การบริหารการศึกษา...ไทยในยุคไทยแลนด์ 4.0
คำสำคัญ:
บริหารการศึกษา, ศตวรรษที่ 21, ยุคไทยแลนด์ 4.0บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นกรณีศึกษา ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องได้เห็นเป็นประโยชน์ต่อการศึกษา การทำงาน การดำเนินชีวิต คือเรื่อง “การบริหารการศึกษาในยุคไทยแลนด์ 4.0” ซึ่งเกี่ยวข้องกับ ผู้บริหาร ครู นักเรียน ผู้ปกครอง ชุมชน คณะกรรมการสถานศึกษา บุคลากรทางการศึกษา ที่ทำหน้าที่ทางการศึกษา เพื่อผลิตผู้เรียนคุณภาพ ตามเป้าหมายสูงสุด คือ ผู้เรียนหรือเด็ก หรือเยาวชนของชาติ โรงเรียนขนาดเล็กที่อยู่ห่างไกล มีครูคนเดียว สอน 3-6 ชั้น แนวคิดของรัฐที่กำหนดสัดส่วนจำนวนนักเรียน ต่อครู 1 คน เป็นความคิดที่ผิดพลาด เพราะทุกโรงเรียนมีภาระงานเดียวกัน ครูมีน้อยงานก็ล้นมือ กระทบต่อเวลาในการจัดการเรียนการสอน เมื่อครูทำผลงานทางวิชาการเพื่อพัฒนาตนเอง กลับได้รับการตำหนิติเตียน แต่นวัตกรรมอันเป็นผลงานทางวิชาการนั้นใช้พัฒนาผู้เรียนได้อย่างแท้จริง แต่เมื่อผลการพิจารณาว่าไม่ผ่าน ทำให้ครูขาดกำลังใจ ผู้บริหารเองก็ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ ว่าไม่เข้าโรงเรียน ใช้ครูและทรัพยากรของโรงเรียน ทำผลงานทางวิชาการให้เช่นเดียวกัน
การบริหารการศึกษา...ไทยในยุคไทยแลนด์ 4.0 โดย มีเป้าหมายสูงสุด คือพัฒนาเยาวชนของชาติให้มีคุณภาพ ทัดเทียมเยาวชนของนานาอารยประเทศ โดยให้ความสำคัญต่อการวางแผน เพราะแผนเป็นสิ่งสำคัญ เป็นการตัดสินใจล่วงหน้า การกำหนดวัตถุประสงค์ ที่บ่งชี้ความสำเร็จ วิธีการดำเนินการให้บรรลุวัตถุประสงค์ การวางแผนต้องอาศัยการมีส่วนร่วมของคนในองค์การ เพื่อพัฒนา 4 งาน คือ งานบริหารวิชาการ งานบริหารบุคลากร งานด้านบริหารงบประมาณ และงานบริหารทั่วไป เพื่อบริหารโรงเรียนในยุค 4.0 ให้มีประสิทธิภาพสูงสุด
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). ข่าววงการศึกษา: ขับเคลื่อนแผนบูรณาการด้านการศึกษา 6 ภาค. สืบค้นเมื่อ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2563, จาก https://www.moe.go.th/moe/th/news/
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2561). นวัตกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษาในยุคการเรียนรู้ 4.0. เชียงใหม่: ตองสาม ดีไซน์.
บุญยืน ชัยสุโรจน์. (2548). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 1). อุบลราชธานี: คณะบริหารธุรกิจ และการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ปิยะนาถ บุญมีพิพิธ. (2557). การวางแผนเชิงระบบ. ราชบุรี: โรงพิมพ์ศรีอักษร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ และคณาจารย์ท่านอื่นๆในสถาบันฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว

