริโภคกลุ่มเจเนอเรชั่นวายบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้มีอิทธิพลบนสื่อออนไลน์ของผู้บริโภคผลิตภัณฑ์ 2) ศึกษาคุณลักษณะของผู้มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมบนสื่อออนไลน์ของผู้บริโภคกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย โดยใช้แบบสอบถามออนไลน์เป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล จำนวน 385 ชุด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการใช้สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงพหุคูณ เพื่อทดสอบสมมติฐาน ผลการศึกษาพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีสถานภาพสมรส ประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป ระดับการศึกษาปริญญาตรี มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือน 20,000 - 29,999 บาท ประเภทอาหารเสริมส่วนใหญ่ที่เลือกซื้อคือวิตามิน โดยภาพรวมพบว่าระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้มีอิทธิพลบนสื่อออนไลน์ มีระดับความคิดเห็นอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน นอกจากนั้นพบว่า ด้านความไว้วางใจ ความเชี่ยวชาญ ความดึงดูดใจ ความยอมรับนับถือ และความคล้ายคลึงกลุ่มเป้าหมาย ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมบนสื่อออนไลน์ของผู้บริโภคกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางการสื่อสารทางการตลาดบนสื่อออนไลน์สำหรับผู้บริโภคกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย
References
กรุงเทพธุรกิจ. (2565). เทรนด์สุขภาพ‘เสริมอาหาร’มาแรง ดันตลาดโต 239 พันล้านบาท. สืบค้น กันยายน 20, 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/health/well-being/1139463
กชพรรณ จักษ์เมธา. (2560). การเปิดรับ ทัศนคติ ที่มีต่อบุคคลที่มีชื่อเสียงที่เป็นพรีเซนเตอร์โฆษณาชุดชั้นในของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชนิสรา บัวคง. (2561). ความสัมพันธ์ของทัศนคติที่มีต่อผู้มีอิทธิพลทางสื่อสังคมกับความตั้งใจใช้บริการร้านอาหารหลังการดูรีวิว. การค้นคว้าอิสระ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
โชติกา วิบูลย์ศิริวงศ์. (2560). การโฆษณาโดยใช้บุคคลที่มีชื่อเสียงมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อเสื้อผ้าแฟชั่นผ่านช่องทางออนไลน์ (อินสตาแกรม) ในเขต กรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ดุษฤดี แซ่แต้ และ จันทนา แสนสุข. (2564, ,มกราคม-มิถุนายน). การสื่อสารการตลาดโดยผู้มีอิทธิพลออนไลน์ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางภายใต้การยอมรับเทคโนโลยีของผู้บริโภคกลุ่ม Gen Y. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 8(1), 45-63.
ธารินี สมจรรยา. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเสื้อผ้าแฟชั่นของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นวายผ่านช่องทางออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปณิชามน ตระกูลสม. (2561, กันยายน-ธันวาคม). ผลการใช้บุคคลที่มีชื่อเสียงรับรองเครื่องสำอางต่อความตั้งใจซื้อสินค้า. Journal of Communication Arts, 37(3), 10-19.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย ข้อมูลวิจัย. (2560). เกาะกระแสสินค้าสุขภาพ สร้างโอกาสธุรกิจ. สืบค้น กันยายน 10, 2565, จาก HealthyProduct.pdf (kasikornbank.com)
สถิติอุตสาหกรรมอาหารเสริม. (2565). อุตสาหกรรมอาหารเสริมทั่วโลก. จาก Thailand Center of Excellence for Life Sciences - สถิติอุตสาหกรรมอาหารเสริม (tcels.or.th)
Adam hayes. (2022). Generation Gap: What It Is and Why It's Important to Business. from https://www.investopedia.com/terms/g/generation-gap.asp
Best, J. W. (1981). Research in Education (3rd ed). Englewood Clifs, New Jersey: Prentice-Hall.
Chetioui, Y., Benlafqih, H., & Lebdaoui, H. (2020). How fashion influencers contribute to consumers’ purchase intention. Journal of Fashion Marketing and Management, 24(3), 361-380.
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques. New York : John Wiley & Sons.
Durbin, J., & Watson, G. S. (1951). Testing for serial correlation in least squares regression II. Biometrika.
Evans et al (2017), Disclosing Instagram Influencer Advertising: The Effects of Disclosure Language on Advertising Recognition, Attitudes, and Behavioral Intent. from https://www.researchgate
Hair, J. F., et al. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Upper Saddle River, NJ : Prentice Hall.
Kamins, M. A. (1990). An investigation into the “match-up” hypothesis in celebrity advertising: When beauty maybe only skin deep. Journal of Advertising, 19(1), 4-13.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing management (15th ed.). Kendallville: Pearson.
Ohanian, Roobina. (1991). Construction and validation of a scale to measure celebrity endorsers' perceived expertise, trustworthiness, and attractiveness. Journal of Advertising, 19(3), 39-52.
Parengkuan, M. (2017). A Comparative Study between Male and Female Purchase Intention. Jornal Berkala Ilmiah Efisiensi, 17(1), 9-21.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977.) On the use of contene specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch journal of Educational Research, 2, 49-60.
Shimp (2003). Periklanan Promosi Aspek Tambahan Komunikasi Pemasaran Terpadu. Jakarta: Erlangga.
Fitzsimons, G. J., & Morwitz, V. G. (1996). The Effect of Measuring Intent on Brand-Level Purchase Behavior. Journal of Consumer Research, 23(1), 1-11.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารลวะศรี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารลวะศรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารลวะศรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารลวะศรี มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
