งูหงอนทอง: การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติตามแนวทางการศึกษาวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1.ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ 2.ภาพแทนของธรรมชาติ 3.คุณค่าของนิทาน โดยศึกษาจากนิทานเรื่องงูหงอนทอง ของ มาลา คำจันทร์ ตามแนวทางการศึกษาวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ ผลการศึกษาพบความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติใน 2 ลักษณะ ได้แก่ ความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์พึ่งพาธรรมชาติ และความสัมพันธ์ในลักษณะที่มนุษย์เบียดเบียน ทำลายธรรมชาติ ส่วนภาพแทนของธรรมชาติที่ปรากฏในนิทานเรื่องงูหงอนทอง มี 3 ภาพ ได้แก่ ภาพแทนของธรรมชาติในฐานะผู้ให้ทั้งทางตรงและทางอ้อม ภาพแทนของธรรมชาติในฐานะความเชื่อ และภาพแทนของธรรมชาติในฐานะผู้ตักเตือนสั่งสอนมนุษย์ สำหรับคุณค่าของนิทานที่ปรากฏในเรื่องนี้คือการสะท้อน ภาพต่าง ๆ อันได้แก่ ด้านความกตัญญูทั้งต่อผู้มีพระคุณที่เป็นมนุษย์และธรรมชาติ ด้านความเชื่อเรื่องผีที่มีอยู่ในสังคมไทย และด้านสังคมที่สะท้อนให้เห็นความเหลื่อมล้ำทางสังคมของคนชนบทในเขตภาคเหนือ ทั้งหมดนี้สื่อให้เห็นว่าธรรมชาติอยู่ในวิถีชีวิตของมนุษย์ และมนุษย์ต้องพึ่งพิงธรรมชาติ มนุษย์จึงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของธรรมชาติแต่ไม่ใช่เจ้าของธรรมชาติ มนุษย์จึงควรเคารพและรู้คุณธรรมชาติ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารมังรายสาร ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมังรายสาร ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมังรายสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรณ์จากวารสารมังรายสารก่อนเท่านั้น
References
ดีสไทย. (ม.ป.ป.). ชุมเห็ดเทศ : งานวิจัยและสรรพคุณ 17 ข้อ. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2565, จาก https://bit.ly/3fSXzjv
ดีสไทย. (ม.ป.ป.). ไพล : งานวิจัยและสรรพคุณ 27 ข้อ. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2565, จาก https://bit.ly/3fNw2Ql
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2556). วรรณคดีสีเขียว กระบวนทัศน์และวาทกรรมธรรมชาติในวรรณคดีไทย. ปทุมธานี: นาคร.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2559). แว่นวรรณคดี ทฤษฎีร่วมสมัย. ปทุมธานี: นาคร.
บางกอกไลฟ์นิวส์. (ม.ป.ป.). ‘แพทย์แผนไทย’ แนะ ตักบาตร ‘วันมาฆบูชา’ ด้วย ‘ข้าว’ มีสรรพคุณทางยา. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2565, จาก https://bit.ly/3MfJn04
ประคอง นิมมานเหมินท์. (2551). นิทานพื้นบ้านศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่งานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประพนธ์ เรืองณรงค์ และเสาวลักษณ์ อนันตศานต์. (2545). ภูมิปัญญาทางภาษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
พัชนุช เครือเจริญ. (2557). “เมียน้อย” ภาพสตรีชายขอบที่สื่อผ่านเพลงลูกทุ่ง. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ขอนแก่น.
มาลา คำจันทร์. (2551). นิทานมาลา 1 เหรียญเวทมนตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เคล็ดไทย.
วรรณะ สอน และราชันย์ นิลวรรณาภา. (2563). ภาพแทนธรรมชาติในนิทานพื้นบ้านเขมร. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 5(8), 196-210.
สันติวัฒน์ จันทร์ใด. (2550). การใช้วัฒนธรรมท้องถิ่นภาคเหนือในการสร้างสรรค์นวนิยายของ มาลา คำจันทร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.
สุภาพร คงศิริรัตน์. (2564). นิบาตชาดกเรื่องพระเจ้า 500 ชาติ: การศึกษาวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ. Proceedings งานประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติของเครือข่ายความร่วมมือวิชาการวิจัยสายมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ครั้งที่ 14, วันที่ 15-16 กรกฎาคม 2564. หน้า 537-549. https://bit.ly/3ZD2NkC
สุภาพร คงศิริรัตน์. (2565). ศาสนาที่ปรากฏในชาดกเรื่องพระเจ้า 500 ชาติ ฉบับพิสดาร ของปุ้ย แสงฉาย. วิวิธวรรณสาร. 6(2), 25-44. https://shorturl.asia/PJtxw
เสฐียรโกเศศ. (2515). เมืองสวรรค์ ผีสาง เทวดา. พระนคร: บรรณาคาร.
เสฐียรโกเศศ. (2521). การศึกษาเรื่องประเพณีไทยและชีวิตชาวไทยสมัยก่อน. กรุงเทพ: คลังวิทยา.