COMMUNICATION EMBEDDING THAI PEOPLE’S VALUES AS APPEARING IN LITERARY FABLES
Abstract
This article aims to discuss the characteristics of the substance of Thai values appearing in literary fables, by in-depth review of such contents. Then, four dimensions of Thai values were revealed, including (1) values of Thai royal-national, (2) buddhist values, (3) values of royalty to the monarchy, and (4) values relating to life and nature. The results of this in-depth contents review will be used for analysis and continue to criticize research related to criticism and ideological values in Thai society.
References
กฤษกนก ลิมวัฒนานนท์ชัย. (2557). พระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ต่อการก่อรูปของงานสถาปัตยกรรมแบบ “รักชาติ” ในรัชสมัย (พ.ศ. 2453-2468). วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 7(2), 1365-1384.
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2541). การเล่านิทาน. วารสารการศึกษาปฐมวัย, 2(2), 10–19.
กุลวรา ชูพงศ์ไพโรจน์. (2535). เทคนิคการเล่านิทาน ใน เทคนิคน่ารู้ควรรู่แก่เด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
จันทร์เพ็ญ สุภาผล. (2535). การศึกษาพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัย ที่ได้ฟังนิทานประกอบดนตรี และนิทานประกอบภาพควบคู่กับกิจกรรมส่งเสริมพฤติกรรมการช่วยเหลือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จิตร ภูมิศักดิ์. (2550). โฉมหน้าศักดินาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 9). นนทบุรี: ศรีปัญญา.
จิระพันธ์ ชาติชินเชาวน์. (2537). การดำเนินนโยบายชาตินิยมในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ฉวีวรรณ วรรณประเสริฐ. (2522). สังคมไทย. กรุงเทพฯ: แพร่พิทยา.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช, และขัตติยา กรรณสูต. (2532). เอกสารการเมืองการปกครองไทย (พ.ศ. 2417-2477) (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สถาบันสยามศึกษา.
ฐากูร จุลินทร. (2557, 8 มิถุนายน). รายงานการศึกษา เรื่อง การกำหนดกฎมณเฑียรบาลในรัฐธรรมนูญไทย. จาก http://library2.parliament.go.th/ebook/content-ebbas/2557-thakoon2.pdf
ณฐา จิรอนันตกุล. (2556). ศึกษาค่านิยมไทยผ่านการวิเคราะห์เนื้อสารเชิงอุปลักษณ์ (Metaphor) ในหนังสือ “วรรคทองในวรรณคดีไทย” ฉบับราชบัณฑิตยสถาน : กรณีศึกษา วรรณคดีประเภทบท ละคร (สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ณรงค์ เส็งประชา, และทัศนีย์ ทองสว่าง. (2531). สังคมวิทยา. กรุงเทพฯ: พิทักษ์อักษร.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2556). วาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ตามแนวภาษาศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดีเลิศ ศิริวารินทร์. (2550). อุปลักษณ์ในข่าวเศรษฐกิจในหนังสือพิมพ์ไทย (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ตรีศิลป์ บุญขจร. (2542). นวนิยายกับสังคมไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แถมสุข นุ่มนนท์. (2545). ละคร การเมือง 24 มิถุนายน 2475. กรุงเทพฯ: หอรัตนชัยการพิมพ์.
ทัศนีย์ ทองสว่าง. (2537). สังคมไทย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ธงชัย วงศ์ชัยสุวรรณ. (2550). อนาคตการเมืองไทย. วารสารร่มพฤกษ์. 26(1), 126-164.
ธิดา วัฒนกุล. (2519). แนวความคิดทางการเมืองในบทละครพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ธิดา โมสิกรัตน์. (2544). วรรณกรรมพระพุทธศาสนาพระราชนิพนธ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว บทบาทของพระมหากษัตริย์ในการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา. วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช, 14(3), 123-134.
ธิดา โมสิกรัตน์. (2550). การเมืองจากแนวพระราชดำริในบทละครพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ, 9(1), 5-13.
ธีระ ชัยยุทธยรรยง. (2534). “มาทำความเข้าใจเรื่อง ค่านิยม กันเถอะ”. วารสารแนะแนว. 25(2), 61-65.
นันทา วิศิษฎ์โสภา. (2522). การเลื่อนชั้นทางสังคมของนักเรียนไทยที่ได้ทุนเล่าเรียนหลวงไปศึกษา ณ ต่างประเทศในสมัยรัชกาลที่ 6 และรัชกาลที่ 7. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2538). “ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ไทย” ใน ชาติไทย, เมืองไทย, แบบเรียน และอนุสาวรีย์: ว่าด้วยวัฒนธรรม, รัฐ และรูปการจินตนาการ. กรุงเทพฯ: มติชน.
บัวงาม ห่อแก้ว. (2541). การศึกษาวิเคราะห์นิทานคติธรรมเรื่องดาวเรือง (รายงานการวิจัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ปัทมา จันทร์เจริญสุข. (2554). การเมืองและความเป็นการเมืองในบทพระราชนิพนธ์แปล “เวนิสวาณิช” (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปิยบุตร แสงกนกกุล. (2554). กฎหมายกับอุดมการณ์. วารสารฟ้าเดียวกัน. 9(1), 40-45.
พลศักดิ์ จิรไกรศิริ, และชัยสิริ สมุทวณิช. (2529). วรรณกรรมการเมืองไทย ในเอกสารการสอนชุดวิชาพื้นฐานทางสังคมและวัฒนธรรมการเมืองไทย. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พัฒนา กิติอาษา. (2546). คนพันธุ์ป๊อป: ตัวตนคนไทยในวัฒนธรรมสมัยนิยม. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยา สิรินธร (องค์การมหาชน).
