ตัวแบบการเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรีสังกัดมหาวิทยาลัย ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
คำสำคัญ:
ผู้ประกอบการใหม่, ตัวแบบการพัฒนาผู้ประกอบการใหม่, นักศึกษาปริญญาตรีบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรี สังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาการเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรี สังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสม คือ การวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณคือนักศึกษาปริญญาตรี จำนวน 760 คน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญคือ ผู้บริหาร/เจ้าของธุรกิจ SMEs ผู้บริหารหน่วยงานภาครัฐและเอกชน ด้านการพัฒนาธุรกิจสตาร์ทอัพหรือนักวิชาการในสถาบันที่เปิดหลักสูตรสตาร์ทอัพ จำนวน 15 ท่าน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้ประมวลผลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหาและใช้วิธีการพรรณนา
ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรี สังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ภาพรวมอยู่ในระดับระดับปานกลาง และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะเป็นผู้ประกอบการใหม่เกี่ยวกับด้านเศรษฐกิจ มีความสัมพันธ์หรือมีอิทธิพลกับตัวแบบการพัฒนาผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรีสังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ณ ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ส่วนของแนวทางการพัฒนาตัวแบบการเป็นผู้ประกอบการใหม่ของนักศึกษาปริญญาตรี สังกัดมหาวิทยาลัยในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล มีขั้นตอนดังต่อไปนี้ ขั้นตอนที่ 1 การสร้างและฝึกฝนผู้ประกอบการสตาร์ทอัพ ประกอบด้วย 1)ตรวจสอบ ทบทวนหลักสูตรการเรียน การสอบในสถาบันอุดมศึกษาปัจจุบันให้ทันสมัยก้าวหน้าทันการเปลี่ยนแปลงระดับโลก 2)จัดการเรียนการสอนโดยมุ่งเน้นภาคปฏิบัติฝึกฝนให้นักศึกษาคิดค้นวิจัยและดำเนินโครงการทางธุรกิจสตาร์ทอัพ ขั้นตอนที่ 2 กำหนดแผนปฏิบัติการและพัฒนาสตาร์ทอัพที่สอดคล้องกับศักยภาพนักศึกษาภายใต้ข้อบ่งชี้ทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ ประกอบด้วย 1) แผนการปรับปรุงด้านการรับรู้ความสามารถในการควบคุมเชิงพฤติกรรม 2) แผนการปรับปรุงด้านการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายนอกด้านเศรษฐกิจ 3) การดำเนินงานให้สอดคล้องกับนโยบายรัฐบาลและแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมฉบับที่ 12 ที่มุ่งเน้นการส่งเสริมการพัฒนานวัตกรรมและเทคโนโลยี เร่งการลงทุนด้วยการวิจัยและพัฒนาที่เกิดจากมหาวิทยาลัย สถาบันการศึกษา และการส่งเสริมระบบนิเวศนวัตกรรมที่เอื้อต่อการส่งเสริมให้เกิดการสร้างนวัตกรรมเพื่อขับเคลื่อนการพัฒนาประเทศในทุกด้าน และขั้นตอนที่ 3 การตรวจสอบติดตามและประเมินผลเป็นการกำหนดด้านมาตรการตรวจสอบและประเมินผลการดำเนินงานตามโครงการ
เอกสารอ้างอิง
กฤติน โกยวิริยะกุล. (2559). ความตั้งใจในการผันตัวเป็นผู้ประกอบการธุรกิจสตาร์ทอัพของนักพัฒนาซอฟต์แวร์ (การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชีวัน ทองสอดแสง, ประภัสสร สมอออน, อาทิตย์ ฉัตรชัยพลรัตน์ และคนอื่นๆ. (2560). แนวทางการพัฒนาความรู้สู่การเป็นผู้ประกอบการหน่วยบ่มเพาะวิสาหกิจภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย, 7(ฉบับพิเศษ), 2-10.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการ (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
Aujirapongpan, S. Vadhanasindhu, P., Chandrachai, A., & Cooparat, P. (2010). Nawattakam: Khwammaipraphetlaekhwamsomkham tokan pen Phuprakopkan [Innovation: Definition, Categories and importance of entrepreneurship]. Journal of Business Administration, 33(128),49-65.
Covin, J.G., & Slevin, D.P. (1991). Strategic management of small firms in hostitle and benign environment. Strategic Management Journal, 10(1), 75-87.
Crantt,J.M. (1996). The proactive personality scale as a predictor of entrepreneurial intention. Journal of Small Business Management, 34(2), 42-49
Kyambalesa Henry. (2003). Successful Marketing in the 21st Century. New Delhi: Infinity Books.
Office of SMEs Promotion. (2017). Niyam SMEs [Definition of SMEs]. Retrieved April 14, 2017, from http://www.sme.go.th/th/index.php/aboutosmep/Law-osmep/136-cat-definesmes/523-art-define-smes.
Sekaran, U., & Bougie, R. (2010). Research methods for business: A skill building approach. West Sussex, UK : John Wiley & Sons.
Welch, & Comer. (1983). Sampling in Auditing. New York: Ronald Press.
Zikmud, W.G. (2003). Business research methods. Cincinnati, OH: South-Western Thomson.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว

