The Analysis of Governance Concepts and Implication Proposals for The Financial Organization of Community Administration in Thai Society

Main Article Content

นันธิดา จันทร์ศิริ

Abstract

ธรรมาภิบาลเป็นแนวทางการบริหารที่มีการนำไปประยุกต์ใช้ทั้งการบริหารงานภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาสังคมที่เพื่อเป็นกรอบในการทำงานที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ซึ่งอาจจะปรากฎอยู่ในรูปของวิสัยทัศน์ขององค์กร นโยบาย เป้าหมาย พันธกิจ หรือกลยุทธ์การบริหารเพื่อสร้างประสิทธิภาพให้กับองค์กรและสร้างความเชื่อมั่นให้กับทั้งภายในและภายนอกองค์กรในหลายด้าน เพื่อสร้างหลักการประกันคุณภาพการบริหารขององค์กร โดยพื้นฐานของแนวคิดธรรมาภิบาลปรากฎอย่างเป็นทางการครั้งแรกในรายงานเรื่อง Sub Saahara Africa : From Crisis to Sustainable Growth ที่ธนาคารโลก (World Bank) ได้พยายามวิเคราะห์ถึงความล้มเหลวของรัฐในอัฟริกาในการพัฒนาประเทศ (World Bank, 2012) ที่เสนอหลักการการบริหารและการปกครองที่ดีเพื่อการแก้ปัญหาของประเทศต่างๆ โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนา ทั้งนี้สาเหตุและปัจจัยที่ต้องมีการปรับบทบาทของรัฐว่ามีสาเหตุมาจากอิทธิพลของ โลกาภิวัตน์ การแข่งขันระหว่างประเทศ วิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจ แนวคิดการปรับลดบทบาทและขนาดของรัฐ การเติบโตและเข้มแข็งของภาคเอกชน และองค์กรประชาสังคม และปัญหาการทุจริต คอรัปชั่น และความด้อยประสิทธิภาพของภาครัฐและระบบราชการ (Hughes, 1994 p.1-21) การถกเถียงในบริบทเกี่ยวกับบทบาทรัฐในด้านการเปลี่ยนรูปแบบการบริหารของรัฐและการแสวงหาทางเลือกเพื่อทำให้รัฐมีความเข้มแข็ง (State Strength) และมีศักยภาพ (State Capacity) ในการปกครองได้ดี นั่นคือ การกระจายอำนาจให้ภาคส่วนย่อยและที่เป็นหน่วยงานหรือสถาบันของรัฐระดับรอง การปรับโครงสร้างการบริหาร การให้ความสำคัญกับบทบาทของท้องถิ่น (Pierre and Peters, 2000, p.193) แนวคิดธรรมาภิบาลมีการขยายตัวเพิ่มขึ้น มีที่มาจากอิทธิพลของแนวคิด ทฤษฎีใหม่ๆ ทางการเมือง และแนวคิดการปฏิรูปการบริหารงานภาครัฐ ซึ่งเป็นประเด็นที่ทำให้เกิดการตั้งข้อถกเถียงกับวิกฤตทางการบริหารของรัฐที่เป็นอยู่ และความสามารถของรัฐด้านนโยบายสาธารณะ (Bevir, 2010 p.1)

Article Details

How to Cite
จันทร์ศิริ น. (2016). The Analysis of Governance Concepts and Implication Proposals for The Financial Organization of Community Administration in Thai Society. Journal of Yanasangvorn Research Institute Mahamakut Buddhist University, 7(1), 162–169. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/185087
Section
Academic Article

References

ชินอิชิ ชิเกโตมิ. ศักยภาพในการสร้างองค์กรของสังคมท้องถิ่นในการพัฒนาชนบท : การศึกษาเปรียบเทียบการจัดองค์กรสินเชื่อขนาดเล็กระหว่างประเทศไทยกับประเทศฟิลิปปินส์. ใน วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ปีที่ 4 ฉบับที่ 4 กันยายน 2554, หน้า 121.

ณรงค์ บุญสวยขวัญ. 2552. การเมืองภาคพลเมือง บทวิเคราะห์แนวคิดและปฏิบัติการท้าทายอำนาจการเมืองในระบบตัวแทน. กรุงเทพฯ : เอดิสันเพรส โปรดักส์ จำกัด.

เลิศชาย ศิริชัย (เลิศชาย ศิริชัย (บรรณาธิการ)). 2547. ภูมิปัญญาท้องถิ่น จากข้อเท็จจริงยกระดับสู่กระบวนทัศน์ความเข้มแข็งชุมชน. นครศรีธรรมราช : โรงพิมพ์เม็ดทราย.

สีลาภรณ์ บัวสาย. 2552. พลังท้องถิ่น บทสังเคราะห์งานวิจัยด้านชุมชน. ใน วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ฉบับประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. ปีที่ 3 ฉบับที่ 3 ธันวาคม 2552.

Bevir, M. (2010). Democratic governance. Princeton, N.J. : Princeton University Press.

Chhotray and Stoker. (2009). Governance Theory and Practise : A Cross-Disciplinary Approach. Great British : Palgrave Macmilian.

Hughes, Own E. (1994). Public Management and Administration : An Introduction, New York : St.Martin’ Press,Inc.

Pierre and Peters, (2000), Governance,Politics and the States, USA : St.Martin Press, p.193.

กรมการพัฒนาชุมชน. 2555. ยุทธศาสตร์ของกรมการพัฒนาชุมชน (ออนไลน์) สืบค้นเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2555 สืบค้นได้จาก www.cdd.go.th.

ศูนย์ข้อมูลการเงินและการลงทุนอิสลาม. 2555. ธนาคารความรู้สู่ภูมิปัญญา จากนักคิดรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2556. สืบค้นได้จาก http://www.islamicfinance.in.th/?p=1737#sthash.IvlatE2F.dpuf.

World Bank. (2012). Governance. Retrieved 20 December, 2012, from http://www.worldbank.org/

World Bank. 2013. Sub-Saharan Africa – from Crisis to Sustainable Growth: A long term Perspective study. Retrieve January 5, 2013, from http://wwwwds.worldbank.org/external/default/WDSContentServer/WDSP/IB/1999/12/02/000178830_98101901364149/Rendered/PDF/multi0page.pdf.