พิมพาภรณ์ บุญประเสริฐ. (2555). วาทกรรมชาตินิยมของรัฐบาลไทย ตั้งแต่ พ.ศ. 2475 ถึง พ.ศ.2550 (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ภควัฒน์ บุญญฤทธิ์. (2556). ความหมายเชิงลึกที่สะท้อนค่านิยมไทยอันเกิดจากการวิเคราะห์ถ้อยคำอุปลักษณ์ (Metaphor Analysis) ในหนังสือ “วรรคทองในวรรณคดี” ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ในส่วนวรรณกรรมของสุนทรภู่. สารนิพนธ์ คณะภาษาและการสื่อสาร สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2543). หนังสืออ่านกวีนิพนธ์ เรื่องเวนิสวาณิช (พิมพ์ครั้งที่ 48). กรุงเทพฯ: กรมวิชาการกระทรวงศึกษาธิการ.
มนูญ ลาชโรจน์. (2521). นโยบายการจัดการการศึกษาสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ.2453-2468 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มัทนา เกษกมล. (2517). การวิเคราะห์ในเชิงประวัติศาสตร์เรื่องการเมืองการปกครองในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว(พ.ศ.2453-2463 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วณวรชา พินิจโรคากร, และวีระชาติ นิ่มอนงค์. (2560). การศึกษาหลักคำสอนในการละการยึดติดวัตถุนิยมเชิงพุทธบูรณาการ. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 13(2), 237-249.
วิสุทธิ์ ใบไม้. (2550). ธรรมชาติกับวัฒนธรรมและสังคมไทยในกระแสโลกาภิวัตน์. วารสารศาสนาและวัฒนธรรม, 1(1), 3-33.
วิเชียร เกษประทุม. (2548). นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.
วิไล มาศจรัส. (2551). เทคนิคการเขียน การเล่านิทานสำหรับเด็ก (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ธารอักษร.
ศราวุฒิ วิสาพรม. (2556). 80 ปี การปฏิวัติสยาม 2475: ย้อนพินิจพรมแดนความรู้การปฏิวัติสยาม 2475 (อีกครั้ง). วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 11(1), 5-37.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2556). ต่างชาตินิยมหรือชาตินิยม การกล่าวหาเชิงวาทกรรมในสังคมไทย. วารสารวิถีสังคมมนุษย์, 1(1), 1-9.
ศิราพร ฐิตะฐาน. (2539). ในท้องถิ่นมีนิทานและการละเล่น: การศึกษาคติชนในบริบททางสังคมไทย (ฉบับพิมพ์แก้ไข). กรุงเทพฯ: มติชน.
ศิราพร ณ ถลาง. (2557). ทฤษฎีคติชนวิทยา วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2533). คำลักษณนามในสมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 1-8. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สมเกียรติ วันทะนะ. (2544). อุดมการณ์ทางการเมืองร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สันติภาพ ชารัมย์. (2560). ความเปรียบเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ในกวีนิพนธ์เฉลิมพระเกียรติเรื่อง 70 สัมพัจฉร์ฉลองรัชธรรมราชา. วารสารวิวิธวรรณสาร, 1(2), 13-36.
สายชล สัตยานุรักษ์. (2551). ชาตินิยม วัฒนธรรม และความขัดแย้ง ในงานประชุมวิชาการ ชาตินิยมกับพหุวัฒนธรรม 22-23 ธันวาคม 2551. เชียงใหม่: ม.ป.ท.
สุชาติ จันทร์เอม. (2532). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
สุนทรียา ไชยปัญหา และอุรารักษ์ ศรีประเสริฐ. (2559). แนวคิด ทฤษฏีวัฒนธรรมการจัดการ: การปรับตัวภายใต้ความแตกต่างทางวัฒนธรรม. วารสารวิชาการคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 1(2), 104-116.
สุนัย เศรษฐ์บุญสร้าง. (2550). สถานะของระบบการเมืองไทย ภายใต้กรอบธรรมวิทยาแห่งพลเมือง ของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารร่มพฤกษ์, 26(1), 82-124.
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล. (2552). รัฐชาติ ชาติพันธุ์ และความทันสมัย. วารสารรัฐศาสตร์สาร, 30(1), 1-77.
อรทัย ชินอัครพงศ์. (2557). อุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ของคำด่าในภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศว, 11(2), 57-76.
อดิศักดิ์ ทองบุญ. (2546). คู่มืออภิปรัชญา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อัญชลี ภู่ผะกา. (2553). พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและพระบาทสมเด็จ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว: วรรณคดีกับการสร้างชาติ (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารี ถาวรเศรษฐ์. (2546). คติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.
อำนวย วีรวรรณ. (2555). พระมหากษัตริย์ไทยกับพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
Glaser, B. G. (1978). Theoretical sensitivity. Mill Valley, CA: Sociology.
Glaser, B. G. (1992). Discovery of grounded theory. Chicago, IL: Aldine.
Glaser, B. G., & Strauss, A. L. (1967). The discovery of grounded theory: Strategies for qualitative research. Chicago, IL: Aldine.
Onwuegbuzie, A. J., Leech, N. L., & Collins, K. M. T. (2012). Qualitative Analysis Techniques for the Review of the Literature. The Qualitative Report. 17(56), 1-28.
Strauss, A. (1987). Qualitative analysis for social scientists. Cambridge, UK: University of Cambridge Press.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
