ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะซอฟต์สกิล (Soft Skills) กับการจัดการความเสี่ยงในศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก
คำสำคัญ:
ทักษะซอฟต์สกิล, การจัดการความเสี่ยง, ความเสี่ยงในโรงพยาบาลบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับ Soft Skills ของบุคลากรศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก 2) ศึกษาระดับการจัดการความเสี่ยงศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง Soft Skills กับการจัดการความเสี่ยงของศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรที่ปฏิบัติงานในศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล จำนวน 285 คน สุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิแยกตามหน่วยงาน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม แบ่งเป็น 3 ส่วน ส่วนที่ 1 ข้อมูลส่วนบุคคล ส่วนที่ 2 แบบสอบถามระดับทักษะ Soft Skills ของบุคลากร ส่วนที่ 3 ระดับการจัดการความเสี่ยงของศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก เก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึง กรกฎาคม 2565 และวิเคราะห์ข้อมูลด้วย สถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สหสัมพันธ์ลำดับที่สเปียร์แมน ผลวิจัยพบว่า 1) ระดับทักษะ Soft Skills ของบุคลากรศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ระดับสูง และพบว่าด้านจริยธรรมในการทำงานมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ การเรียนรู้ตลอดชีวิต และความสามารถในการปรับตัว ตามลำดับ 2) ระดับการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ระดับสูง ด้านการระบุความเสี่ยงมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ การจัดการความเสี่ยง ประเมินความเสี่ยง และประเมินผลการจัดการความเสี่ยงตามลำดับ 3) ทักษะ Soft Skills ของบุคลากรในภาพรวม มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการจัดการความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Downloads
เอกสารอ้างอิง
สุพรรณิการ์ ชนะนิล์, วิภา ชัยสวัสดิ์, พันธ์ทิพา คนฉลาด, และปิยะธิดา ชนะพันธ. (2563). การสำรวจความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับทักษะ Soft Skills ด้านบุคลิกภาพและศิลปะการพูดของนักศึกษาครูในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 12(1), 19-36.
มงคล อินตา. (2019). Soft skills: ทักษะที่จำเป็นสู่ความเป็นมืออาชีพของครูยุคใหม่. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 20(1), 155-169.
Vasanthakumarai, S. (2019). Soft skills and its application in work place. World Journal of Advanced Research and Reviews, 3(2), 66-72.
Susan, A. D., and Julia, I. E. (2019). Soft Skills Needed for the 21st Century Workforce. International Journal of Applied Management and Technology, 18(1), 17-32.
มงคล กิตติวุฒิไกร, และมนัสดา ชัยสวนียากรณ์. (2558). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงที่มีต่อความสำเร็จในการทำงานของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดมุกดาหาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 105-118.
ตรีรัตน์ พรหมพลุ้ย, วินัย ชุมพล, อนุกูล คำโมนะ, และวริศรา อินทรแสน. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์กรกับการมีส่วนร่วมในการจัดการความเสี่ยงของบุคลากรศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 15(30), 14-25.
Mousumi, D. P., and Manisha, P. (2018). Soft skills and its application in work place. International Journal of Computational Engineering Research, 8(2), 61-67.
Hill, L. A. (2003), Becoming a manager: How new managers master the challenges of leadership (2nd ed.). Boston: Harvard Business School Press.
รัตนวัชร์ เพ็ญรัตนหิรัญ, และก่องทรัพย์ ทองคำ. (2564). การสำรวจ Soft Skills ที่จำเป็นของสถานประกอบการในศตวรรษที่ 21. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 15(1), 59-69.
ศิริมา พนาภินันท์, และทัศนัย เพ็ญสิทธิ์. (2564). Soft Skills ที่มีความจำเป็นสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. วารสารศิลป์ปริทัศน์ คณะศิลปกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 9(2), 108-112.
Yamane, T. (1976). Statistics: An introductory analysis. 2nd ed. New York: Harper and Row.
ประสพชัย พสุนนท์. (2558). ความเที่ยงตรงของแบบสอบถามสำหรับงานวิจัยทางสังคมศาสตร์. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(18), 375-395.
อารยา องค์เอี่ยม, และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย. วิสัญญีสาร, 44(1), 36-42.
สมมิตร สิงห์ใจ, นิตยา เพ็ญศิรินภา, และพาณี สีตกะลิน. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล บรรยากาศองค์การ กับการมีส่วนร่วม ในการบริหารความเสี่ยงของบุคลากรในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดเชียงใหม่. วารสารพยาบาลสาร, 43(5), 162-172.
Hauke, J., and Kossowski, T. (2011). Compare of values of pearson’s and Spearman’s correlation coefficient on the same sets of data. Quaestiones Geographicae, 30(2), 87-93.
ชลธิชา โภชนกิจ. (2560). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุมัชฌา ปารัคมาตย์. (2557). การศึกษาวัฒนธรรมองค์กรและองค์กรแห่งการเรียนรู้ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตที่ดีของพนักงานในองค์กรกรณีศึกษา ธนาคาร A สำนักงานใหญ่ (บางเขน) [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ชวาลา ละวาทิน. (2559). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงของสถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1), 61-69.
เฉลิมชาติ ธีระวิริยะ. (2559). การบริหารความเสี่ยงระดับองค์กรในโรงงานอุตสาหกรรม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 10(3), 44-54.
นุชศรินทร์ แพงมา, และพีระพงษ์ บุญสวัสดิ์กุลชัย. (2562). ปัจจัยคัดสรรที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการนำนโยบายการบริหารความเสี่ยงในโรงพยาบาลไปสู่การปฏิบัติของผู้บริหารทางการพยาบาลระดับต้น โรงพยาบาลชุมชน เขตสุขภาพที่ 7 กระทรวงสาธารณสุข. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 37(2), 16-24.
ศักรินทร์ ชนประชา. (2562). การศึกษาตลอดชีวิต. วารสาร AsL-NUR บัณฑิต, 14(26), 159-175.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ อยู่ภายใต้การอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International (CC-BY-NC-ND 4.0) เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น โปรดอ่านหน้านโยบายของวารสารสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิด ลิขสิทธิ์ และการอนุญาต
