การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม

ผู้แต่ง

  • ภัทรนันท์ ไวทยะสิน สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • นัทธีรัตน์ พีระพันธุ์ สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • รัฐพล ประดับเวทย์ สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้, การคิดเชิงออกแบบ, ละครประยุกต์, ความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ 1. เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม และ 2. เพื่อศึกษาความเหมาะสมของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม โดยที่ผู้วิจัยได้ดำเนินการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้องกับ แนวคิด หลักการ กระบวนการและวิธีการของการคิดเชิงออกแบบ และละครประยุกต์ รวมทั้งองค์ประกอบและคุณลักษณะของความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม ตลอดจนการนำข้อมูลมาวิเคราะห์และสังเคราะห์ กำหนดเป็นร่างต้นแบบของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม ผลการวิจัยจากผู้ทรงคุณวุฒิที่มีความเชี่ยวชาญในด้านการศึกษา การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ เทคโนโลยีการศึกษา การคิดเชิงออกแบบ ละครประยุกต์ และความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม จำนวน 7 คน พบว่า ความเหมาะสมของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรมแบบองค์รวม มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 4.30 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 0.61 และมีข้อเสนอแนะ ความคิดเห็น จากผู้ทรงคุณวุฒิในเชิงคุณภาพโดยสรุป คือ 1. แนวคิดทั้ง 2 ประการ คือ การคิดเชิงออกแบบ และละครประยุกต์ มีกระบวนการและวิธีการที่ทั้งสอดคล้องนำไปสู่การจัดการเรียนรู้ในลำดับต่อเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพในการเรียนการสอน 2. กระบวนการของละครประยุกต์สามารถช่วยให้เกิดสถานการณ์จำลอง หรือสถานการณ์สมมติ ตลอดจนการเลียนแบบพฤติกรรม ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้เรียนทำความเข้าใจกลุ่มเป้าหมายได้มากขึ้น และ 3. ผู้วิจัยสามารถศึกษาเรื่องสถานการณ์ปัจจุบันทางด้านสังคมศาสตร์เพิ่มเติม เพื่อนำเข้าไปใช้ในการจัดกิจกรรม หรือแผนการจัดการเรียนรู้ในขั้นตอนต่อไป

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

The Jobs Reset summit. (2020). The Future Jobs Report 2020. Retrieved December 20, 2020, from http://www3.weforum.org/docs/

WEF_Future_of_Jobs_2020.pdf

OECD. (2018). The Future of Education and Skills Education 2030. Retrieved November 10, 2019, from https://www.oecd.org/

education/2030/E2030%20Position%20Paper%20(05.04.2018).pdf

วิจารณ์ พานิช. (2557). การเรียนรู้เกิดขึ้นได้อย่างไร. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสยามกัมมาจล.

โทนี วากเนอร์. (2561). Creating innovators: คู่มือสร้างนักนวัตกรรมเปลี่ยนโลก. พิมพ์ครั้งที่ 1. (ดลพร รุจิรวงศ์, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: บุ๊คสเป็ค.

ดนชนก เบื่อน้อย. (2559). นวัตกรรมกับความคิดสร้างสรรค์. วารสารวิชาการตลาดและการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญญบุรี, 3(1), 1-12.

ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ. (2560). การคิดเชิงออกแบบ: เรียนรู้ด้วยการลงมือทำ. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2563, จาก http://resource.tcdc.or.th/

ebook/Design.Thingking.Learning.by.Doing.pdf

พัทธนันท์ บุตรฉุย. (2559). การพัฒนารูปแบบการแบ่งปันความรู้ออนไลน์โดยใช้แนวคิดเชิงออกแบบร่วมกับเทคนิคการวิเคราะห์อนาคตเพื่อเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์เชิงธุรกิจของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตสาขาการจัดการ. วิทยานิพนธ์ ค.ด. (เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชลลดา ทองทวี. (2557). ละคร เครื่องมือเพื่อการเรียนรู้เปลี่ยนแปลงภายใน แนวจิตตปัญญาศึกษา. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(1), 112-129.

Anthony, J. C., Vine. (2013). Learning Through Theatre The Changing Face of Theatre in Education. New York Routledge.

พรรัตน์ ดำรุง. (2557). ละครประยุกต์ : การใช้ละครเพื่อการพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กิดานันท์ มลิทอง. (2540). เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชวนชม.

รัชนีวรรณ ตั้งภักดี. (2562, มกราคม-เมษายน). การพัฒนารูปแบบการสอนที่ส่งเสริมสมรรถนะการออกแบบการเรียนการสอนเพื่อการผลิตสื่อของนิสิตระดับปริญญาตรี สาขาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 13(1), 107-125.

อุทยานการเรียนรู้. (2561). กล่องโลกห้องสมุด โลกการเรียนรู้ โลกประสบการณ์. กรุงเทพฯ: สำนักอุทยานการเรียนรู้ สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน).

Giebert, S. (2014). Theatre et enseignement des langues de specialite. Recherche et pedagogiques en langues de specialite, 33(1), 138-150.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-12-29

รูปแบบการอ้างอิง

ไวทยะสิน ภ. ., พีระพันธุ์ น. ., & ประดับเวทย์ ร. . (2022). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยการคิดเชิงออกแบบร่วมกับกระบวนการละครประยุกต์เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสร้างสรรค์นวัตกรรม . วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 14(28, July-December), 109–120. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swurd/article/view/263022