TEACHING AND LEARNING MANAGEMENT OF PRE-COLLEGE, COLLEGE OF MUSIC, MAHIDOL UNIVERSITY

Authors

  • Thanraphat Ditdumrongsakul College of Music, Mahidol University.
  • Preeyanun Promsukkul College of Music, Mahidol University.
  • Ampai Buranaprapuk College of Music, Mahidol University.

Keywords:

Teaching Learning Management, Pre-College, Basic Vocational Skills

Abstract

This research aimed to study 1) the state of teaching and learning management of Pre-college, College of music, Mahidol University and 2) the guideline of teaching and learning management of Pre-college, College of music, Mahidol University. This research collected data through a semi-structured interview and non-participatory observation. The key informants are 13 persons involved in the management of music teaching consisting of 1) the principal 1 person and teachers involving in curriculum development 1 person, and 2) teachers teaching basic vocational skills 11 persons. A semi-structured interview forms and non-participatory observation form were used as research tools. The results were divided into two parts that, the first part, the music instructional management conditions were divided into 5 areas: 1) Curriculum and contents - The content and goals of each subject are laid out differently. The teachers select the content that is suitable for the learners in both course content and their application, 2) Teachers - Teachers will have a plan for teaching and learning to adapt to the students at all times and have different techniques in each subject, 3) Activities - Theoretical subjects use activities to enhance understanding of learning. Practical subjects use activities as a practice to enhance learning and understanding through the hands-on practice, 4) Media, equipment and location - There is a wide range of media and equipment applications which the facility of the Pre-college is fully organized and prepared. In addition, teachers also use various online media for maximum efficiency, and 5) Measurement and evaluation - Most teachers assess learners individually based on their learning development. For second part, guideline for teaching and learning music - Most of them saw that the teaching and learning models were developed by using technology for teaching and learning, thus resulting in teaching and learning that promote skills of the learners so that the learners can apply the knowledge and the skills in each course for further development in the future.

Downloads

Download data is not yet available.

References

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (ม.ป.ป.). แนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). สภาวะการศึกษาไทย ปี 2557/2558 “จะปฏิรูปการศึกษาไทยให้ทันโลกในศตวรรษที่ 21 ได้อย่างไร”. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์.

พระราชบัญญัติการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2551. (2551, 5 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 125 ตอนที่ 43 ก. หน้า 1-24.

สุกรี เจริญสุข. (2555). โครงการพัฒนาวิชาชีพดนตรีสู่ความเป็นเลิศ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล หลักสูตรเตรียมศิลปิน Pre-College Boarding School. นนทบุรี: หยิน หยาง การพิมพ์.

ธิติ ปัญญาอินทร์. (2553). การจัดการเรียนการสอนวิชาทฤษฎีดนตรีสากลของครูผู้สอนดนตรี ในโรงเรียนมัธยม จังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

นคร วงศ์ไชยรัตนกุล. (2554). การเรียนการสอนดนตรีสากลของวิทยาลัยนาฏศิลป์ในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

หฤษฎ์ เตือนหทัย. (2560). แนวทางการจัดการเรียนการสอน รายวิชาเพิ่มเติม (ดนตรีไทย) สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ในจังหวัดกรุงเทพ. (สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ปรัชญา เวสารัชช์, และคณะ. (2550). ประมวลสาระชุดวิชาบริบททางการศึกษา หน่วยที่ 1-4. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ธวัชร์ บุญเลิศ. (2549). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมศักดิ์ เอี่ยมคงสี. (2561). การจัดการห้องเรียนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.

ชนาธิป พรกุล. (2551). การออกแบบการสอน การบูรณาการ การอ่าน การคิดวิเคราะห์ และการเขียน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นงลักษณ์ ใจฉลาด. (2557). ทิศทางการจัดการเรียนการสอนยุคใหม่ในระดับอุดมศึกษา. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 8(2), 1-12.

เบญญาภา คงมาลัย. (2556). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการจัดการความรู้ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. (วิทยานิพน์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2553). หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

Richard Ralphs. (2563, 4 สิงหาคม). สัมภาษณ์โดย ธัญญ์รภัสร์ ดิตถ์ดำรงสกุล ที่เตรียมอุดมดนตรี วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (บทสัมภาษณ์).

อนุศร หงษ์ขุนทด. (2558). การพัฒนารูปแบบระบบการเรียนแบบห้องเรียนกลับด้านผ่านสื่อ 3 แบบ ด้านทักษะดนตรี สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Downloads

Published

2021-12-30

How to Cite

Ditdumrongsakul, T. ., Promsukkul, P. ., & Buranaprapuk, A. . (2021). TEACHING AND LEARNING MANAGEMENT OF PRE-COLLEGE, COLLEGE OF MUSIC, MAHIDOL UNIVERSITY. Srinakharinwirot Research and Development Journal of Humanities and Social Sciences, 13(26, July-December), 46–56. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article/view/258846