อิทธิพลของการเห็นคุณค่าในตนเอง การสนับสนุนทางสังคม การควบคุมตนเอง เจตคติเชิงบวกต่อการกระทำผิดและโอกาสในการกระทำผิดซ้ำของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน สังกัดกรมพินิจคุ้มครองเด็กและเยาวชน

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาอิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคล การเห็นคุณค่าในตนเอง             การสนับสนุนทางสังคม การควบคุมตนเอง และเจตคติเชิงบวกต่อการกระทำผิดที่มีต่อการทำนายโอกาสในการกระทําผิดซ้ำของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ เยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน สังกัดกรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน เขตภาคกลาง จำนวน 230 คน โดยการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัย เพื่อพยากรณ์ ทำการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีแบบเจาะจง (Purposive Sampling) การเก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติก ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ สถานภาพครองคู่บิดามารดา บุคคลที่อาศัยอยู่ด้วยในปัจจุบัน สถานภาพเศรษฐกิจของเยาวชน และจำนวนครั้งที่กระทำผิด ไม่มีอิทธิพลต่อการทำนายโอกาสในการกระทำผิดซ้ำของเยาวชนในศูนย์ฝึกและอบรมเด็กและเยาวชน แต่พบตัวแปรอิสระอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อการทำนายโอกาสในการกระทำผิดซ้ำ 2 ตัวแปร ได้แก่ การเห็นคุณค่าในตนเองด้านการมีคุณความดี และการเห็นคุณค่าในตนเองด้านการมีความสามารถ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