THE GUIDELINES FOR HISTORICAL TOURISM DEVELOPMENT OF FIVE MOUNTAINS LEGEND, RATTAPHUM DISTRICT, SONGKHLA PROVINCE
Keywords:
Historical Tourism, Five Mountain Legends, Tourism ProgramAbstract
The objectives of this research were (1) to study the guidelines development of historical tourism in five mountain legends and (2) to design the historical tourism program. This research was the qualitative research, collecting data from documentary, focus group from 20 key informants and the in-depth interview with 20 tourists. The research result found that five mountain legends consist of 1) Khao Khuha should be developed as a sport tourism, and green area. This area can be used for cycling, running and walking, doing sport activities, and being scenic spot of Songkhla Lake. 2) Khao Chang Lon 3) Khao Tok Nam 4) Khao Jum Pa, and 5) Khao Rakkiat were the area of with local wisdom regarding to religious, beliefs and mystical belief such as Buddha footprint, a clue to a treasure Por Tan Lek, soaking invulnerable medicine, passing the arch of the forest at Huai Lat temple, and carving a beautiful temple. As the guidelines, the research team create a tourism route in one day trip starting from Don Khilek Bureau of Monks, Wat Chang Lon, Khao Khuha, Wat Charoen Phupha, Khao Jum Pa, Ratthaphum district office, Boriphat waterfall forest park, Khao Soi Dao Hill farm, and Wat Khao Rakkiat. Therefore, the relevant agencies can utilize and apply as the guidelines development to be a new tourist attraction of Rattaphum District.
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). สถิติด้านการท่องเที่ยว. สืบค้น 25 พฤษภาคม 2562, จาก https://www.mots.go.th/more_news.php?cid=497&filename=index.
ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว. (2556). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. สืบค้น 26 กันยายน 2559, จาก http://tourism-dan1.blogspot.com.
ปรัชญากรณ์ ไชยคช, ดวงธิดา พัฒโน, ธนกฤช สุวรรณ, นุกูล ชิ้นฟัก, และวรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล. (2558). ศักยภาพการท่องเที่ยวของชุมชนบ้านตันหยงลูโละ ตำบลตันหยกลูโละ อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ครั้งที่ 6. สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พรทิพย์ บุญเที่ยงธรรม. (2555). การศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจท่องเที่ยว ความคาดหวังและความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาเที่ยวตลาดน้ำในเขตตลิ่งชัน ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
พระครูปลัดสุวัฒนจริยคุณ ทิพย์นวล. (2557). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยใช้วัดเป็นศูนย์กลางในกลุ่มจังหวัดล้านนาตะวันออก. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 7(2), 1-15.
วรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล, และนุกูล ชิ้นฟัก. (2560). เส้นทางท่องเที่ยวเชิงอาหารพื้นถิ่นในพื้นที่เกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง (ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา). ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ “ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา” ครั้งที่ 5 วันที่ 17-18 สิงหาคม 2560. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
วิภาวรรณ ปิ่นแก้ว. (2551). การศึกษาเพื่อเสนอเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สกาวรัตน์ บุญวรรโณ, และเก็ตถวา บุญปราการ. (2560). พื้นที่ย่านเมืองเก่าตะกั่วป่า : การประกอบสร้างอัตลักษณ์เพื่อการท่องเที่ยวถวิลหาอดีต. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 12(1), 61-77.
สภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2560). รายงานประจำปี 2560. สืบค้น 25 พฤษภาคม 2562, จาก http://www.thailandtourismcouncil.org/en/home-2/.
Lourens, M. (2007). The Underpinnings for Successful Route Tourism Development in South Africa. South Africa: The University of the Witwatersrand.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว